Μικρές ιστορίες της ΕΡΤ3

του Γιάννη Τσολακίδη Εικόνα: Θανάσης Σταθόπουλος

Κοντεύουν 11 μήνες από το «μαύρο» στην ΕΡΤ.  Και κάποιοι, οι πολλοί, της ΕΡΤ3 συνεχίζουν να παράγουν πρόγραμμα  και παραμένουν στα κτίρια της Λεωφόρου Στρατού και της Αγγελάκη 14, επιμένοντες, ενεργοί πολίτες και εργαζόμενοι χωρίς μισθό. Πέρασαν μήνες που απεργούν οι εργαζόμενοι της Κόκα- Κόλα, αντιστεκόμενοι στο κλείσιμο των εργοστασίων στην Θεσσαλονίκη και τη μεταφορά των εγκαταστάσεων στην Βουλγαρία.

Σήμερα, Τετάρτη, γίνεται μια μεγάλη συναυλία συμπαράστασης – αλληλεγγύης σ’ αυτόν τον αγώνα, βραδάκι, κάπου στις 8 μ.μ., στην πλατεία του Χημείου, στο Πανεπιστήμιο. Με ένα σωρό καλό, καλλιτεχνικό κόσμο και σπουδαίους μουσικούς.

Όμως δεν θα ήθελα να μείνουμε στο τόσο σπουδαίο  γεγονός καθαυτό αλλά, με την ευκαιρία, να σας πω μικρές, τόσο όμως σημαντικές για μας, ιστορίες της ΕΡΤ3.

Ιστορία πρώτη: Συνάδελφος, αναχωρώντας από την βάρδιά της στο κτίριο της Αγγελάκη, πάει στο περίπτερο για τσιγάρα και πιάνει κουβέντα με τον περιπτερούχο. Συζητούν για το χάσιμο της δημόσιας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, για την απάτη της ΔΤ και ΔΡΤ, για τον αγώνα να κρατηθεί ζωντανή η ΕΡΤ3, για τα σκληρά μέτρα του μνημονίου, για τα χαμένα- προσωρινά- όνειρα για τον καλύτερο κόσμο. Πίσω της στέκει εδώ και ώρα ένας νεαρός, πελάτης κι αυτός, να ψωνίσει κάτι από το περίπτερο. Μόλις τον αντιλαμβάνεται η συνάδελφος του ζητά συγνώμη και τον καλεί να ψωνίσει αυτά που θέλει, ώστε να συνεχίσουν στο κατόπι, την κουβέντα με τον περιπτερά κι εκείνος της απαντά: Μα δε βιάζομαι καθόλου, εσάς ακούω και χαίρομαι πολύ, που μαθαίνω την αλήθεια για το κλείσιμο της ΕΡΤ!!!

Ιστορία δεύτερη: Είναι νύχτα πια, μετά τις 12, αναχωρεί ο συνάδελφος μετά από βάρδια πάλι, μέσα σε νύχτα βροχερή, καθώς οδηγεί, σε ένα φανάρι πιάνει κόκκινο και αργεί… λιγάκι να φρενάρει, ακουμπάει, «φιλάει» που λέμε τον μπροστινό, έναν πολύ σοβαρό ηλικιωμένο άνθρωπο που βγαίνει από το αυτοκίνητό του, ζητώντας τα «ρέστα»… Πιάνουν το πώς και τι. Το ποιος φταίει και ο συνάδελφος- σε μια δύσκολη συναισθηματική και ψυχολογική κατάσταση- τον καλεί να τα βρούνε σαφώς μέσα από την κοινή δήλωση αλλά και μιλώντας του, έτσι, λίγο πιο προσωπικά, του λέει ότι είναι απολυμένος της ΕΡΤ.  Ο συμπαθής  ηλικιωμένος σε αυτό το σημείο σταματά κάθε συζήτηση. Τον βλέπει λίγο εξεταστικά και μετά του λέει να πάει στο καλό, «φύγε παιδί μου, τίποτε δεν έγινε, εσάς, σας κατάστρεψαν».