Μια ταινία δράσης made in SKG
της Άννας Ποδάρα Η είδηση ακούγεται τις τελευταίες μέρες. Μια εταιρία παραγωγής από την Θεσσαλονίκη, η Fig Leaf Media Production SA, ετοιμάζει μια ταινία δράσης με προδιαγραφές εξωτερικού. Το πρώτο επίσημο teaser κυκλοφόρησε χτες στο Διαδίκτυο. Τα στοιχεία εντυπωσιάζουν… 60 άτομα crew, ηθοποιοί που εκπαιδεύονταν επί τέσσερις μήνες στις πολεμικές τέχνες, πολλά 3d visual effects, […]
της Άννας Ποδάρα
Η είδηση ακούγεται τις τελευταίες μέρες. Μια εταιρία παραγωγής από την Θεσσαλονίκη, η Fig Leaf Media Production SA, ετοιμάζει μια ταινία δράσης με προδιαγραφές εξωτερικού. Το πρώτο επίσημο teaser κυκλοφόρησε χτες στο Διαδίκτυο. Τα στοιχεία εντυπωσιάζουν… 60 άτομα crew, ηθοποιοί που εκπαιδεύονταν επί τέσσερις μήνες στις πολεμικές τέχνες, πολλά 3d visual effects, πειρατεία chopper ελικόπτερου, συναρπαστικές καταδιώξεις στα χωριά του Κιλκίς (Μικρόκαμπος, στους Κάτω Αποστόλους, στη λίμνη Πικρολίμνη, στο Πολύκαστρο και το Βαφειοχώρι), αμέτρητα όπλα, νυχτερινά μάχες στα λατομεία του Βαφειοχωρίου… Με μια «Κακή αρχή» που οδηγεί σε μια συναρπαστική εξέλιξη ξεκινάει η πρώτη ελληνική ταινία δράσης made in Thessaloniki, την οποία υπογράφει ο Βασίλης Κιλτίδης (ναι, ο γιός του γνωστού πρώην υπουργού!).
Πήγαμε στη συνέντευξη προετοιμασμένοι να ρωτήσουμε για την ταινία αλλά αυτό τελικά που μας εντυπωσίασε, είναι οι ιδέες που κρύβονται στο κεφάλι του παραγωγού της!
“Ξεκίνησα σπουδάζοντας κοινωνιολογία στο Πάντειο και παραγωγή μέσων μαζικής ενημέρωσης σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο London School of Economics. Δούλεψα για πολλά χρόνια σε τηλεοπτικές παραγωγές στην Αθήνα, ώσπου πριν δυο χρόνια αποφάσισα να γυρίσω Θεσσαλονίκη και να ανοίξω την δικιά μου εταιρία παραγωγής, την Fig Leaf Media Productions. Το μικρόβιο του κινηματογράφου μπήκε μετά από ένα κινηματογραφικό summer school στην Αμερική, αλλά δεν πέρναγε από το μυαλό μου ούτε καν σαν όνειρο να κάνω κάτι στον κινηματογράφο με τα οικονομικά δεδομένα που υπήρχαν. Ακόμα τα χρόνια που ξεκίνησα, 2007-2008, στην Ελλάδα η χειρότερη παραγωγή κόστιζε ½ εκ. ευρώ! Τα πράγματα άλλαξαν… εξελίχθηκε το software…το hardware,ήρθαν κάμερες στα χέρια μας ευέλικτες και έτσι κάποια project κινηματογραφικά είναι πλέον εφικτά.
Μια ταινία δράσης δεν σημαίνει αίματα, πιστολίδια και σφαγές όπως νομίζουν οι περισσότεροι εδώ στην Ελλάδα. Η Κακή Αρχή βασίζεται στον χαβαλέ και στην ένταση και έχει και ελάχιστα σημεία splatter. Πρωταγωνιστής είναι ο πρωτοεμφανιζόμενος Αντώνης Ζαφειρόπουλος, με σπουδές στη Νέα Υόρκη γύρω από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και μια ομάδα πρωτοεμφανιζόμενων ηθοποιών που οι περισσότεροι είναι εξειδικευμένοι, με σπουδές πάνω στον κινηματογράφο και όχι στο θέατρο, όπως είναι οι περισσότεροι ηθοποιοί στην Ελλάδα.
