«Τον Γιάννη Μπουτάρη τον εκτιμώ. Ήταν ο άνθρωπος, με τον οποίο ξεκίνησε η ενασχόλησή μου με την τοπική αυτοδιοίκηση. Του χρωστάω πάρα πολλά και –αν θέλετε– εξακολουθώ να είμαι πολιτικό παιδί του, έτσι το βλέπω. Συχνά στην καθημερινότητά μου σκέφτομαι τι θα έκανε εκείνος στη θέση μου τώρα ή τι θα έκανε και ο πατέρας μου, που δεν ζει, πώς θα έκρινε τις επιλογές μου. Πιστεύω ότι και ο Μπουτάρης κατά βάθος με βλέπει σαν παιδί του»

Ποιος νομίζετε ότι τα λέει αυτά; Η Χοντολίδου, ο Πέγκας, η Χρυσίδου; Όχι, τα λέει ο… νυν δήμαρχος! Ο οποίος βλέποντας τους ψηφοφόρους του να μειώνονται και χωρίς να έχει δική του παράταξη να συσπειρώσει, αλλάζει την αλήθεια. Ευτυχώς που εμείς την ξέρουμε.

«Πολιτικό παιδί του Μπουτάρη» και της Πρωτοβουλίας δεν ήσαστε ποτέ κ. δήμαρχε. Είχατε πάντοτε τη δική σας ατζέντα και θεωρούσατε ότι ο αντιδήμαρχος είναι μικρός δήμαρχος με δική του άποψη για τα πάντα. Τα σπάσατε με τον δήμαρχο και ως απλός δημοτικός σύμβουλος μας κάνατε τον βίο αβίωτο.

Όταν γίνατε δήμαρχος, αντί να πράξετε το αυτονόητο, δηλ. να συνεχίσετε το έργο του, βγήκατε στην Καθημερινή και είπατε τα εξ αμάξης εναντίον του δημάρχου, όταν 4 από τους οκτώ σταθμούς σας ήτανε μαζί του! Είχα γράψει τότε:

«Είναι κατανοητή σε ανθρώπινο επίπεδο η πίκρα σας για την αποτυχία της συνεργασίας σας με τον τ. δήμαρχο. Και είναι απολύτως κατανοητό ότι αυτό σας δημιούργησε «θλιβερά» (κατά Σπινόζα) αισθήματα. Θα έπρεπε να τα έχετε ξεπεράσει όμως γιατί σας καθηλώνουν σε θέση αδυναμίας. Τώρα είστε δήμαρχος της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας. Δεν είναι καλό για σας, για μας, για την πόλη να συνεχίζετε έναν άγονο «αντι-Μπουταρισμό».

Στόχος του κάθε ανθρώπου θα έπρεπε να είναι η μετάβαση από τα «θλιβερά» πάθη στα «χαρούμενα», λ.χ. από το μίσος, την πίκρα, τον θυμό στην αγάπη. Και εάν όχι στην αγάπη για τον άλλο, στην αγάπη του εαυτού που είναι το κλειδί μιας υγιούς ζωής με πάθη μεν αλλά όχι θλιβερά».

Έχετε κάνει πολύ κακό στην πόλη κ. δήμαρχε γιατί αφήσατε τα αισθήματα και τα πάθη σας να κυριαρχήσουν στη λογική σας. Σταματήσατε έργα, φάνηκε ότι είστε αντισημίτης με την επαναφορά του parking στην Πλατεία Ελευθερίας, αλλάξατε πολλούς πετυχημένους υπαλλήλους και ουδέν σημαντικό πράξατε. Έχουν γραφεί όλα και οι πολίτες θα λάβουν την απόφασή τους. Πολύ αργά για να προσποιήστε ότι είστε «πολιτικό παιδί του Μπουτάρη» όταν τόσα χρόνια επιτελείτε συνειδητά μια συμβολική πατροκτονία. Δεν ξέρω αν ο Μπουτάρης σας βλέπει σαν πολιτικό παιδί του, καθώς τίποτε δεν τον κάνει να προσεγγίζει την αλλοπρόσαλλη πολιτική σας, όταν καν δεν του μιλάτε! Εμείς πάντως η «παλιά Πρωτοβουλία» και τότε και τώρα σαν ξένο σώμα σας βλέπουμε.

*Το απόσπασμα στην αρχή του άρθρου, είναι από τη συνέντευξη του Κωνσταντίνου Ζέρβα στον Αντώνη Μποσκοΐτη στο olafag.gr