Μια μέρα του Μαρτίου του 1985

του Βασίλη Μέλφου

Το Σάββατο 9 Μαρτίου 1985 δεν ήταν μία συνηθισμένη μέρα για την Ελλάδα. Στις μεγάλες πόλεις επικρατούσε αναβρασμός. Στη Θεσσαλονίκη μόλις μαθεύτηκε το νέο, κόσμος πολύς μαζεύτηκε στα γραφεία της ΝΔ στην Τσιμισκή. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Χρήστο Σαρτζετάκη, ενώ είχε ήδη αφήσει να εννοηθεί ότι ο επόμενος Πρόεδρος θα ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Δηλαδή έκανε μια κίνηση ματ στον μεγάλο του αντίπαλο και ξαφνικά τον ακύρωνε, βγάζοντάς τον έξω από το πολιτικό παιχνίδι. Αυτό εξόργισε τότε τους φανατικούς οπαδούς της ΝΔ. Μαζεύτηκαν λοιπόν μερικές εκατοντάδες έξω από τα γραφεία τους στην οδό Τσιμισκή 88 για να διαμαρτυρηθούν για την εξαπάτηση από τον πρωθυπουργό της χώρας, ενώ τα υψηλά στελέχη συνεδρίαζαν πυρετωδώς στον τελευταίο όροφο.

Οι εποχές όμως δεν ήταν καθόλου αθώες και τα ΜΑΤ του Αρκουδέα είχαν ενισχυμένο ρόλο στην προστασία της πολιτικής του Παπανδρέου. Πολυάριθμες κλούβες με κρανιοφόρους είχαν σταθμεύσει στη Μακένζυ Κίνγκ έξω από την εκκλησία της Αγίας Σοφίας και περίμεναν, χωρίς να φαίνονται, να επέμβουν σε περίπτωση που τα πνεύματα άναβαν.

Την ίδια στιγμή η σκηνή στην αίθουσα εκδηλώσεων του Β’ Γυμνασίου Θεσσαλονίκης είχε στηθεί. Ακριβώς στη μέση! Ανάμεσα στους συγκεντρωμένους και στα ΜΑΤ. Ενισχυτές, μικρόφωνα, ντραμς, καλώδια, μικροφωνική ήχου, όλα στην θέση τους. Η Γ’ τάξη Γυμνασίου διοργάνωνε μία punk-rock συναυλία μέσα στο σχολείο με τους Moot Point. Η αφίσα είχε ήδη κυκλοφορήσει από μέρες πριν και είχε κολληθεί στα πανκ-new wave στέκια, ειδικά στην Προξένου Κορομηλά. Την είχε φιλοτεχνήσει ο Γιώργος, ροκαμπιλάς τότε, και συμμαθητής μου από το Β’ Γυμνάσιο. Απεικόνιζε ένα στιλέτο, ζωγραφισμένο με μολύβι. Και από κάτω «Moot Point», garage sound, trash rock’n’roll, live…. Η ιδέα για τους Moot Point στο Β’ Γυμνάσιο ήταν του Πάκη, ο οποίος μας ήξερε, του αρέσαμε, συμφωνήσαμε και κλείσαμε το live στο χώρο του σχολείου.

Κάναμε λοιπόν νωρίς το απόγευμα το sound check και οι 3 Moot Point (Αγαμέμνωνας, Γιώργος, Βασίλης – η Λία μπήκε στο group λίγους μήνες μετά) κατεβήκαμε για μία μπύρα στην Προξένου Κορομηλά, μένοντας φυσικά αδιάφοροι για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις της βραδιάς.

Έφθασε λοιπόν η ώρα να ανηφορίσουμε προς το σχολείο, παραμένοντας πάλι αδιάφοροι για το διαμαρτυρόμενο πλήθος της ΝΔ. Μπήκαμε στο σχολείο, περάσαμε την αυλή, όλο καμάρι και ενθουσιασμό, είχαμε επιλέξει και ένα εντυπωσιακό set list με δυνατά κομμάτια και διασκευές από Clash, Cramps, Ramones κλπ., και κατευθυνθήκαμε προς την αίθουσα της συναυλίας.

Η αφίσα γράφει 10ο Λύκειο γιατί η αίθουσα εκδηλώσεων ήταν από την πλευρά του 10ου Λυκείου. Εντούτοις η εκδήλωση είχε οργανωθεί από τους μαθητές του Β’ Γυμνασίου της Ικτίνου.

