Parallax View

Μια νύχτα που θα καμάρωνε ο Τσιτσάνης

Ένα πρόγραμμα που αξίζει να το λες πρόγραμμα. Σπουδαία δουλειά.

Γιώργος Τούλας
μια-νύχτα-που-θα-καμάρωνε-ο-τσιτσάνης-401983
Γιώργος Τούλας

Λίγους θανάτους επώνυμων θυμάμαι τόσο έντονα. Τη μέρα που πέθανε ο Τσιτσάνης, ίδια μέρα με κείνη που γεννήθηκε, 18 Ιανουαρίου, τη θυμάμαι σαν χθες. Μαθητής Τρίτης Λυκείου, με 3 ακόμα φίλους των εφηβικών μου χρόνων, το Νίκο, τη Μαρία και την Ιωάννα, είχαμε πάει στο ξεκούδουνο χειμωνιάτικα στο Μαξέ, απέναντι, σε μια ταβέρνα που έμενε ανοιχτή και το χειμώνα. Εκεί έπαιζε μια τηλεόραση και θυμάμαι να λέει στις ειδήσεις ότι πέθανε στο Λονδίνο όπου  νοσηλεύονταν ο μεγάλος λαϊκός συνθέτης Βασίλης Τσιτσάνης. Μουγγαθήκαμε. Πληρώσαμε άρον άρον και φύγαμε. Στο αστικό του γυρισμού ήμασταν σιωπηλοί. Ήταν και λίγο καρμικό να ήμαστε εκείνο το βράδυ στο Μπαξέ που τόσο είχε τραγουδήσει.

Εκείνο τον καιρό πηγαίναμε σε ένα κουτούκι τα Σάββατα στην Ιωαννίνων που λεγόταν Καναρίνια και έπαιζε από κασέτες πολύ Τσιτσάνη και μας άρεσε πολύ. Στο σπίτι είχα μεγαλώσει με Τσιτσάνη, γιατί ήταν και από τα Τρίκαλα, τόπο καταγωγής των γονιών μου, άσχετα που τα Τρίκαλα τον είχαν πληγώσει πολύ.

Ο Τσιτσάνης από τους μεγάλους λαϊκούς ο μεγαλύτερος, ήταν πάντα μεγάλη μου αγάπη. Ίσως γιατί τα τεράστια τραγούδια που έγραψε δεν ξεπεράστηκαν ποτέ, δεν τα σκόνισε ο χρόνος και πάντα συγκινούν με την ίδια δύναμη.

Χθες βράδυ στο Μέγαρο πήγα ελαφρώς συγκρατημένα. Άλλο ένα tribute σκέφτηκα. Έλα όμως που τα πράγματα κύλησαν κάτι παραπάνω από εξαιρετικά. Έχουμε τα εξής δεδομένα:

