Μην τα μουγγώσετε ποτέ

Λέξεις: Θανάσης Τριαρίδης

Τον Αύγουστο του 2022, βλέποντας να γενικεύεται το κρατικό έγκλημα της δολοφονίας των μεταναστών στην θάλασσα μέσα απο την διαδικασία των Pushback, έγραψα ένα κείμενο που έλεγα το αυτονόητο: Πως οι φόνοι που διαπράττουν οι κρατικοί και παρακρατικοί υπάλληλοι γίνονται κατόπιν διαταγής των πολιτικών ηθικών αυτουργών του εγκλήματος. Και (έγραφα) πως στο κέντρο αυτής της εφιαλτικής συμμορίας της θανατοπολιτικής (ναι, συμμορίας – διότι όποιοι οργανώνουν δολοφονίες αποτελούν δολοφονική συμμορία) τοποθέτησα σύμπασα την Ελληνική Κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, την τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, τα αρμόδια θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βασικό μου επιχείρημα: δεν είναι δυνατόν τόσοι κρατικοί υπάλληλοι να διαπράξουν εν πλήρη συντονισμό και εξακολουθητικά τόσα προφανή ακραία κακουργήματα δίχως πολιτική εντολή. Είναι μια βασική συνεπαγωγή που την ξέρουν ακομη και οι μαθητές γυμνασίου.

Για εκείνο το κείμενό μου δέχτηκα ένα λυσσασμένο τσουνάμι απειλών, ύβρεων και προσπάθειάς δολοφονίας χαρακτήρα. Παρακρατικά λαδικά, τραμπούκοι, νεοναζί, “δημοσιογράφοι” της πλάκας και “συγγραφείς” της πεντάρας, ανώνυμοι, ψευδώνυμοι, ξεφτιλισμένοι και τιποτένιοι, όλοι συντεταγμένοι με τον φασιστικό συρφετό του Διαδικτύου και με χιλιάδες διαδικτυακούς λογαριασμούς τεχνητής νοημοσύνης προσπάθησαν να με τρομάξουν. Να με “χουγιάξουν” – είναι μια φράση που έλεγε η Σμυρνιά γιαγιά μου. “Θα σε σκοτώσουμε”, “θα σκοτώσουμε τα παιδιά σου”, “θα σε βρουν με ενα στιλέτο στον κώλο” – μέχρι το “θα σε βάλουμε φυλακή”, “θα σε εξαφανίζουμε ως συγγραφέα”, “θα χαθείς από προσώπου γης”. Και εκατοντάδες αντίστοιχα…

Φυσικά ήμουν ιδιαίτερα έμπειρος σε τέτοια φασιστικά και παρακρατικά πεσίματα από 20ετιας. Και ήξερα καλά πως ένας τρόπος υπάρχει για να μην φοβηθείς μια τέτοια πίεση. Να τριπλασιάζει την δράση για την οποία σε απειλούν. Έτσι το παρακράτος και τα φασιστάκια παίρνουν το μήνυμα: Οι απειλές τους όχι μόνο δεν σε κάνουν να σιωπήσεις αλλά πολλαπλασιάζουν την ένταση της φωνής σου.

Έτσι από την πρώτη ώρα ανήγγειλα πως σε απάντηση των απειλών και του οχετού των καθαρμάτων θα γράψω μια θεατρική τριλογία για τα Pushback. Για να μνημειώσω την κυβερνητική θανατοπολιτική μέσα από την τέχνη του θεάτρου – για να προσθέσω κι εγω κάτι στο ηθικό οδόφραγμα που πρέπει μα σχηματίσουμε ενάντια στους θεσμικούς δολοφόνους.

Έτσι μέσα στην επόμενη διετία έγραψα την λεγόμενη Τριλογία της Δολοφονίας των Μεταναστών. Είναι τα έργα ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΚΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΦΥΡΙΓΜΑ ΤΡΕΝΟΥ (2023), Η ΚΟΥΚΟΥΛΑ (2023), και ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΤΑΤΕ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΑ ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ (2024). Σε πείσμα των παρακρατικών λαδικών και των φασιστών τα έργα αυτά βρέθηκαν αμέσως στην σκηνή και παίζονται διαρκώς – και μάλιστα με εξαιρετικές παραστάσεις αυτοδιαχειριζόμενων ομάδων και πολλαπλά ανεβάσματα.