Μόλις μπήκαμε μέσα αντικρίσαμε έναν πανικό. Καμιά 15-20 skinheads είχαν μπουκάρει λίγο πιο πριν, είχαν ανέβει στη σκηνή, φώναζαν στα μικρόφωνα Oi! Oi! Oi!, χτυπούσαν ρυθμικά τα ντραμς. Ο ηχολήπτης «τα είχε παίξει»! τρόμαζε με την ιδέα μήπως γίνουν επεισόδια και τα «σπάσουν» οι skinheads. Οι μαθητές είχαν τρομοκρατηθεί από τις εικόνες που δεν είχαν ξαναντικρίσει, και η υπεύθυνη καθηγήτρια του σχολείου, μόλις είχε επιστρέψει από το γραφείο του Γυμνασιάρχη, από όπου είχε τηλεφωνήσει στην αστυνομία για να ζητήσει προστασία.

Αυτό αποδείχτηκε ότι ήταν μοιραίο γιατί μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα η αυλή του σχολείου είχε γεμίσει με ΜΑΤ, κράνη, ασπίδες, γκλομπ που αιωρούνταν στον αέρα, αρβύλες που έσκαγαν με πάταγο γκαπ γκουπ στην τσιμεντένια αυλή. Και πλήθος παιδιών να τρέχουν πανικόβλητα σε όλο το χώρο. Στόχος των «οργάνων της τάξης» ήταν οι πιο εκκεντρικά ντυμένοι, αυτοί με τα δερμάτινα τζάκετ, με τις αρβύλες Dr. Martens, με τις πολλές κονκάρδες, με μοϊκάνες, με τα μαλλιά σηκωμένα καρφιά. Ένα χάος!! Να αρπάζουν τα ΜΑΤ όποιον έβρισκαν μπροστά τους, να βαράνε με τα γκλομπ (ευτυχώς είχαν την ευφυΐα να μη ρίξουν δακρυγόνα). Είχαν έρθει αρκετοί φίλοι μας, πάνκηδες οι πιο πολλοί και έτρεχαν και αυτοί να το σκάσουν. Και γιατί όλα αυτά αφού δεν είχε γίνει κάτι φοβερό; Απλά οι ΜΑΤατζήδες είχαν βαρεθεί τόσες ώρες μέσα στις κλούβες και ήθελαν να ξεπιαστούν λίγο.

Τότε βλέπουμε τον φίλο μας τον Αλέκο να έχει περικυκλωθεί από 5-6 ΜΑΤατζήδες και να τον συλλαμβάνουν. Τρέχουμε αμέσως στον επικεφαλής και του λέμε «Κύριε Ενωματάρχη το παιδί είναι του συγκροτήματος, αφήστε τον». Την ίδια στιγμή συλλαμβάνουν και μια φίλη πάνκισσα, την Αλέκα. Του λέμε το ίδιο. Τους άφησαν και τους δύο, δεν τους έτρεχαν στο Τμήμα. Μετά από 15-20 λεπτά πανικού και χάους η φασαρία τελείωσε. Το live στο Β’ Γυμνάσιο ματαιώθηκε άδοξα. Το set list των Moot Point δεν παίχτηκε ποτέ.

Λίγη ώρα μετά κατεβήκαμε στο Berlin στη Χρυσοστόμου Σμύρνης. Απ’ έξω ήταν μαζεμένοι μερικοί skinheads. Βγάζει ο «Γιατρός» την αφίσα από την τσέπη του και μου λέει «Στιλέτο ε; Τώρα θα δείτε οι Moot Point. Θα πληρώσετε για ό,τι έγινε σήμερα!». Κάνω μεταβολή και εξαφανίζομαι! «Μα τι φταίνε οι Moot Point;» σκέφτηκα. Εξοργίστηκα! «Έ όχι να μας την πουν και οι skinheads».

Τις επόμενες εβδομάδες εξαφανιστήκαμε από «κάτω», από το κέντρο γενικά. Πηγαίναμε στην Καλαμαριά. Είχε κάποια στέκια. Κάναμε τις πρόβες μας στο studio. Μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα.

Όμως δύο εβδομάδες μετά είχαμε συναυλία στο πανεπιστήμιο, στο κεντρικό αμφιθέατρο της ΦΜΣ (αρχική φωτογραφία). Ούτε αφίσα ούτε ανακοίνωση πουθενά. Μην κάνουν κανένα ντου πάλι οι skinheads. Εκεί που παίζαμε όμως μπαίνει μία ομάδα από κάποιους που δεν ξέραμε και οι οποίοι γούσταραν Moot Point. Σε ένα άδειο σχεδόν αμφιθέατρο παίζαμε για τους καμία δεκαριά τύπους, φοιτητές οι περισσότεροι στην Αρχιτεκτονική. Τελειώσαμε και αμέσως πιάσαμε κουβέντα. «Παιδιά είστε φοβεροί! Σας γουστάρουμε. Μάθαμε για τις φασαρίες που είχατε με τους skinheads. Θέλουμε να οργανώσουμε ομάδες κρούσης και να συγκρουστούμε μαζί τους, τους φασίστες! Είστε μέσα;». «Δεν το αφήνουμε για κάποια άλλη φορά;» τους λέμε. Με τα παιδιά αυτά κάναμε παρέα το επόμενο διάστημα. Και ύστερα από λίγο καιρό όλα ξεχάστηκαν.

