Η μισαλλοδοξία στο fb

Παρατηρώ από το πρωί, με αφορμή την ανάρτηση του κειμένου του Άκη Σακισλόγλου με θέμα το Σκοπιανό, ενός νηφάλιου κειμένου, που δεν υβρίζει, δεν προκαλεί αλλά εκθέτει την άποψη του γράφοντα, παρατηρώ λοιπόν τον τρόπο με τον οποίο έγινε αποδεκτό από μια ομάδα ανθρώπων. Κάποιων πίσω από τη δειλία της ανωνυμίας και κάποιων άλλων με ονοματεπώνυμο που δεν αρκέστηκαν στο να εκθέσουν τη διαφορετική τους άποψη αλλά προχώρησαν σε ένα απίστευτο υβρεολόγιο, σε χολερικά ξεσπάσματα μίσους που οδηγούν μόνο σε διχόνοια, σε ένταση, σε πληγές του παρελθόντος που μόνο να ξεχάσει θέλει κανείς.

Και είναι αυτό ένα σύμπτωμα των social media. Η δυνατότητα άρθρωσης ενός τρομακτικά επικίνδυνου λόγου, ενός λόγου βασισμένο στο δηλητήριο, στο εμείς και εσείς, στην δικτιακή πυρά που στήνει κάθε μέρα ο φασισμός μέσα εκεί και που ζεσταίνουν τα χνώτα κάποιων ανθρώπων.

Που φυσικά και δεν έχουν ακριβώς αίσθηση του που έχει οδηγήσει το Μίσος ολόκληρες κοινωνίες σε κοντινές και μακρινές εποχές, που δεν γνωρίζουν τον παλιό εκείνο στίχο που λέει: Και να αδερφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα και απλά.

Θα ήθελα πραγματικά να ξέρω πως πέφτουν να κοιμηθούν τη νύχτα άνθρωποι που κουβαλούν στην καρδιά τους τόσο μίσος, που οι μέρες τους είναι τόσο τοξικές, που αποφεύγουν να δουν τι πραγματικά πάει λάθος γύρω ή μέσα στους και εκτονώνουν το θυμό τους, δικαιολογημένο ή συνήθως αδικαιολόγητο εναντίον ανθρώπων που ούτε καν γνωρίζουν. Τερματίζοντας το κοντέρ της μισαλλοδοξίας*, πολλοί από αυτούς στο όνομα μιας θρησκείας που ευαγγελίζεται την αγάπη και τροφοδοτώντας τον διχασμό.

*το μίσος εναντίον όσων έχουν διαφορετική άποψη (πολιτική τοποθέτηση, θρησκεία κ.λπ) πολιτική μισαλλοδοξία, θρησκευτική μισαλλοδοξία