Ο κόσμος χωρίζεται με κρότο…

Σε ένα άρθρο στους NY Times πριν λίγες μέρες περιγράφονταν με εντυπωσιακό τρόπο το πώς οι υπέρ-πλούσιοι της πόλης προσπαθούν πια να ξεχωρίσουν με ακραίους τρόπους ακόμα και από τους λιγότερο πλούσιους. Μια πόλη φτιαγμένη πια για κροίσους αποδιώχνει τον παλιό της πληθυσμό εκτός και παραδίδεται σε μια ακραία επίδειξη δύναμης.

Όπως ορθά γράφει ο Κώστας Καψιάνης, φωτογράφος της κεντρικής έκθεσης της Photobiennale  «Το φάντασμα του λαού»: H ιδιωτικότητα ισούται με την απομόνωση. Απόσυρση πίσω από τείχη. Έγιναν ανεπιθύμητοι οι άνθρωποι, η γειτονιά, η κοινωνία. Η κοινωνική και οικονομική κοινωνικότητα, η  κριτική σκέψη, το ανθρώπινο μέτρο, η δημιουργία της κοινότητας παραμερίζονται με στόχο επαύλεις νεόπλουτων, μεζονέτες, φρούρια και τείχη. Για να προστατεύσουμε τον πλούτο μας και τη γύμνια της ψυχής…

Το δείχνει εξαιρετικά στην έκθεση με τις σοκαριστικές εικόνες καταστροφής των Φιλιππίνων με τα ναρκωτικά και ταυτόχρονα τα σπίτια-φρούρια της Αθήνας.

Πριν λίγες μέρες, στο Κάιρο σοκαρίστηκα από το βίαιο τρόπο με τον οποίο μια χώρα με τέτοια ασύλληπτη ιστορία και πλούτο φτωχοποιήθηκε βίαια, αφού πρώτα οδηγήθηκε σε διπλασιασμό του πληθυσμού της και σήμερα το 80% ζει σε συνθήκες αθλιότητας και για ένα μικρό ποσοστό ετοιμάζονται ιδιωτικές γειτονιές δορυφόροι της μεγάλης πόλης, με τείχη και security.