Μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ

του Κωνσταντίνου Σφήκα

Νοέμβριος 2007

Μπαίνω στο ταχύπλοο για την Δάφνη του Αγίου Όρους. Στα πλαίσια του 47ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συνοδεύω τον Wim Wenders σε ένα διήμερο-αστραπή στον τόπο του εφηβικού του ονείρου. Μου αναφέρει ότι ένας τοίχος στο εφηβικό του δωμάτιο ότι είναι ακόμα καλυμμένος με φωτογραφίες από αυτόν τον άγιο τόπο. Ένα βαν μας περιμένει ήδη και ξεκινάμε για το Πρωτάτο, τον υπέροχο ναό των Καρυών με την εξαιρετική τέχνη του αγιογράφου Μανουήλ Πανσέληνου, του επιφανέστερου ζωγράφου της Μακεδονικής Αναγέννησης τον 14ο αιώνα. Δεν εξωτερικεύει τα συναισθήματα του αλλά ολοφάνερα τα ματιά του λάμπουν επειδή βρίσκεται εδώ.

Έχει διαβάσει, γνωρίζει… Σκήτη Aγιου Ανδρέα, Μονή Κουτλουμουσίου και κατάληξη στην Μονή Ιβήρων,την τρίτη τη τάξει μονή του Όρους. Υποδοχή αρχηγού κράτους του επιφυλάσσεται από τους Ιβηριτες μοναχούς. Ταυτόχρονα εμφανίζονται και οι παπαράτσι από αθηναϊκό έντυπο που ολοφάνερα γνωρίζανε που πάμε και ποιο είναι το πρόγραμμα μας. Ο υψηλός καλεσμένος του Φεστιβάλ και της Μονής απολαμβάνει ένα κελί στην εξωτερική πτέρυγα της Μονής με το νερό από το διπλανό χείμαρρο να στέλνει χαλαρωτικούς ήχους στα αυτιά του.

Εσπερινός. Στα μαύρα ως συνήθως, στο καθολικό της Μονής, στέκεται  δίπλα στον ηγούμενο και αμέσως μετά το Απόδειπνο περνάμε στην Βιβλιοθήκη της Μονής, όπου με λευκά γάντια φυλλομετράμε με την υπόδειξη του βιβλιοθηκάριου  αρχαίους κώδικες. Επίσκεψη στο αποστακτήριο της Μονής όπου ένας γίγαντας μοναχός ο Ιωάννης του δίνει να δοκιμάσει το προϊόν της απόσταξης. Τρεις μήνες μετά θα μου ζητήσει να του θυμίσω το όνομα του μοναχού για να του στείλει ένα μικρό αναμνηστικό.

Οι φωτογράφοι μοναχοί του ζητούν να παρακολουθήσει μια προβολή από φωτογραφικά τους έργα. Τα μάτια του σύντομα αρχίζουν να κλείνουν. Τον οδηγώ στο κελί του με το γουργουριστό ήχο του χειμάρρου…

Με τον ήχο του ταλάντου να ηχεί μέσα στην καρδιά της νύχτας και να σηματοδοτεί την πρωινή προσευχή είναι ήδη έτοιμος. Παρακολουθεί με εκείνο το γαλήνιο βλέμμα τα πάντα. Μισοσκόταδο και κεριά φωτίζουν το τέμπλο και τις εικόνες του παρεκκλησίου της Φοβερας Προστασίας. Θα μείνουν στο μυαλο του μάλλον για πάντα. Τράπεζα και άμεση αναχώρηση για τη Μονή Παντοκράτορος και τη Μονή Σταυρονικητα. Έξω από το μοναστήρι τα ”λαγωνικά” καραδοκούν. Του ζητούν να έλθουν μαζί μας, τους απαντά ναι-δεν μπορώ να ξέρω τι είναι και τι θέλουν-θα το μάθω μήνες αργότερα όταν δω το δημοσίευμα με μια συνέντευξη που υποτίθεται ότι έλαβε χώρα στο Άγιο Όρος και που φυσικά δεν έγινε ποτέ εκεί…

Μια μικρή στάση στην Μονή Ξηροποτάμου και επιστροφή στην Δάφνη για να πάρουμε το ταχύπλοο για την Ουρανούπολη. Εκείνος με το Άγιον Όρος στο νου και την καρδιά του. Για εμένα όμως η εικόνα του μαυροφορεμένου WIM WENTERS στα καλντερίμια των Μονών έγινε ένα ακόμα ”φως”, μια υπέροχη ανάμνηση στο αιώνιο ταξίδι που βιώνω κάθε φορά που επισκέπτομαι το Περιβόλι της Παναγίας, το Άγιον Όρος.

*To site του ξεναγού Κωνσταντίνου Σφήκα με όλες τις πληροφορίες για τις εξαιρετικές του ξεναγήσεις, τα πρόσωπα που γνώρισε και τις εμπειρίες μιας υπέροχης καριέρας είναι το www.expertguides.gr

Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.