Οι Ιατροδικαστικές υπηρεσίες και το δυστύχημα των Τεμπών

Λέξεις: Ιωάννης Kαλλιαρέκος

Το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία. Καταδεικνύει με τρόπο τραγικό – και για κάποιους ανθρώπους με τίμημα αναπαλλοτρίωτο – την παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος (πολιτισμού) και τα από ετών αναπτυγμένα στοιχεία καρκινομάτωσης του μηχανισμού της διοίκησης.

Σε ό,τι αφορά τις ιατροδικαστικές υπηρεσίες το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών απέδειξε αυτό που από καιρό υποστηρίζουν οι εργαζόμενοι, αλλά δεν εισακούει μέχρι σήμερα το υπουργείο Δικαιοσύνης : Οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες αποτελούν υπηρεσίες πρώτης γραμμής, οι οποίες σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης αναδιατάσσονται αυτομάτως και υποστηρίζουν ουσιαστικά την κοινωνία και όλους όσοι πλήττονται από μία κρίση.

Μέσα σε λίγες ώρες ιατροδικαστές και τεχνικοί των υπηρεσιών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης μετακινήθηκαν εθελοντικά, για να υποστηρίξουν τον κρατικό μηχανισμό και να μπορέσει η πολιτεία και το υπουργείο Δικαιοσύνης, να αποδώσουν τις σορούς στις οικογένειες των θυμάτων σε χρόνο το συντομότερο δυνατό.

Η εμπειρία στη διαχείριση μαζικών θανάτων, η επιστημονική γνώση, η τήρηση των προβλεπόμενων πρωτοκόλλων και ο εθελοντισμός εξασφάλισαν την άμεση, αποτελεσματική και χωρίς καθυστέρηση διεκπεραίωση του έργου της νεκροτομικής διερεύνησης.

Αντίπαλος ακόμη και για τον επαγγελματία του νεκροτομείου τα έντονα συναισθήματα που προκαλούν το άδικο της απώλειας του νέου ανθρώπου και ο ιστός που ανυποψίαστα πάντα εξυφαίνει στο παρασκήνιο το απρόβλεπτο.

Επιμύθιο: Το τραγικά δυστυχήματα δεν επιδέχονται εγωισμούς και ναρκισσιστικές συμπεριφορές που αναπτύσσονται μπροστά στις κάμερες και στο τηλεοπτικό κοινό. Υποβάλλουν πρώτα και κύρια τον ανθρωπισμό και τον αναστοχασμό.

Οι ιατροδικαστές και οι συνάδελφοι τεχνικοί που με όρους ενσυναίσθησης έβαλαν τον εαυτό τους στη θέση των γονέων έξω από το Νοσοκομείο της Λάρισας και αρνήθηκαν να αποχωρήσουν από το νεκροτομείο, όπως τους ζήτησε τοπικός υπηρεσιακός παράγοντας, και περίμεναν υπομονετικά απ’ έξω, όπως οι αιμοδότες έξω από τα κέντρα αιμοδοσίας, κέρδισαν τα εύσημα και την εκτίμηση μας.

Το υπουργείο Δικαιοσύνης οφείλει να αναγνωρίσει το έργο των υπηρεσιών μας και να υποστηρίξει τη λειτουργία τους με τα κατάλληλα εργαστήρια, το αναγκαίο προσωπικό και τις προβλεπόμενες αποζημιώσεις με βάση το έργο που προσφέρουμε. Η πολιτεία και το Υπουργείο Δικαιοσύνης οφείλουν να αναγνωρίσουν δημόσια την προσφορά των υπηρεσιών μας εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο σε κάθε περίσταση.

Ακόμα και αν δε μας αναγνωρίζουν το επικίνδυνο ή ανθυγιεινό της εργασίας μας, οφείλουν το λιγότερο να επιβραβεύσουν τους συναδέλφους μου για το απόθεμα της ψυχής τους, να σηκώνονται και να συνεχίζουν το έργο τους, ακόμα και όταν γλιστρούν και πέφτουν μέσα στα αίματα στο νεκροτομείο, εξαιτίας της πίεσης και της συναισθηματικής φόρτισης που νιώθουν, να ανταποκριθούν στις ανάγκες της πολιτείας και τις προσδοκίες όλων όσοι πλήττονται από κάτι απρόβλεπτο. Κάτι που δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό να επανορθωθεί.

*Ο Ιωάννης Καλλιαρέκος είναι Πρόεδρος του Σωματείου Περιφερειακών Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών Υπουργείου Δικαιοσύνης