  1. Μια σπουδαία ορχήστρα. Την ορχήστρα Βασίλης Τσιτσάνης. Φτιαγμένη από μουσικούς εκλεκτούς που ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της οικογένειάς του και της Seed Point, μουσικού εκδότη του συνθέτη, με την υποστήριξη της εταιρείας μουσικών παραγωγών Prospero, δημιούργησαν ένα σύνολο που έσκυψε όπως φαίνεται ήδη με αγάπη και σεβασμό πάνω στο το ατέλειωτο και διαχρονικό του έργο. Και έδωσε μια μοναδική φρεσκάδα μέσα από νέες ενορχηστρώσεις στα τραγούδια του. Που μοιάζουν σαν να γράφτηκαν σήμερα.
  2. Την Δήμητρα Γαλάνη. Ένα αναλλοίωτο στο χρόνο διαμάντι, μια φωνή που ότι τραγούδησε το πήγε στα αστέρια και συνεχίζει να το πηγαίνει. Όταν κάποτε κυκλοφόρησε ο Ατέλειωτος Δρόμος της, λίγους μήνες πριν το θάνατο του Τσιτσάνη, η τριλογία του Τσιτσάνη σε κείνο το μακρινό βινύλιο του 83, Ακρογιαλιές Δειλινά, Κάθε Βράδυ Λυπημένη και Τα Λιμάνια, ήταν η απάντηση στο αν μπορούν να ακουστούν ξανά φρέσκα τα τραγούδια του και απόλυτα σημερινά. Ο Τσιτσάνης ήταν εκείνος που ήθελε να πει τα τραγούδια του που είχαν προηγουμένως τραγουδήσει ιερά τέρατα, η Νίνου, η Γεωργακοπούλου, η Χασκίλ και ήξερε πολύ καλά τι έκανε. Την κάλεσε το 73 να τα τραγουδήσει ξανά. Τόσες δεκαετίες μετά η Γαλάνη ακόμα ιερουργεί τραγουδώντας τα το  ίδιο σπουδαία.
  3. Η έκπληξη της βραδιάς είναι η Νατάσσα Μποφίλιου. Πιστεύω ότι σε αυτή την παράσταση ωριμάζει μουσικά, πάει βήματα μπροστά την καριέρα της και τον τρόπο που δουλεύει τη φωνή της. Ανεβαίνει σκαλοπάτια. Αφήνοντας πίσω το νάζι και το παιχνίδι που την έκανε αγαπημένη των νεώτερων γενεών βουτάει στα βαθιά του λαϊκού πολιτισμού του μέγιστου και βγαίνει αναβαπτισμένη. Καινούργια. Ακούστε τα ξένα χέρια και θα καταλάβετε.
  4. Η άλλη σπουδαία έκπληξη της βραδιάς είναι οι λαϊκές ζωγραφιές της κυρίας Ζωής Σαμαρά, της κυρίας Τσιτσάνη που πέρασε τη ζωή της πλάι στον μεγάλο συνθέτη, μένοντας συνήθως σπίτι και μεγαλώνοντας τα δυο παιδιά του με αγάπη και εγκαρτέρηση.  Η Γαλάνη φέρνει στο φως τις μαγικές ζωγραφιές που ζωγράφιζε εκείνη περιμένοντας τον να επιστρέψει από τις εμφανίσεις του στα μαγαζιά. Ένας ολόκληρος κόσμος ομορφιάς και αγνότητας. Ένα σύμπαν λαϊκής τέχνης που για πρώτη φορά έρχεται στο φως και αποτελεί το σκηνικό της παράστασης.
  5. Στη διάρκεια της βραδιάς άκουσα τρία τραγούδια του Τσιτσάνη που δεν τα είχα ακούσει ξανά. ”Γυρνάς μόνος μέσα στη νύχτα”, ”Δεν είναι όνειρο η ζωή”  και ”Νοσταλγία”.  Και αυτό πάντα είναι κέρδος…

Σε μια εποχή που τα περισσότερα μουσικά προγράμματα που βλέπουμε βρίθουν επαναλήψεων, έλλειψης έμπνευσης και στόχου, εδώ νιώθεις τυχερός, ευτυχισμένος και ευλογημένος που το έζησες.

21 Ιανουαρίου 2019 έως 22 Ιανουαρίου 2019 Δευ|Τρι 21:00 (ΑΙΘΟΥΣΑ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Μ1)

Δήμητρα Γαλάνη Τραγούδι Νατάσσα Μποφίλιου Τραγούδι

Ορχήστρα Βασίλης Τσιτσάνης: Μανώλης Πάππος μπουζούκι, επιμέλεια ορχήστρας Φώτης Βεργόπουλος μπουζούκι Βασίλης Προδρόμου μπουζούκι, μπαγλαμάς, φωνή Νίκος Γύρας κιθάρα Δημήτρης Σίντος πιάνο Ντάσσο Κούρτι ακορντεόν Μιχάλης Δάρμας μπάσο Στράτος Σαμιώτης κρουστά Νίκος Βερύκκοκος βιολί

Ζωγραφιές Ζωή Τσιτσάνη

Σκηνοθεσία Άγγελος Τριανταφύλλου Σκηνογραφία Νότης Χριστοδούλου Φωτισμοί Μαρία Αθανασοπούλου Ήχος Βαγγέλης Κουλούρης Ηχολήπτες Αντώνης Ζαχόπουλος, Παναγιώτης Ηλιόπουλος ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 50€, 45€, 40€, 35€, 30€, 15€ (μειωμένο), 10€

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα