Ναι σε όλα – Όχι σε όλα
Η Ελλάδα στα δύο. Οι πολίτες σε σοκ. Ακόμα και μικρά παιδιά καίνε την Αθήνα. Πλιάτσικο σε κινητά και εσώρουχα. Οι νέοι άρχοντες μπαίνουν στα σπίτια μας σαν Μεγάλος Αδελφός και τα θέλουν όλα. Χρήματα, τιμαλφή, χρυσά δόντια, μόρφωση, συναισθήματα, μέλλον. Φόροι, φόροι και άλλοι φόροι. Εκεί που πονά περισσότερο, στους μη προνομιούχους μικρομεσαίους του […]
Η Ελλάδα στα δύο. Οι πολίτες σε σοκ. Ακόμα και μικρά παιδιά καίνε την Αθήνα. Πλιάτσικο σε κινητά και εσώρουχα. Οι νέοι άρχοντες μπαίνουν στα σπίτια μας σαν Μεγάλος Αδελφός και τα θέλουν όλα. Χρήματα, τιμαλφή, χρυσά δόντια, μόρφωση, συναισθήματα, μέλλον.
Φόροι, φόροι και άλλοι φόροι. Εκεί που πονά περισσότερο, στους μη προνομιούχους μικρομεσαίους του Αντρέα. Στο Μεσαίωνα η απληστία των αρχόντων και οι δυσβάστακτοι φόροι έφεραν τις μεγάλες ανατροπές.
Ναι σε όλα. Σαν πανούκλα απλώνεται η αρρώστια του συστήματος που έμεινε μόνο του σε ολόκληρο τον κόσμο και στέφει τώρα τους μεγάλους και τους μικρούς διαχειριστές της απληστίας του. Πότε έχασε τον εαυτό του ο ευφυής Ευάγγελος Βενιζέλος; Μικρότερος διαχειριστής και από τον κ. Παπαδήμο; Όταν ένας σοσιαλιστής φοβάται, έχει μόνο μια επιλογή: Επιστρέφει στις Αρχές της ιδεολογίας του και στη βάση που τον στήριξε για ένα τέταρτο του αιώνα. Όλοι φοβόμαστε. Αλλά είναι μεγαλύτερος φόβος να εναποθέσουμε το μέλλον μας στα χέρια ενός διαχειριστή σαν τον κ. Παπαδήμο. Το μόνο που ρισκάρει, ο διαχειριστής, είναι τι θα γραφτεί στο βιογραφικό του. Στην καλύτερη περίπτωση.
Ναι σε όλα ο προπετής και αυτάρεσκος Χρήστος Παπουτσής. Η ψήφος του έχει το βάρος της πρωτεύουσας που πυρπολείται σε έκταση οκτώ χιλιομέτρων, γύρω από την προστατευμένη με δέκα διμοιρίες Βουλή των Eλλήνων.
Ναι σε όλα από τον μεγαλύτερο προπαγανδιστή του εαυτού του, τον Αντρέα Λοβέρδο. Η μεγάλη ντροπή. Πεθαίνοντας όλους τους Έλληνες που έχουν σοβαρό πρόβλημα υγείας, μειώνονται θαυμαστά τα έξοδα του Υπουργείου. Μπορώ να του απαντήσω προσωπικά πώς συντελείται το έγκλημα.
Ναι σε όλα ο Δημήτρης Ρέππας. Πόσο εύκολο είναι από τα περήφανα γηρατειά του Αντρέα να προπαγανδίζεις σήμερα την ενεργό γήρανση. Δηλαδή, δουλεύουμε όλοι μέχρι να πεθάνουμε.
Ναι σε όλα ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Νίκος Σηφουνάκης. Οι μεγάλοι εγκληματίες. Αφήνουν ανοχύρωτη όλη τη χώρα. Καταστρέφουν με απερίγραπτη αυθαιρεσία όποια ομορφιά έχει απομείνει σε πείσμα των αιώνων και των συμφορών. Πόσους αιώνες μπορείς να διαγράψεις με έναν μόνο Νόμο;
Ναι σε όλα η ΄Αννα Διαμαντοπούλου. Οι σκοτεινές επιβουλές. Προτείνει κυβέρνηση αρίστων, συμμετέχοντας ωστόσο σε όλες τις κυβερνήσεις αχρήστων και μάλιστα σε καίρια Υπουργεία. Ομολογώ ότι με υπερβαίνουν οι ίδιες μου οι σκέψεις.
Όλοι γνωρίζαμε πως το Μνημόνιο θα περάσει. Αλλά.. 45 διαγραφές βουλευτών, 68 ανεξάρτητοι, ο Άδωνις του Αδώνιδος, κ.ά. Δεν είμαι σίγουρη για τα νούμερα, άλλωστε ένα πάνω ένα κάτω δεν έχει πια και τόση σημασία.
Ανάμεσα στο Ναι σε όλα – Όχι σε όλα γράφεται η νεότερη ιστορία.Μπροστά στην τηλεόραση όλοι. Ο καλός μου κατάχλωμος. Φίλοι στα τηλέφωνα. Όργισμένα μηνύματα στα κινητά. Πάει η πατρίδα μου, κλαίει η φίλη μας.
Τα Όχι σε όλα δύο γυναικών του ΠΑΣΟΚ γράφουν και αυτά ιστορία. Βάσω Παπανδρέου και Άννα Βαγενά. Μου θυμίζουν τους σοσιαλιστές πριν τη μετάλλαξή τους. Οι δύο αυτές γυναίκες. Λυπάμαι βαθιά, που την κρίσιμη στιγμή, δεν υπάρχει ένα Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα να εκφράσει θαρραλέα τον δικό του κόσμο και τον δικό του πολιτικό λόγο, αν έχει.
Και η αριστερή πτέρυγα της Βουλής; Εδώ είμαστε και εμείς, συζητάμε.
Όχι σε όλα ο Φώτης Κουβέλης και ο Αλέξης Τσίπρας. Ναι στην Ευρώπη με εθνικές θέσεις ο πρώτος. Απευθύνεται και σε μεγάλο τμήμα του ΠΑΣΟΚ. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει πιο σύνθετο και δύσκολο ρόλο. Έχει έρθει η ώρα, συζητάμε. Η ταχύτητα των κοινωνικών και πολιτικών ανατροπών προλαμβάνει τις παλιές διαδικασίες των αριστερών κομμάτων. Να ξεχάσουμε, λοιπόν, όλα τα άλλα και να αφήσουμε τη σύγχρονη ευρωπαϊκή αριστερά να βρει το δρόμο της μέσα στις συνθήκες βίαιων ανατροπών, που νιώθουμε ήδη στο πετσί μας.
Είμαστε άφωνοι για πολλά χρόνια. Το προσωπικό είναι πολιτικό, σταθερή αξία στη ζωή. Όχι, δεν τα φάγανε όλοι οι Έλληνες. Κι αν δε ζητάω απόδειξη από τον υδραυλικό μου, καλά κάνω. Όταν έρθει το αύριο που ονειρευόμαστε, θα τη ζητήσω ή θα προσπαθήσω να μου τη δώσει κάποτε μόνος του, τη ρημάδα την απόδειξη.
Η φίλη μου κλαίει: πάει η χώρα μου. Ο καλός μου κατάχλωμος. Πόσα χρόνια ακόμα θέλουμε οι έλληνες για να πάμε από το Εγώ στο Εμείς. Η θλίψη πιο βαθιά στο τέλος της μεγάλης αυτής νύχτας.
Καλή νύχτα σε όλους. Το Εμείς είναι δύσκολο.