Οι ”στυλοβάτες” της κοινωνίας
Όσο ζορίζεται το σύστημα με τον τυφώνα Τέμπη τα πιο χαμηλά ένστικτα τους θα βγαίνουν σε κάθε δήλωση, σε κάθε έκφραση του προσώπου, σε κάθε αφορμή που θα μιλάνε.
Ο περίφημος κύριος Κυριαζίδης, ο πρώην διοικητής της αστυνομίας, ο πατριώτης της φακής, ο οικογενειάρχης που διαφήμιζε χθες την πολυπληθή του οικογένεια σε όσους δεν έχουν, που δεν χωρά στο αξιακό του σύμπαν κανένας και καμία που δεν πληροί τους όρους και της προϋποθέσεις του δικού του τριπτύχου, του γνωστού τριπτύχου Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια με αυτή την σειρά και με τις έννοιες που εκείνος δίνει στους τρεις όρους, ο άνθρωπος που αναγνωρίζει δύο φύλα, που όποιον διαφέρει από τα δικά του πρότυπα αναλαμβάνει να τον εξευτελίσει, να τον επαναφέρει στον ίσιο δρόμο, να του δείξει πόσο πιο κάτω είναι, πόσο δεν αξίζει να βρίσκεται σε μια κοινωνία άρτιων, όπως εκείνος.
Ο περίφημος κύριος Κυριαζίδης και όσα λέει αντικατοπτρίζει την Ελλάδα που σιχαινόμαστε, είναι οι σκελετοί που κρύψαμε στη ντουλάπα ελπίζοντας ότι δεν θα ξαναβγούν. Στο site του γράφει: ”Για τον Δημήτρη Κυριαζίδη η προσφορά στους συνανθρώπους του, από κάθε μετερίζι, αποτέλεσε και αποτελεί τρόπο ζωής και κινητήριο δύναμη για συνεχή δράση και έργα.”
Από αυτό το μετερίζι ανέλαβε χθες να ”τακτοποιήσει” τη Ζωή Κωνσταντοπούλου γιατί δεν χωρά στο δικό του αξιακό σύμπαν, όπως παλαιότερα τον κύριο Κασσελάκη και πολύ πιθανά δεκάδες άλλους διαφορετικούς ανθρώπους.
Ο κύριος Κυριαζίδης δεν είναι προφανώς μόνος του. Σαν και αυτόν υπάρχουν στα έδρανα της βουλής πολλοί. Με την επικράτηση την τελευταία εικοσαετία ενός λόγου σαφώς προοδευτικότερου και ανεκτικότερου είχαν λουφάξει. Φορούσαν την προβιά του προβάτου πάνω από εκείνη του λύκου. Έραβαν το στόμα τους με πολλή προσπάθεια για να μην ξεράσουν χολή. Όμως πίσω από τα σφαλισμένα χείλη το δηλητήριο άφριζε, κρατιόταν για να μη βγει.
Και τώρα που παγκόσμια, ελέω Τραμπ όλη αυτή η ματσίλα, το φλερτ με το Μεσαίωνα, η σκοτεινιά που κουβαλάνε έρχεται ξανά στα πράματα, σαν να πατήθηκε ένα κουμπί, σαν να ξεσφίχθηκε η ζώνη που τους κρατούσε σε μια επίπλαστη ”ευπρέπεια” και νάσου η αποκάλυψη.
Όσες διαγραφές για τα μάτια του κόσμου και αν ακολουθήσουν όλοι βαθιά μέσα μας γνωρίζουμε ότι τα τέρατα είναι πια εδώ για να πολεμήσουν ότι διαφωτιστικό κέρδισαν οι κοινωνίες. Και όσο ζορίζεται το σύστημα με τον τυφώνα Τέμπη τα πιο χαμηλά ένστικτα τους θα βγαίνουν σε κάθε δήλωση, σε κάθε έκφραση του προσώπου, σε κάθε αφορμή που θα μιλάνε. Ο κλοιός σφίγγει γύρω τους και ο προστατευτικός λάκκος με τα φίδια αγριεύει.
Εκεί οφείλουμε να περιμένουμε εμείς και να σταματήσουμε αυτή τη βαρβαρότητα…