Φυσικά οι απειλές των καθαρμάτων του παρακράτους συνεχίστηκαν – και μαζι συνεχίστηκαν και τα βιβλία και τα έργα και τα κείμενά μου για τους κρατικούς φόνους (πάντοτε βάση της λογικής πως δεν πρέπει να επιτρέψεις να σε χουγιάξουν). Έτσι προέκυψαν άλλα τέσσερα θεατρικά έργα (Η ΘΕΡΙΖΟΑΛΩΝΙΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΖΑΚ ΡΙΠΕΡ * ΤΟ ΣΩΣΙΒΙΟ * ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ, ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΤΟ ΝΕΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ * Η ΑΠΟΣΦΑΛΜΑΤΩΣΗ), τρία βιβλία ποιημάτων (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΣΦΑΓΜΕΝΟΥΣ * ΚΑΙ ΝΑ, ΣΦΥΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥ ΣΚΟΤΩΜΟΥ ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ * ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ), δυο δοκιμιακά βιβλία (ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΑΝΕΒΑΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΑ ΤΡΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ * Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΥΓΓΑ: ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ) καθώς και πολλές εκατοντάδες δημόσια κείμενα, διαλέξεις, ομιλίες, συνεντεύξεις επί του θέματος.

Ανάμεσα σε όλες τις επιθέσεις των παρακρατικών καθαρμάτων και των λαδικών, βρέθηκαν και ορισμένα πιο “εξευγενισμένα” λαδικά (φυσικά υπάρχουν και τέτοια) που μου την έπεφταν κάπως έτσι: “Και γιατί τα πράγματα να έγιναν έτσι; Έχει αποφανθεί η Δικαιοσύνη για κάτι τέτοιο; Τι είναι ο Τριαρίδης; Αυτόκλητος εισαγγελέας;”

Η “κριτική” αυτή κορυφώθηκε στο έργο μου ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΤΑΤΕ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΑ ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ. Στο έργο αυτό (δημοσιευμένο τον Αύγουστο του 2024) η υπόθεση είναι η ακόλουθη: Ο πλοίαρχος ενός λιμενικού σκάφους εντοπίζει ένα καράβι γεμάτο με μετανάστες και ζητάει οδηγίες για την “ετοιμοθάνατη φάλαινα” (έτσι ονομάζουν συνθηματικά το σκάφος των μεταναστών) από το Κέντρο Επιχειρήσεων. Ο Διοικητής παίρνει στο τηλέφωνο τον Ναύαρχο, ο Ναύαρχος τον Υπουργό, ο Υπουργός τον Πρωθυπουργό και ο Πρωθυπουργός τον Επικοινωνιολόγο. Όλοι τους ζητούν κάποιος ανώτερος να πάρει την ευθύνη για την επικείμενη μη διάσωση ή και την βύθιση του πλοίου. Στο τέλος ο Επικοινωνιολόγος δίνει την εντολή στον Πρωθυπουργό να βυθίζουν την “ετοιμοθάνατη φάλαινα” διότι στην κυλιόμενη δημοσκόπηση βλέπει πως αυτό θέλει η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος.

Δυο μήνες μετά την δημοσίευση, κι ενώ ήδη παίζονταν τα άλλα δυο έργα της Τριλογίας, ένα “εξευγενισμένο” λαδικό έγραψε: “Ευτυχώς την υπόθεση του Adriana δεν θα την αξιολογήσουν νομικά διάφοροι θεατρικοί συγγραφείς-Μυνχάουζεν αλλά οι Έλληνες δικαστές – δηλαδή σοβαροί άνθρωποι.” Καθώς ήμουν ο μόνος συγγραφέας που ειχα γράψει για το κρατικό έγκλημα του Adriana, ήταν σαφές σε ποιον “Μυνχάουζεν” αναφερότανε.