O πρωταγωνιστής μου λέγεται Kεσσάριος. Είναι Καππαδόκης και έχει αντάρτικο κεφάλι. Όταν η αστυνομία πάει να του πάρει ένα σπίτι, (για χρέη που δεν είναι δικά του αλλά τα κληρονόμησε από τον πατέρα του) τότε ξεκινάει μια σχέση με πολύ κακή αρχή…
Ένας άνθρωπος ο οποίος είναι καταπιεσμένος, μπουκωμένος και θέλει να κάνει την επανάσταση του και ο κοινωνικός περίγυρος δεν τον αφήνει επειδή “ντε και καλά” ζούμε επιβεβλημένα σε μια Kρίση, κάποια στιγμή, στην αφορμή… στην κακή αρχή… θα ξεσπάσει! Η κακή αρχή στη ταινία φέρνει στην επιφάνεια μια κόντρα διαρκείας που είχε ο πρωταγωνιστής με την παρέα του με μια τοπική μαφία, η οποία βρίσκει την ευκαιρία να κλείσει και αυτή τους λογαριασμούς της με τον πρωταγωνιστή. Έτσι το κράτος συγκρούεται συγκρούονται με έναν βάναυσο παρακρατικό φορέα τον οποίο μέχρι πρότινος είχαν με το μέρος τους.
Όταν γίνει η κακή αρχή και οδηγηθούμε σε ακραίες καταστάσεις, ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του. Η ρήξη της κοινωνικής συνοχής, την οποία μου αρέσει να αναφέρω παντού όταν μιλάω για την ταινία αποτυπώνεται μέσα στη ταινία. Διότι ακόμα κι αν αντιδράσεις, ακόμα κι αν έχεις το δίκιο σου δεν θα σε υποστηρίξει ολόκληρη η κοινωνία. Θα είναι εναντίον σου. Αυτοί με τους οποίους είχες προηγούμενα θα βρουν την αφορμή να σε χτυπήσουν. Είτε σε μεταφορικό ή σε κυριολεκτικό επίπεδο. Και αυτή η ρήξη της κοινωνικής συνοχής αποτυπώνεται στη ταινία.
Αυτό που ήθελα να πω όταν ξεκίνησα να γράφω το σενάριο είναι ότι πρέπει να σταματήσουν να καταπιέζουν τους Έλληνες, όσοι τους καταπιέζουν, όσοι μηχανισμοί είναι αυτοί. Θες να τους πεις «κράτος», «Λαγκάρντ», «ΔΝΤ»; Μπορείς να δώσεις χίλια δυο ονόματα.
Εκφοβίζουν και τρομοκρατούν τη νεολαία γενικότερα και μας έχουν δέσει όλους σε ένα φοβικό κλίμα, τρομοκρατικό. Το μήνυμα μου είναι ξεκάθαρο. Η κακή αρχή δεν θέλει και πολύ να γίνει! Κάποια στιγμή η κακή αρχή γίνεται και καλό θα ήταν να μην κάνουν κακή αρχή με τον κόσμο. Η ρήξη της κοινωνικής συνοχής αποτυπώνεται μέσα στην κοινωνία. Δεν υπάρχει αλληλεγγύη και αυτό πέτυχαν όσοι ήθελαν να θέσουν υπό έλεγχο την Ελλάδα σαν οικονομία και σαν κράτος. Mια οικονομία και ένα κράτος που δεν έχει κοινωνική συνοχή πρέπει να έχει θεσμούς. Δηλαδή πηγαίνει ο καθένας στη τράπεζα για να λύσει το πρόβλημα του να κάνει την ρύθμιση του. Ενώ για μένα οι επισκέψεις πρέπει να είναι ομαδικές. Είμαι ακραίο στοιχείο γενικότερα αλλά πάντα στο τέλος από έναν ριζοσπαστισμό σωζόμαστε όλοι.