Οι Moot Point τότε…

Ήθελα όμως να το καταγράψω αυτό το σκηνικό. Πέρασε στα ψιλά γράμματα του τοπικού τύπου. To σχετικό απόκομμα μου το έδωσε πολλά χρόνια μετά ο φίλος Γιώργος. Για την ιστορία ο Ανδρέας Παπανδρέου έγινε δρόμος, όπως και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (μάλλον το όνειρο των πρωθυπουργών είναι να γίνονται δρόμοι), ο Χρήστος Σαρτζετάκης έγινε για τα επόμενα χρόνια Πρόεδρος της Δημοκρατίας, προκαλώντας ποικίλα σχόλια, και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έγινε ένας κακόγουστος ανδριάντας που «κοσμεί» τη Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης για να τον θυμούνται οι παλαιότεροι και να τον μάθουν οι νεότεροι, και να ιστορούν τα θαυμαστά του «έργα και ημέραι» τρώγοντας σπόρια και μαλλί της γριάς.

..και τώρα

Και οι Moot Point; Οι Moot Point αντέξαμε στο χρόνο. Δίνουμε και κανένα live ακόμη, σπάνια, αλλά με ενέργεια και μεράκι σε αυτό που κάναμε τόσα χρόνια. Το 2011 κυκλοφόρησε σε βινύλιο το «Ποντικοφάρμακο» από την B-otherside Records και εξαντλήθηκε σχεδόν αμέσως. Φυσικά δεν γίναμε δρόμος, ούτε καν στο Rock and Roll Hall of Fame δεν μπήκαμε. Δεν πειράζει! Όμως καθιερωθήκαμε στη συνείδηση ελάχιστων αλλά διαλεχτών που ακόμη μας θυμούνται, μερικοί με πάθος.

Βασίλης Μέλφος: Guitar hero στους Moot Point

*Τον Ιούνιο του 1984 o Αγαμέμνων-μπάσο και o Γιώργος-τύμπανα συνάντησαν τον Βασίλη-κιθάρα για πρόβες στο στούντιό τους, ένα ημιυπόγειο στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης. Με το όνομα Moot Point έδωσαν την πρώτη τους συναυλία λίγους μήνες αργότερα, με δικά τους τραγούδια και διασκευές.

Συμμετείχαν στην κασέτα-συλλογή της Lazy Dog με τίτλο Give Bees A Chance που διανεμήθηκε με το πρώτο τεύχος του φάνζιν Rollin’ Under. Το 1985 ήρθε η Λία στο συγκρότημα, στα φωνητικά και στα πλήκτρα, και με αυτή τη σύνθεση ηχογράφησαν την πρώτη τους κασέτα το 1987 με τίτλο Gonna Blast Ya Fulla Lead που περιείχε 22 κομμάτια. Ο Μπάμπης Αργυρίου του Rollin’ Under και της Lazy Dog βοήθησε ποικιλοτρόπως στις ηχογραφήσεις με τον τεχνικό του εξοπλισμό, με τις γνώσεις του και με την υπομονή του. Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησαν την κασέτα “Moot Point Circus” με 17 τραγούδια. Το 1991 έκαναν μία ηχογράφηση που δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Έδωσαν τις τελευταίες τους συναυλίες το 1996 στη Θεσσαλονίκη, στο αμφιθέατρο της Νομικής.

Είκοσι-πέντε χρόνια μετά, τον Οκτώβριο του 2011, οι ηχογραφήσεις του 1987 κυκλοφορούν αυτούσιες σε δίσκο βυνιλίου, εκτός 5 τραγουδιών, με τίτλο “ΠΟΝΤΙΚΟΦΑΡΜΑΚΟ”. Ο δίσκος έχει συλλεκτική αξία αφού εξαντλήθηκε σε 3 μήνες! Τον Φεβρουάριο 2012 οι MOB, ένα αγγλικό punk συγκρότημα που μόλις επανιδρύθηκε 25 χρόνια μετά, παίζουν στη Θεσσαλονίκη στο ΓΑΙΑLIVE. Τη συναυλία άνοιξαν οι Moot Point.