Μόνο «Μαγεμένες» δεν τις είπαμε…

του Αντώνη Καράγιωργα Εικόνες: Ένωση πεζών

Διαβάσεις πεζών: Μόνο «μαγεμένες» δεν τις είπαμε για να τις τιμήσουμε.

Η Θεσσαλονίκη ανάπηρη νυφούλα του Θερμαϊκού, μπακλαβαδιασμένη στα γκρίζα οικοδομικά τετράγωνά της, που στα άκρα τους τρέχουν πολύβουοι, μολυσμένοι μικροί και μεγάλοι δρόμοι. Και πάνω σ’ αυτούς τους δρόμους να κάνουν ατέλειωτη παρέλαση, ασθμαίνοντας αγριεμένες μηχανές εσωτερικής καύσης και εξωτερικής βρώμικης εκπνοής προς τον λούζερ θεατή-πεζό, που στέκεται στην διάβαση, περιμένοντας να διαβεί τον μηχανόπληκτο Ρουβικώνα.

Γι’ αυτές τις διαβάσεις θέλω να σας μιλήσω, τις οποίες εμείς, μια παρέα γραφικοί Δον Κιχώτες ενεργοί, στην Ένωση για τα δικαιώματα των Πεζών, αναλάβαμε αυθαίρετα και εργολαβικά να τους ξαναδώσουμε το χαμένο κύρος τους, που σαν αποτέλεσμα της μακρόχρονης υποβάθμισής τους, δεν υπάρχουν στη συνείδηση των οδηγών.

Σε γιορτινές δράσεις μας προς τιμή τους, τα τελευταία 10 χρόνια τις έχουμε κατά καιρούς βαφτίσει «χαρούμενες», «ξεχασμένες», «πολύχρωμες»… Μόνο «μαγεμένες» δεν τις είπαμε, τις θεσσαλονικιές αυτές ξεθωριασμένες καρυάτιδες. Φέραμε γκραφιτάδες και τις μεταμορφώσαμε σε ασπρόμαυρα πλήκτρα πιάνου, τις γεμίσαμε με πολύχρωμες πατούσες, για να τονίσουμε την σημασία τους, ώστε να εμπνεύσουμε τον σεβασμό οδηγών και πεζών στο αποτύπωμά τους. Τις πρασινίσαμε με γκαζόν, και κάναμε …καποβασία σε αυτοκίνητο που ήταν παράνομα σταθμευμένο πάνω τους. Πρόσφατα με την παράσταση παντομίμας που τόσο επιτυχημένα εκτέλεσαν οι NόVan Theater Group, κάναμε γιορτή στις βαφτιστήρες μας. Και άλλες φορές περιδιαβαίνοντας τες, πάνω- κάτω πολλές φορές με τα φωσφοριζέ γιλέκα μας και τις πικέτες μας, τις εντάξαμε στα μαθήματα αγάπης και σεβασμού στον δημόσιο χώρο. Και ήταν εκεί, πάνω στην διάβαση της Τσιμισκή που προσφέραμε καφέ στους περαστικούς, για να αποδείξουμε πως η ώρα που διαρκεί ο κόκκινος φωτεινός Σταμάτης, μας φτάνει να τον ψήσουμε (τον καφέ).

Συνεχίζοντας την παράσταση για τα δικαιώματα των πεζών, μεταφέρουμε το έργο στις απόκεντρες Σαράντα Εκκλησιές, αυτό το Σάββατο 7 Μαρτίου 2015, στις 12 το μεσημέρι. Περπατάμε λοιπόν στα πεζοδρόμια της οδού Γεωργίου Βιζυηνού και… τολμάμε να διασχίσουμε το δρόμο χρησιμοποιώντας τις διαβάσεις, που θεωρητικά μας παρέχουν ασφάλεια και προτεραιότητα έναντι των κινούμενων αυτοκινήτων. Η διάσχιση του δρόμου στις Σαράντα Εκκλησιές είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Γι αυτό φοράμε ειδικά γιλέκα, κρατάμε πλακάτ, και διδάσκουμε στους οδηγούς αυτό που όλοι έχουμε ξεχάσει: Τι σημαίνει “διάβαση προτεραιότητας πεζών». Η δράση αυτή θα επαναληφθεί το Σάββατο 28 Μαρτίου, την ίδια ώρα, στην Ανατολική Θεσσαλονίκη Αιγαίου και Θερμαϊκού. Σας περιμένουμε όλους, γιατί τα δικαιώματα διεκδικούνται στους δρόμους και …στις διαβάσεις τους. Ενώ γύρω μας γκρεμίζονται όλα, εμείς στην Ένωση για τα δικαιώματα των Πεζών, ποτίζουμε τα λουλούδια που φυτρώνουν στα συντρίμμια.