Ο δρόμος που σκοτώνει

Από τότε που ήρθα στο μάταιο τούτο κόσμο κατοικώ στην οδό Εγνατία στο κέντρο. Άλλαξα 3 σπίτια και η μοίρα και η επιλογή το έφερε να ζω ακόμα στον ίδιο δρόμο. Θέλοντας και μη τον συνήθισα και τον αγάπησα. Η Εγνατία αποτελεί έναν από τους πιο παλιούς και ιστορικούς δρόμους της πόλης. Η ιστορία της ξεκινά από τους ελληνιστικούς χρόνους και με την έλευση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας πήρε τη διάταξη που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ο δρόμος αυτός, με τη βαριά κληρονομιά, πλέον έχει μετατραπεί σε μια διαδρομή παρακμής, εγκατάλειψης και θανάτου.

Το πρώτο μεγάλο χτύπημα επήλθε με τον πρώτο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Το δυτικό κομμάτι της οδού που έσφυζε από ζωή έπεσε στη φτώχια. Λίγο πιο πριν, το 1987, ο τότε δήμαρχος ανακοίνωσε την κατασκευή του Μετρό. Η αναμονή για τη δημιουργία του υπόγειου σιδηρόδρομου οδήγησε στο πάγωμα των απαραίτητων βελτιώσεων και παρεμβάσεων στην κεντρικότατη οδό. Χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία από το δήμο, την περιφέρεια και την τροχαία για τη διαρκή απραξία τους.

Ως κάτοικος επί 45 χρόνια έχω γίνει 2 φορές αυτόπτης μάρτυρας τροχαίων δυστυχημάτων και δεκάδες φορές μάρτυρας ατυχημάτων. Το να παρασυρθεί ένας πεζός είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Τις προηγούμενες μέρες έγινε ένα ακόμα τραγικό δυστύχημα. Μια φοιτήτρια σκοτώθηκε στην Καμάρα. Γιατί;

Οι λόγοι είναι απλοί. Τους ξέρουμε όλοι. Οι αρμόδιοι έχουν γνώση αλλά κυριαρχεί η αδιαφορία και η συντεχνιακή νοοτροπία. Πλέον δεν είναι ούτε γραφικό ούτε αστείο. Είναι δολοφονία. Η αδιαφορία του δήμου και της τροχαίας σκοτώνει.

Το όριο ταχύτητας είναι τα 50 χλμ. ανά ώρα. Η Ένωση Πεζών παρακαλάει εδώ και χρόνια να κατέβει το όριο ταχύτητας στα 30 αλλά η διοίκηση του δήμου κωφεύει. Δεν μπορεί να ασχοληθεί. Δεν «πουλάει» ένα τέτοιο μέτρο. Δεν βγαίνει καλή φωτογραφία.

Με τα σημερινά όρια ταχύτητας δεν προστατεύεται ούτε η ανθρώπινη ζωή, ούτε η ποιότητα της καθημερινότητας. Παράλληλα, η τροχαία δεν ασχολείται. Ειδικά τις νυχτερινές ώρες μπορεί ο καθένας να τρέξει όσο θέλει και να παρασύρει όσους θέλει. Η αστυνομία εκείνη την ώρα κοιμάται μέσα σε λεωφορεία πέριξ και εντός του ΑΠΘ.

Όποιος επιθυμεί στρίβει αριστερά ή κάνει αναστροφή στην οδό. Η σήμανση είναι ενδεικτική. Δεν αφορά κανέναν και πολύ περισσότερο τους αρμόδιους. Η απλή λύση με την τοποθέτηση αποτρεπτικών πλαστικών κατά μήκος της διπλής διαχωριστικής γραμμής δεν πρόκειται να γίνει από την παρούσα διοίκηση, μια και μισεί τις παρεμβάσεις που περιορίζουν την αυθαιρεσία των οχημάτων. Αυτά τα οχήματα να τους ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές.

Η λεωφορειολωρίδα είναι παρατημένη στην κακή της τύχη. Παρκάρει όποιος θέλει, όποτε θέλει, σε μονή και διπλή σειρά, περιορίζοντας την ορατότητα των πεζών και την κίνηση των λεωφορείων. Η προηγούμενη διοίκηση μιλούσε για διαχωρισμό της λωρίδας από την υπόλοιπη κίνηση και δεν το έκανε ποτέ. Τα διπλοπαρκαρισμένα να τους ψηφίσουν.

Τα φανάρια είναι κακορυθμισμένα και η Περιφέρεια δεν κάνει τίποτα. Αντί να φτιάξει ένα πράσινο κύμα που να περιορίζει την ταχύτητα, ασχολείται με την «τουριστική» ανάπτυξη. Όσοι επιβιώσουν διασχίζοντας την Εγνατία θα κάνουν ένα καλό σχόλιο στα social media. Οι υπόλοιποι ας σκοτωθούν. Επίσης τα φανάρια είναι τοποθετημένα μακριά από τις διαβάσεις. Το να τοποθετηθούν στη σωστή θέση είναι εύκολο. Θα το κάνει η Siemens που έχει πουλήσει την τεχνολογία για τα φανάρια στην Περιφέρεια. Αυτή να τους ψηφίσει. Η αύξηση των διαβάσεων αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Θα έπρεπε να υπάρχουν συχνές και ασφαλείς διαβάσεις. Η Εγνατία δεν είναι εθνική οδός, αλλά αστικός δρόμος. Οφείλουμε να προστατεύουμε και να δίνουμε προτεραιότητα στους πεζούς και όχι στους ανθρωποφάγους που κλείνουν τις διαβάσεις. Οι ανθρωποφάγοι να τους ψηφίσουν.

Οι στάσεις των αστικών είναι αφρόντιστες και με περιορισμένα πεζοδρόμια. Οι επιβάτες αναγκάζονται να περιμένουν στο οδόστρωμα. Η εργολαβία της ανακαίνισης των στάσεων δημιούργησε μόνο χώρο για διαφημίσεις και όχι για ανθρώπους. Οι διαφημίσεις να τους ψηφίσουν.

Η πόλη οφείλει να προστατεύει τους ανθρώπους της. Εδώ συμβαίνει το αντίθετο. Ο δρόμος σκοτώνει. Είναι έγκλημα να σκοτώνονται άνθρωποι σε έναν τόσο κεντρικό δρόμο. Οι υπεύθυνοι αδιαφορούν και δεν αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν κάτι. Ούτε τύψεις, ούτε ενοχές. Έτυχε. Τα ατυχήματα και τα δυστυχήματα δεν είναι φυσικά φαινόμενα. Είναι αποτέλεσμα πράξεων και παραλείψεων. Η ευθύνη εκτός από τον θύτη βαραίνει και συγκεκριμένους ανθρώπους που έχουν ευθύνες. Η διοίκηση του δήμου ευθύνεται για την αδιαφορία της. Η διοίκηση της περιφέρειας για τη νωχελικότητα της. Η τροχαία για τον εγκληματικό αντιεπαγελματισμό της. Ας σοβαρευτούν και ας κάνουν κάτι.

Περίμενα μετά το τελευταίο οδικό έγκλημα να παραιτηθεί κάποιος. Έστω να ζητήσει συγγνώμη για αυτό που έγινε. Μπα. Η καρέκλα έχει κλείσει το στόμα τους. Αυτή να τους ψηφίσει.