Στο μεταξύ όλο και περισσότεροι φορείς υποδείκνυαν την ελληνική κυβέρνηση ως ηθικό αυτουργό της θανατοπολιτικής (με αιχμή του δόρατος το έγκλημα της Πύλου). Ανάμεσα τους ακτιβιστές, δικηγόροι των προσφύγων, δημοσιογράφοι, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, άθελά της αλλά καθαρά η ίδια η Frondex, το BBC με το ντοκιμαντέρ “Πεθαίνοντας στη Μεσόγειο”, οι New York Times, η εμπεριστατωμένη δημοσιογραφικη έρευνα του Solomon και εκατοντάδες ακόμη. Ώσπου τον Φεβρουάριο του 2025 έγινε η κρίσιμη τομή: Ένα θεσμικό όργανο της Ελληνικής Πολιτείας, η Ανεξάρτητη Αρχή του Συνηγόρου Του Πολίτη έβγαλε ένα Πόρισμα για το έγκλημα της Πύλου στο οποίο εντοπίζει τις εγκληματικές ευθύνες στους αξιωματικούς του Ελληνικού Λιμενικού – και συνακόλουθα στους εντολείς τους και στην Ελληνική Πολιτεία. Το πόρισμα της Ανεξάρτητης Αρχής καταλήγει σε σαφείς ενδείξεις για οκτώ (ανώτερους) αξιωματικούς του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. ως προς την εκ μέρους τους γνώση και παράβλεψη του κινδύνου για τη ζωή, την υγεία και τη σωματική ακεραιότητα των επιβαινόντων αλλοδαπών στο αλιευτικό Adriana, οι οποίοι κρίνονται ελεγκτέοι για θανατηφόρα έκθεση, καθώς και για έκθεση σε κίνδυνο της ζωής, υγείας και σωματικής ακεραιότητας των επιβαινόντων στο αλιευτικό Adriana, κατά το άρθρο 306 Π.Κ.

Το πόρισμα του Έλληνα Συνηγόρου του Πολίτη ήταν αρχή. Τρεις μήνες ύστερα, τον Μάιο του 2025, το Ναυτοδικείο απήγγειλε, επιτέλους κατηγορίες σε βάρος 17 στελεχών του ελληνικού λιμενικού σώματος – για τα ίδια κακουργήματα της θανατηφόρου έκθεσης. Πλέον οι “Μυνχάουζεν”, εκτός από τον Συνήγορο του Πολίτη, είχαν μαζι τους και την Εισαγγελία του Ναυτοδικείου.

Και εχθές, 06-11-2025, έγινε κάτι πολύ σημαντικό: Οι τέσσερις ανώτατοι λιμενικοί, ανάμεσά τους και ο αρχηγός του Λιμενικού, παραπέμπονται για κακουργηματική παράλειψη λύτρωσης σε θανατηφόρο έκθεση. Πλέον οι κατηγορούμενοι για την δολοφονία των 649 ανθρώπων έχουν γίνει 21. Αντιγράφω από την ανάρτηση του σπουδαίου ακτιβιστή και παλιού φίλου δικηγόρου Αθηνών Κώστα Παπαδάκη: “Με την υπ. Αριθμ 39/2025 διάταξη της Εισαγγελέως Αναθεωρητικού έγιναν δεκτές  οι προσφυγές συγγενών και επιζησάντων εναντίον της διάταξης Εισαγγελέα Ναυτοδικείου, που είχε απαλλάξει 4 ανώτατους λιμενικούς. Ανάμεσά τους και τον σημερινό Αρχηγό του Λιμενικού, που ξετσίπωτα ο Μητσοτάκης έκανε αρχηγό αν και ήταν υπόδικος. Συνολικά έχουμε πλέον 21 παραπομπές λιμενικών αξιωματικών, πολλών ανώτατων μεταξύ τους και ουσιαστικά όλης της τότε ηγεσίας του, για κακούργημα.”

Ελπίζω να είμαστε στην αρχή της κάθαρσης ετούτου του εφιάλτη. Και οι κατηγορούμενοι πρέπει να αυξηθούν. Δεν είναι δυνατόν ο Αρχηγός του Λιμενικού να διέταξε την δολοφονία 749 αμάχων ανθρώπων δίχως να είχε πάρει εντολή.

