Ντροπή σας κ. καθηγητή!

της Νίνας Σαμίου Eικόνα: Θανάσης Σταθόπουλος

Αν είναι εύκολο κάτι αυτή την εποχή είναι να ενημερώνεσαι. Πηγαίνοντας στη σχολή ακούω στα γρήγορα τις ειδήσεις στο ραδιόφωνο. Οι παραγωγοί σχολιάζουν έναν καθηγητή στο Παμακ που ζητούσε φακελάκι. Ναι, καλά το διαβάσατε, φακελάκι. Με μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο έμαθα ότι η ταρίφα ήταν 250 ευρώ για όποιον ήθελε να πάρει βαθμό 6, 300 ευρώ για 7 ή 8 και 400 ευρώ για 9 η 10. Και από ποιόν τα ζητούσε αυτά τα χρήματα; Από φοιτητές. Φοιτητές που μπορεί να δουλεύουν για να σπουδάσουν, που ζουν σε 20 τετραγωνικά με χρήματα που τους στέλνουν οι οικογένειες τους με χίλιες δυο στερήσεις στην Ελλάδα του σήμερα.

Εγώ σέβομαι και τα πτυχία σας και τα διδακτορικά σας και τον κόπο που κάνατε κύριε καθηγητή. Αλλά στο πανεπιστήμιο δεν είστε μόνο για να μου παραδώσετε τις 500 σελίδες ύλη που εμπίπτουν στο αντικείμενο σας. Είστε για να με μορφώσετε, να με εκπαιδεύσετε, να κάνετε τη σκέψη μου να μεγαλώσει λίγο περισσότερο.

Ντροπή σας κύριε καθηγητή. Ντροπή, γιατί εσείς και οι όμοιοι σας μου καταστρέφετε τα όνειρα που είχα όταν με πολύ κόπο και αγώνα κατάφερα να περάσω στο πανεπιστήμιο και με προσγειώνετε, αλήθεια, πολύ άτσαλα σε μια πραγματικότητα που μου προκαλεί απέχθεια.

Και εκεί που αναρωτιόμουν πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει η τριτοβάθμια εκπαίδευση είδα το απόσπασμα από την συνέντευξη του τέως -μετά την παραίτησή του- αντιπρύτανη ΑΠΘ που μίλησε για την ανάγκη φασιστοποίησης γιατί ο έλληνας αλλιώς δεν αλλάζει νοοτροπία. Και σκέφτομαι, πώς μπορεί ένας άνθρωπος που ανήκει στην πνευματική ελίτ της χώρας βλέποντας την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στα πανεπιστήμια να κάνει τέτοιες προκλητικές δηλώσεις; Τι κι αν στη συνέχεια παραιτήθηκε; Αυτό είναι το θέμα; Οι νέοι χαμένοι στην κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική είναι κυρίως κρίση αξιών ζητούν την καθοδήγηση και την αληθινή εκπαίδευση. Όχι διορισμούς και απολύσεις και απολογίες. Είναι ντροπιαστικές αυτές οι καταστάσεις για την πανεπιστημιακή κοινότητα.

Τι παράδειγμα να πάρω και που να στηρίξω τις ελπίδες μου όταν όλα απαξιώνονται γύρω μου;