Μια περφόρμανς στο Σηκουάνα γεμάτη νόημα

Λέξεις: Μαρία Τσαντσάνογλου

Διαβάζω αρκετές αρνητικές κριτικές για την τελετή των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι και όσο το σκέφτομαι τόσο διαφωνώ. Για την ακρίβεια, όσο το σκέφτομαι τόσο επικροτώ την ανάγκη (επανα)δήλωσης των αξιών της ελευθερίας της ισότητας και της αδελφότητας όχι με τον αναμενόμενο υψηλό (sublime) τρόπο μιας κανονικοποιημένης αισθητικής καλόγουστου intellectual pop θεάματος.

Εδώ η (επανα)δήλωση έγινε μέσα από την ανάγκη έκφρασης μιας απελευθέρωσης της αισθητικής και ουσιαστικά μιας αισθητικής εκτροπής προς πολλούς διαφορετικούς δρόμους και μονοπάτια, από την παρωδία του κλισαρισμένου παρισινού καμπαρέ της Lady Gaga στην βαρύτητα του βομβαρδισμένου τοπίου με το Imagine από την Juliette Armanet και την επικά μεγαλειώδη performance της Celine Dion. Με πολύ συνειδητά υπερκιτς στοιχεία, με ανάδειξη της νεανικής υποκουλτούρας, με τον κάθε Φαντομά να διαφεύγει και τον κάθε Κουασιμόδο να μην βρίσκει διέξοδο στις υποστυλώσεις της Notre Dame, όλα αυτά και πολλά άλλα συγκλίνουν στην νεότητα και στο αύριο που έχει την δύναμη να αντιστέκεται στα γερασμένα στερεότυπα.

Because we can, can, can! 💃

80 artists from the Moulin Rouge perform the iconic dance that dates back to the 1820s.

Their pink costumes have been specifically designed for the #OpeningCeremony. Très chic. 👌#Paris2024 pic.twitter.com/3b7dFsXgx5

— The Olympic Games (@Olympics) July 26, 2024

Tο λευκό κορίτσι, το μαύρο αγόρι, το μελαμψό τρανς διαβάζουν Verlaine και Guy de Maupassant στη βιβλιοθήκη για να τρέξουν μετά προς την ελευθερία σε ένα ménage a trois υπό την ρήση του Hugo ότι η ελευθερία του έρωτα δεν είναι λιγότερο ιερή από την ελευθερία της σκέψης. Είναι μεγάλη η Γαλλία. Η μόνη χώρα που ξεπέρασε στην κοινωνία της τα στερεότυπα και αποδέχτηκε μαζικά την ελευθερία των ερωτικών σχέσεων, όχι τώρα αλλά πριν από εκατό και πλέον χρόνια, δηλώνει έτοιμη να απογειωθεί (εξαιρετικό τέλος) και να ξανανοίξει τις έννοιες της ελευθερίας, της ισότητας και της αδελφότητας στην σημερινή εποχή μας που ως γνωστόν έχει κάνει άτσαλο πισογύρισμα στον συντηρητισμό και με το βλέμμα σε ένα πιο αισιόδοξο αύριο.

Το alert της εσπευσμένης ανάγκης συνασπισμών για την απώθηση της Λεπέν είναι μια απόδειξη. Ας ξαναδούμε λοιπόν αυτή την ανοιχτή περφόρμανς στον Σηκουάνα υπό καταρρακτώδη βροχή με άλλο βλέμμα.

*Η Μαρία Τσαντσάνογλου είναι Αναπληρώτρια Γενική Διευθύντρια του Μητροπολιτικού Οργανισμού Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης (МОМus) και καλλιτεχνική διευθύντρια του MOMus – Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης – Συλλογή Κωστάκη.