Οι καλύτεροι δίσκοι του 2019. Τους διάλεξαν dj, δισκοπώλες και παραγωγοί της πόλης

Ο απολογισμός του 2019 μας αφήνει με πολλές ωραίες αναμνήσεις. Πολιτικά γεγονότα που διαμόρφωσαν το ρου της ιστορίας, φωνές που έπρεπε να ακουστούν και ακούστηκαν, ταινίες και σειρές που είδαμε και θα ξαναδούμε. Βραβεία, Oscar, Grammys, AMAS που κατέκτησαν καλλιτέχνες και πολλά ακόμα.

Η μουσική βιομηχανία το 2019 κυκλοφόρησε χιλιάδες νέα τραγούδια, πρωτοεμφανιζόμενοι καλλιτέχνες που ανέβηκαν στην μεγάλη σκηνή, δίσκοι που έγιναν πλατινένιοι και αγαπήθηκαν από το κοινό, τραγούδια που έμειναν στα top charts για εβδομάδες.

Η Parallaxi ρώτησε πέντε πρόσωπα αυτής της πόλης που αγαπάνε και ασχολούνται με την μουσική να απαντήσουν στο δύσκολο ερώτημα: «Ποιοι θεωρείται πως είναι οι πέντε καλύτεροι δίσκοι που κυκλοφόρησαν το 2019;»

Έλενα Αγγελίδου

Η Έλενα Αγγελίδου ένα μουσικό πρόσωπο της Θεσσαλονίκης, έχοντας συμπληρώσει πολλά χρόνια πίσω από το ραδιοφωνικό της μικρόφωνο, έχοντας διαλέξει μουσικές υπό την ιδιότητα της ως Dj και έχοντας δανείσει την φωνή της σε διάφορα πρότζεκτ μας δίνει τα πέντε άλμπουμ που ξεχώρισαν το 2019.

1. Black Pumas – Black Pumas (ομότιτλο άλμπουμ)
2. Theon Cross – Fyah
3. Κhruangbin – Hasta el Ciel
4. Bassekou Kouyate & Ngoni Ba – Miri
5. Big Thief – Two hands

Κοσμάς Εφραιμίδης

Ο Κοσμάς Εφραιμίδης, για χρόνια ραδιοφωνικός παραγωγός και ιδιοκτήτης του δισκοπωλείου Stereo Disc δημιούργησε την δική του λίστα με τους καλύτερους δίσκους του 2019.

1. Ofdarang – Hypermetros
2. Greg Foat – The Mage
3. Thom Yorke – Anima
4. Purple Mountains – S/T
5. Kevin Morby – Oh My God
6. A.A.Bondy – Enderness
7. Prins Thomas – Ambitions
8. Ceeys – Hiddensee
9. The Comet Is Coming – Trust In
10. Tiago Frugoli – Casa

Μέμα Μπινοπούλου

Η Μέμα Μπινοπούλου, ραδιοφωνική παραγωγός για χρόνια, έχει πιάσει πολλά βινύλια και δίσκους, σε καθημερινή βάση βρίσκεται ανάμεσα σε δίσκους στο Stereodisc.

1. Patrick Watson – Wave
2. Christian Loffler – Graal (Prologue)
3. Dominique Fils Aime – Stay Tuned !
4. Erik Truffaz – Lune Rouge
5. Efterklang -Altid Sammen

Μανώλης Σταυρουλάκης

Ραδιοφωνικός παραγωγός και dj δεκαετίες.

Τα τελευταία χρόνια αποφεύγω να κάνω λίστες με τα προσωπικά μου αγαπημένα singles και albums. Λίγα πράγματα μ’ενθουσιάζουν επί της ουσίας και ειδικά όσον αφορά τη δεύτερη κατηγορία ούτε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που άκουσα έναν ολόκληρο δίσκο χωρίς να πατήσω το άτιμο το skip σε κάποιο τραγούδι. Λες και πλέον οι καλλιτέχνες ηχογραφούν 2-3 λαμπερά (τρόπος του λέγειν) singles και μετά παραγεμίζουν το υπόλοιπο LP τους με κοινοτυπίες και φληναφήματα ευελπιστώντας στα αργά αντανακλαστικά των αγοραστών και στο hype της στιγμής. έτσι φέτος με μεγάλη δυσκολία ξεχώρισα…

