Ο έλεγχος και η δημοκρατία

του Μιχάλη Γουδή

Ο έλεγχος είναι μία έννοια που νοηματοδοτείται ποικιλοτρόπως στο δημοκρατικό πολίτευμα. Η υπόθεση της ΕΡΤ αποτελεί ένα ενδεικτικό παράδειγμα για τις διαφορετικές προσεγγίσεις του ελέγχου.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μαζί με το κυβερνητικό του επιτελείο, προεξάρχοντος του υπουργού παρά τω εαυτώ του, Σίμου Κεδίκογλου, επιχείρησε στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας να δείξει πως εξακολουθεί να διατηρεί τον έλεγχο στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Με μία πρωτοφανή επίδειξη δύναμης, όπως βαφτίστηκε για μία ακόμη φορά η κατάχρηση εξουσίας που νομιμοποιείται με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, ο κ. Σαμαράς προσπάθησε να δώσει ένα πειστικό δείγμα γραφής στην τρόικα και στο Βερολίνο αλλά και ένα μήνυμα απόλυτης υποταγής προς τους κυβερνητικούς του εταίρους. Η ΕΡΤ παρουσιάστηκε απλώς ως μία αυτόνομη κυψέλη διαφθοράς και σπατάλης, παραγνωρίζοντας αφενός την πολυετή και πολύπλευρη θετική συνεισφορά της στον τομέα του πολιτισμού κυρίως αλλά και σε αυτόν της ενημέρωσης. Αφετέρου κάθε αναφορά προς τις όποιες πολιτικές και κυβερνητικές ευθύνες εξέλιπε…

Το Συμβούλιο της Επικρατείας από τη μεριά του κλήθηκε να ασκήσει έλεγχο στις αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας, στην κυβερνητική πρωτοβουλία που ακροβάτησε στα όρια της δημοκρατίας και της συνταγματικότητας. Ο Πρόεδρος του ανώτατου δικαστηρίου αποφάνθηκε πως το “μαύρο” και τα παράσιτα στις συχνότητες της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης αντιβαίνουν στο σύνταγμα της χώρας και διέταξε την άμεση επαναλειτουργία τους. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές οι πολίτες εξακολουθούν να μην έχουν πρόσβαση στα δημόσια κανάλια. Την απόφαση του ΣτΕ διαδέχτηκε ένα απίστευτο σίριαλ αναφορικά με τις αναγνώσεις και τις ερμηνείες που μπορεί να έχει. Ακόμη και οι διαταγές του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου της χώρας επιδέχονται διαφορετικές οπτικές γωνίες και εκτιμήσεις. Μέχρι και ρεπορτάζ του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων επινοήθηκαν, ώστε να επιβληθούν οι αναγκαίες διευκρινίσεις προς τη σωστή κατεύθυνση.

Οι πολίτες ίσως κατάλαβαν, ας ελπίσουμε πως καταλάβαμε, ότι η εποχή έχει αλλάξει και μας περιμένει ήδη παρακάτω. Οι βεβαιότητες ανήκουν πια στο παρελθόν, αυτό είναι το μόνο βέβαιο σήμερα… Ο έλεγχος της εξουσίας και των πολιτικών απαιτεί επαγρύπνηση και συλλογική προσπάθεια, απαλλαγμένη από κομματικές αγκιστρώσεις. Υπάρχουν τμήματα της δημόσιας περιουσίας και δημόσια αγαθά, τα οποία και δεν εκτιμήθηκαν όσο θα έπρεπε από όλους εμάς που τα είχαμε στη διάθεσή μας όλα αυτά τα χρόνια αλλά και δεν έγινε η παραμικρή προσπάθεια προάσπισής τους. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε και δε διαμαρτυρήθηκε για την κατάντια της ΕΡΤ όσο ήταν καιρός. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τους εργαζομένους στην ΕΡΤ, οι οποίοι δεν εξέφρασαν ποτέ οργανωμένα την ενόχλησή τους για τα φαινόμενα αεργίας και σπατάλης που εξελίσσονταν δίπλα τους. Ουδέποτε η ΠΟΣΠΕΡΤ δε δοκίμασε καν να προκαλέσει την αυτοκάθαρσή της, ας πούμε. Αλλά τι λέμε τώρα…; Για το συνδικαλιστικό χώρο στην Ελλάδα, μιλάμε… Αφελής η σκέψη και μόνο.

Τέλος, ένα τηλεφώνημα από το Βερολίνο αρκεί για να αποδείξει, όμως, ποιος πραγματικά έχει τον έλεγχο του παιχνιδιού στην Ευρώπη σήμερα, όπως σωστά επισήμανε ο Έλληνας Ευρωβουλευτής, Δημήτρης Δρούτσας στη συνέντευξη τύπου που παρέθεσε η ομάδα των Ελλήνων ευρωβουλευτών της Σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής ομάδας την Τρίτη το μεσημέρι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το πανίσχυρο δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε προχώρησε πολύ περισσότερο από τις αινιγματικές δηλώσεις της τρόικας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την ΕΡΤ και με ένα τηλεφώνημα οριστικοποίησε την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στη γερμανική πρωτεύουσα και την αντίστοιχη του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών στην Αθήνα το προσεχές διάστημα. Διότι μερικές φορές η σημειολογία έχει πολύ σαφέστερο αντίκτυπο από τις ίδιες τις πολιτικές των χωρών. Έτσι, προς το παρόν τουλάχιστον, η εκλογική παραφιλολογία μπήκε στο συρτάρι.

Ο Νίκος Ξυδάκης εύστοχα διαπίστωνε στην αρχή της εβδομάδας πως η χώρα παραμένει παραπαίουσα χωρίς σχεδιασμό. Μία κυβέρνηση που κατάφερε ένα ζητούμενο πράγματι από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας για μεταρρυθμίσεις γενικά και για αναδιάρθρωση στην ΕΡΤ ειδικότερα να το στρέψει όχι απλά εναντίον της, αλλά να προκαλέσει και πολιτική αστάθεια. Ας όψεται η καταραμένη φιλοδοξία για τον έλεγχο του παιχνιδιού.