Μια ιστορική μέρα…
Μια μέρα που δίνει μεγαλύτερη δύναμη για κάθε μάχη που επιδιώκει να φέρει την ισότητα και την ελευθερία παντού, σε κάθε τομέα της ζωής όλων μα
Ισότητα στον γάμο: 175 «ναι», 77 «όχι», 2 «παρών», 46 αποχές.
Η χθεσινή ήταν όντως μια ιστορική ημέρα.
H Eλλάδα έγινε η 37η χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε την ισότητα στον γάμο. Μια μεγάλη νίκη του κινήματος υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.
Ισότητα και ορατότητα είναι τα δυο κλειδιά. Καμία διάκριση και κανένα εμπόδιο στην αγάπη ο στόχος, που παραμένει ο ορίζοντας των επιδιώξεων.
Ο νέος νόμος αποτελεί μια εμβληματική τομή στο οικογενειακό δίκαιο, τη μεγαλύτερη μετά τις ρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου το 1982.
Η ιστορία θα γράψει ότι η κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν αυτή που εισηγήθηκε τον νόμο. Αλλά ήταν και αυτή που δεν μπορούσε να τον ψηφίσει χωρίς τη στήριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης, καθώς μόνο 107 βουλευτές της υπερψήφισαν εν τέλει. Η ιστορία θα θέτει ταυτόχρονα το ερώτημα γιατί αυτή η σπουδαία τομή –όπως και άλλες αντίστοιχες- δεν ήρθε όταν τη χώρα κυβέρνησε για 4,5 χρόνια –έστω σε κυβέρνηση συνεργασίας- ένα κόμμα της Αριστεράς.
Στο κοινοβουλευτικό σκέλος της υπόθεσης τώρα.
Μεγάλο ήταν το πρόβλημα τόσο για τη Νέα Δημοκρατία όσο και για το ΠΑΣΟΚ, με έναν στους 3 βουλευτές των δυο κομμάτων να μην υπερψηφίζει. Είδαμε μέλη της κυβέρνησης να μην στηρίζουν στην πράξη το κυβερνητικό έργο (Βορίδης & 3 υφυπουργοί), υπεύθυνους των ΚΟ να μην υποστηρίζουν τη γραμμή του κόμματος (Λιακούλη-ΠΑΣΟΚ, Πολάκης-ΣΥΡΙΖΑ) και βουλευτή επικρατείας να μην τιμά τη θέση του κόμματος (Ο. Ηλιόπουλος-ΣΥΡΙΖΑ). Κάθε συντηρητικός βουλευτής που ψηφίζει είναι κέρδος. Το μεγάλο πλήγμα είναι οι απώλειες των λεγόμενων «προοδευτικών» δυνάμεων, με πολιτικές συμπεριφορές εντελώς ξένες προς τις αξίες που υποτίθεται πως υπηρετούν. Στο κοινοβούλιο δε νοείται, επίσης, θρησκευτική εξαίρεση για ορισμένους από τους βουλευτές (βλέπε τους μειονοτικούς βουλευτές- και της Νέας Αριστεράς).
Κανένα άλλο σχόλιο για την απαράδεκτη, οπισθοδρομική κι αντιλαϊκή εν τέλει στάση του ΚΚΕ όλο αυτό το διάστημα, τους σκοταδιστές και θρησκόληπτους της Νίκης και της Ελληνικής Λύσης, τους κρυπτο-/φιλο-ναζιστές και μισαλλόδοξους των Σπαρτιατών και τον Αντώνη Σαμαρά, γνήσιο εκφραστή της παραδοσιακής ακροδεξιάς. Το να τους λέμε απλώς ομοφοβικούς ίσως είναι λίγο.
Μέρα χαράς, λοιπόν.
Μια μέρα που δίνει μεγαλύτερη δύναμη για κάθε μάχη που επιδιώκει να φέρει την ισότητα και την ελευθερία παντού, σε κάθε τομέα της ζωής όλων μας.