Michael Kiwanuka – Kiwanuka

Ο γλυκύτατος Βρετανός ξεχώρισε με μεγάλη διαφορά φέτος παραδίδοντάς μας τον πιο μεστό και ολοκληρωμένο του δίσκο, τον καλύτερο της χρονιάς, με την γνωστή μελαγχολία στα φωνητικά, τους δυνατούς ουμανιστικούς στίχους και το ακαταμάχητο blend του από soul, funk, jazz και folk. Πόσες σειρές του Netflix άραγε ετοιμάζονται να ντύσουν αυτά τα τραγούδια;

Hot Chip – A Bath Full Of Ecstasy

Η πιο πετυχημένη γνωστή/άγνωστη μπάντα ηλεκτρονικής μουσικής – 7 albums, headliners σε φεστιβάλ δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, διθυραμβικές κριτικές από τα ΜΜΕ και οι περισσότεροι ακόμα αγνοούν την ύπαρξή τους – στην πιο απογειωτική στιγμή της καριέρας τους μ’ενα πραγματικά άψογο pop κομψοτέχνημα. Αχ αυτή η φωνή του Alexis Taylor και οι πινελιές στην παραγωγή του Joe Goddard!

Jack Savoretti – Singing To Strangers

Εντάξει, αφόρητα μελάτος για πολλούς – ιταλικό ταμπεραμέντο και συναίσθημα με βρετανικό επαγγελματισμό και ακρίβεια, συνδυασμός δύσκολος να αποτύχει – ο υπέροχος Jack έφτιαξε τραγούδια που έχουν για πηγή έμπνευσης την τεράστια σχολή του Marvin Gaye αλλά μ’ένα σύγχρονο pop φίλτρο, θα κάνουν τα ραδιόφωνα (και τα κορίτσια) να λιώνουν σαν σιρόπι καραμέλας για τα επόμενα x χρόνια.

Leisure – Twister

Το συγκρότημα από τη Νέα Ζηλανδία με το δεύτερο album του κατάφερε να παντρέψει με μαεστρία τη φρεσκάδα των πρώιμων Arcade Fire, την πολυπλοκότητα των συνθέσεων των Talking Heads, τα κεφάτα riffs των Blur, το φλερτ με τα sixties των Raveonettes και την αλητεία των Fun Lovin’ Criminals… μην περιμένεις να τους συναντήσεις σε πολλές παρόμοιες λίστες εκεί έξω αλλά τα ραδιόφωνα δεν θα έπρεπε να τους είχαν ήδη ανακαλύψει;

Leonard Cohen – Thanks For The Dance

Ok, ο ίδιος ο Leonard δεν έκανε πολλά πράγματα γι’αυτό το album μιας και μουσικά το επιμελήθηκε εξ’ολοκλήρου ο γιος του Adam μετά το θάνατό του αλλά αυτό που έκανε έφτανε και με το παραπάνω: μια μαγική απαγγελία στίχων όμορφων, συναισθηματικών, αινιγματικών, κοφτερών, ποιητικών που μετά το θάνατό του, όπως συνέβη και με το “Black Star” του David Bowie, αποκτούν μιας απόκοσμη, μυθική διάσταση και μιλούν κατευθείαν στην καρδιά και ακόμα πιο βαθιά.

Πάκης Τζιλής

Ραδιοφωνικός παραγωγός και ιδιοκτήτης του δισκοπωλείου Λωτός.

Η αλήθεια είναι ότι αποφεύγω πλέον ανάλογες λίστες και με φέρνουν σε αμηχανία, οπότε σας στέλνω αλφαβητικά, πέντε από τους δίσκους, που άκουσα περισσότερο μέσα στη χρονιά, χωρίς να μπορώ να τα χαρακτηρίσω αναγκαστικά, ως τα καλύτερα.

1. Comet is coming- Trust in the lifeforce of the deep mystery/ Impulse
2. Fontaines D.C.- Dogrel/ Partisan
3. Quiet Temple- Quiet Temple/ Point of departure
4. Rustin man- Drift code/ Domino
5. Swans- Leaving Meaninf/ Mute

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Οι καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Οι κριτικοί της parallaxi ψηφίζουν