Με άλλα λόγια: Σιγά-σιγά οι “Μυνχάουζεν” γινόμαστε όλο και περισσότεροι – και, τι σύμπτωση, προστίθενται ανάμεσά μας και θεσμικοί δικαστές και εισαγγελείς. Και το έργο που έγραψα πριν δυο χρόνια βγαίνει εφιαλτικά αληθινό. Και θυμίζω πως οι δολοφονημένοι νεκροί μόνο της Πύλου είναι 649 – περίπου 11 φορές  οι νεκροί των Τεμπών. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ρατσιστικό έγκλημα της Ευρώπης σε καιρό ειρήνης μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Τι λένε τώρα τα παρακρατικά καθάρματα και τα λαδικά τους; Τίποτε. Ασχολούνται με την επόμενη εντολή δολοφονίας χαρακτήρων, με το ξέπλυμα του επόμενου κυβερνητικού φόνου – και φυσικά με το ξέπλυμα των τραπεζικών τους λογαριασμών.

Γράφω αυτό το κείμενο για να πω δυο πράγματα. Το πρώτο είναι πως δίχως τον ανεπανάληπτο αγώνα της νομικής ομάδας που στηρίζει τους επιζώντες της Πύλου δεν θα είχε γίνει τίποτα. Οι ηρωικοί αυτοί δικηγόροι (όπως άλλωστε και οι ακτιβιστές από τον Ιάσονα Αποστολόπουλο μέχρι τους ακτιβιστές της ΚΕΕΡΦΑ), δέχονται ανείπωτη βια: Τα λογής φασιστοειδή τους απειλούν, τους προγράφουν και τους βρίζουν με ένταση πολλαπλάσια από όση απειλούν εμένα. Μα αυτοί οι άνθρωποι σώζουν την διαπομπευμένη τιμή της ελληνικής δικαιοσύνης και την καθημαγμένη ηθική της ελληνικής κοινωνίας. Και έχω την ανάγκη, ως κάποιος που υπήρξε για ένα ελάχιστο φεγγάρι δικηγόρος, να πω τα ονόματά τους και να τους αποδώσω την ελάχιστη οφειλόμενη τιμή (κάποιοι είναι φίλοι, κάποιους τους γνωρίζω, κάποιους δεν τους ξέρω καθόλου – κι συγγνώμη αν παραλείπω κάποιον ή κάποια): Είναι η Ευγενία Κουνιάκη, η Έφη Δούση, η Δήμητρα Λιναρδάκη, η Κατερίνα Πουρνάρα, ο Κώστας Παπαδάκης, ο Δημήτρης Ζώτος, η Ιωάννα Κούρτοβικ, η Ελένη Σπαθανά, ο Βασίλης Παπαδόπουλος. Είστε σπουδαίοι, είστε σπάνιοι, παιδιά…

Ο δεύτερος λόγος που γράφω αυτό το κείμενο είναι για να πω κάτι στους μαθητές μου στην γραφή, σε όλους τους νέους ανθρώπους που ανεβάζουν έργα μου ή κι αυτούς που τα βλέπουν, κι αυτούς που διαβάζουν τα βιβλία μου και τα κείμενά μου. Μην δειλιάσετε. Μην διστάζετε να μιλήσετε για τα παροντικά εγκλήματα των λογής εξουσιών, των κρατών και των κυβερνήσεων. Μην περιμένετε να μιλήσει κάποιος άλλος ενώ εσείς πλένετε τα δόντια σας. Φωνάξτε με όλη σας την δύναμη για αυτό που βλέπετε και καταλαβαίνετε δίχως να παριστάνετε πως δεν είδατε και δεν καταλάβατε. Αν το μουγγώσετε εσείς, το έγκλημα θα γίνει καθεστώς, οι δολοφονημένοι νεκροί θα γίνουν ακαθόριστα αντικείμενα, το αίμα τους θα γίνει αχνός λεκές. Αλλά κι εσείς θα είστε ηθικά νεκροί, ξαπλωμένα ζόμπι στο φέρετρο τους, πνευματικά πτώματα με καθαρά δόντια.

*Ο Θανάσης Τριαρίδης είναι συγγραφέας