Όλοι με ρωτάνε γιατί δεν έγινα πολιτικός σαν τον πατέρα μου. Είναι θέμα χαρακτήρα. Καταρχάς πιστεύω ότι δεν πρέπει να επηρεάζω την γνώμη του κόσμου όπως κάνουν οι πολιτικοί. Πιστεύω ότι μέσα από την τηλεόραση, τον κινηματογράφο, οποιονδήποτε καλλιτεχνικό δημιουργικό τομέα μπορώ απλά να δίνω το έναυσμα για να σκεφτεί ο κόσμος παραπέρα, να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα και τις δικές του ερμηνείες.
Το πολιτικό σύστημα είναι 10 ως 20 βρώμικοι άνθρωποι οι οποίοι κινούν τα πάντα. Και οι υπόλοιποι απλά δεν έχουν καμία αρμοδιότητα. Είμαι ξεκάθαρος σε αυτό. Δεν θα σταματήσω να λέω ότι παρόλο που δεν είμαι στο χώρο το έζησα εκ των έσω και έχω πολλά ράματα για την γούνα του καθενός. Δεν θα σταματήσω ποτέ να το λέω. Οι υπόλοιποι είναι διακοσμητικοί.
Ο πατέρας μου φυσικά για τα δυο χρόνια που ήταν υπουργός δεν ήταν διακοσμητικός. Προσπάθησε να κάνει πράγματα και έκανε πράγματα… Αν πας σε αγροτικές περιοχές της Ελλάδος θα σου πουν ότι εκείνη την διετία λύθηκαν ζητήματα που ήταν παγωμένα επί 20 χρόνια. Όμως ένας απλός βουλευτής βάσει του πολιτικού συντάγματος δεν έχει καμία απολύτως αρμοδιότητα. Εμείς πως μπορούμε να προστατευτούμε απέναντι σε αυτό το πολιτικό σύστημα; Με την παιδεία μας. Αυτό είναι το όπλο μας.
Η ταινία πραγματεύεται τον φόβο. Το πώς ο φόβος μπορεί να μεταστρέψει τον άνθρωπο και που μπορεί να τον οδηγήσει. Εγώ επέλεξα έναν πρωταγωνιστή που δεν βγαίνει έξω να παραδώσει το σπίτι του και να κάνω μια ταινία 10 λεπτών όπου καταλήγει άστεγος αλλά ο φόβος τον μεταστρέφει και μάχεται για το δίκιο του. Μάχεται και αντιδρά. Στο τέλος νικάνε οι καλοί ή οι κακοί; Δεν ξέρω… Οι ταινίες ανήκουν στο κόσμο. Ο καθένας θα βγάλει τα συμπεράσματα του…»
Η ταινία:
Κακή Αρχή
Σενάριο-σκηνοθεσία-παραγωγή: Βασίλης Κιλτίδης Παίζουν: Αντώνης Ζαφειρόπουλος, Ανατολή Γρηγοριάδου ( «Μπρούσκο»), Γιάννης Ποιμενίδης («Εκδρομή»), Σλάβι Σλάβοφ, Σπύρος Σαραφιανός («Κλεμμένα όνειρα»)
Ένας νεαρός αγρότης από το Κιλκίς χάνει την περιουσία του από χρέη. Οταν φτάνει η ώρα που κινδυνεύει και το σπίτι του, αντιδρά με ακραίο τρόπο.Η Αστυνομία τον καταδιώκει στην περιοχή του Κιλκίς. Ο ήρωας δεν παραδίδεται και η κατάσταση κλιμακώνεται. Η δράση εντείνεται όταν η τοπική κοινωνία αποφασίζει να τον στηρίξει, οπότε η ιστορία λαμβάνει κοινωνική διάσταση. Μια ομάδα κακοποιών που έχει προηγούμενα με τον ήρωα βρίσκει την ευκαιρία μέσα στη γενικευμένη εμπόλεμη κατάσταση να κλείσει τους λογαριασμούς της με τον πρωταγωνιστή. Η εξέλιξη της ιστορίας περνά σε μεγαλύτερη ένταση, όταν οι κρατικοί αξιωματούχοι συγκρούονται με έναν βάναυσο παρακρατικό φορέα, τον οποίο μέχρι πρότινος είχαν με το μέρος τους.
*Η ταινία ολοκληρώθηκε και κάνει πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες στις 15 Σεπτεμβρίου.