Μια ιστορία λίγο πριν το Θεαγένειο

Λέξεις: Κατερίνα Κλεάρχου

Απολαμβάνοντας την τηλεοπτική σειρά “Άγιος Παΐσιος, από τα Φάρασα στον Ουρανό”, θυμήθηκα μια ιστορία αληθινή, που μου αφηγήθηκε φίλη αγαπημένη…

Κάποτε μια γυναίκα από επαρχία της κεντρικής Μακεδονίας αρρώστησε σοβαρά και έπρεπε να κάνει μια σημαντική επέμβαση στο Θεαγένειο. Η γυναίκα αυτή ήταν πάντα πολύ δυναμική, αγωνίστρια, ανεξάρτητη και ελεύθερη… όμως τώρα που χρειαζόταν κάποιον άνθρωπο για να την συνοδεύσει στο νοσοκομείο δεν είχε κανέναν… Κανένας δεν μπορούσε να την εξυπηρετήσει και να την διακονήσει· Είχε συνηθίσει να τρέχει πάντα αυτή για όλους… γονείς.. συγγενείς… φίλους..

Πανικοβλήθηκε τόσο πολύ που πιο πολύ ανησυχούσε που δεν θα είχε κάποιον στο πλευρό της, παρά για την έκβαση της εγχείρησης.

Μέρα νύχτα σκεφτόταν πως θα τα καταφέρει μόνη της…

Και αφού προσπάθησε να βρει λύση στην αγωνία της, αλλά δεν κατάφερε τίποτα, το πήρε απόφαση και ξεκίνησε να έρθει μόνη της…

Μόνη της ξύπνησε, μόνη της ετοιμάστηκε, μόνη της ταξίδεψε και ήρθε στο Θεαγένειο. Τακτοποιήθηκε στο κρεβάτι που της δώσανε και μέσα σε λίγες ώρες έγινε η επέμβαση. Την άλλη μέρα το πρωί, σαν άνοιξε τα μάτια της, είδε τριγύρω της 3 μοναχές να στέκουν πάνω από το κεφάλι της και να την κοιτούν.

Στην αρχή νόμιζε πως ονειρεύεται, σκέφτηκε ακόμα ότι η νάρκωση δεν έχει περάσει και βλέπει διάφορα της φαντασίας… όμως οι μοναχές ήταν όντως εκεί και της είπαν:

-Είμαστε από ένα Μοναστήρι εδώ κοντά και ήρθαμε να προσκυνήσουμε τον άγιο Παΐσιο στη Σουρωτή, του είχαμε υποσχεθεί ότι θα έρθουμε κάποια στιγμή στο Θεαγένειο να διακονήσουμε όποιον ασθενή πετύχουμε στο κρεβάτι που νοσηλεύθηκε και αυτός… Και τώρα που ήρθαμε, ο ασθενής αυτός είσαι εσύ! Πες μας τι θέλεις να κάνουμε για εσένα. Θα είμαστε αυτές τις μέρες η οικογένεια σου…

Και τότε η γυναίκα με δάκρυα στα μάτια και με τρεμάμενη φωνή τους είπε:

-Θελω να μου φέρετε ένα καθρεφτάκι, μια χτένα και ένα κραγιόν, να χτενιστώ και να βαφτώ…

Και οι μοναχές τις έφεραν ό,τι ζήτησε… Την χτένισαν, την έβαψαν, την περιποιήθηκαν και την διακόνησαν με αγάπη όλες τις μέρες που χρειάστηκε η γυναίκα…

Και έτσι η γυναίκα έφυγε για το σπίτι της χαρούμενη, γερή και ανάλαφρη, ελπιδοφόρα!!!

*Η Κατερινα Κλεάρχου είναι αφηγήτρια παραμυθιών

Κεντρική εικόνα: screenshot / Χριστίνα Δημητριάδου (Youtube)