Οι γυναίκες του Ιράν ξανά στο επίκεντρο: Τι να προσέξουμε, τι να περιμένουμε

Λέξεις: Παναγιώτης Κουργιώτης

Επειδή παρατηρείται στον δημόσιο λόγο μια αναζωπύρωση της συζήτησης για τις γυναίκες στο Ιράν με αφορμή την περίπτωση της φοιτήτριας Ahu Daryai που προέβη σε “γυμνή” διαμαρτυρία στο πανεπιστήμιο της Τεχεράνης και η τύχη της οποίας αγνοείται, τρία σημεία/πρώτες σκέψεις.

1. σε περίπτωση που έχει την τύχη της Mahsa Amini που οδήγησε στην περίφημη “Εξέγερση των γυναικών” το 2022, αυτό σημαίνει πως το καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατίας δεν διδάχθηκε τίποτα από την τελευταία κρίση. Η ανάγκη κατάργησης της αστυνομίας ηθών ή έστω αναθεώρησης της αποστολής της κρίνεται επιβεβλημένη ειδικά από τον μετριοπαθή μεταρρυθμιστή πρόεδρο Πεζεσκιάν που εξελέγη πρόσφατα. Ήδη έχει χαθεί χρόνος δίνοντας πατήματα στους συνήθεις εχθρούς της Ισλαμικής Δημοκρατίας στην Δύση, που σχετίζονται με κάποια think tanks κι ευαγγελίζονται regime change ακόμη και παλινόρθωση του Σάχη!

2. παρατηρώ σε διάφορα σκίτσα την παρουσίαση των ιρανών γυναικών με τις μαντήλες ως μαύρων όγκων με γαμψές μύτες (σαν άσχημες γριές μάγισσες) που αρνούνται πεισματικά να δεχθούν τον “αρχάγγελο της χειραφέτησης”. Προφανώς και είμαστε κατά της υποχρεωτικής επιβολής του χιτζάμπ (για το οποίο δεν υπάρχει σαφής κορανική επιταγή ούτως ή αλλως), προφανώς και είμαστε κατά της καταπίεσης των γυναικών, παράλληλα δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στο ιδίωμα του δυτικοκεντρικού φεμινισμού να μιλάει εξ ονόματος των εκατομμυρίων μουσουλμάνων γυναικών και δη του Ιράν. Από την άλλη, πιστεύω ακράδαντα πως η Ισλαμική Δημοκρατία μπορεί να ευημερήσει και χωρίς το υποχρεωτικό χιτζάμπ.

3. η γεωπολιτική συγκυρία λόγω της σύγκρουσης με ΗΠΑ-Ισραήλ και την Δύση εν γένει (θυμίζουμε τις συνεχιζόμενες κυρώσεις εις βάρος του Ιράν από το 2018) βρίσκεται στο ζενίθ της και αυτό θα πρέπει να μας κάνει διπλά και τριπλά καχύποπτους. Από την άλλη φυσικά είναι αυτή η ίδια συγκυρία που θα επιτρέψει στον Αγιατολάχ και τους μουλάδες να δαιμονοποιήσουν το οποίο κίνημα συμπαράστασης (αν εκδηλωθεί) στο Ιράν ως “ξενοκίνητο” από σιωνιστές πράκτορες..

*Ο Παναγιώτης Κουργιώτης είναι Επίκουρος καθηγητής Σύγχρονης Μεσανατολικής Ιστορίας & Αραβικής Γλώσσας στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών στο ΠΑΜΑΚ