Όπου φτωχός και η μοίρα του

Λέξεις: Εύη Μαρμαρέλη

Την περασμένη Τετάρτη έκανα την καθιερωμένη μου βόλτα στο γιουσουρούμ (εγώ το λέω έτσι) στον ευρύτερο χώρο της λαϊκής της Πατριάρχου Γρηγορίου Ε.

Για να καταλάβετε , μιλάω για τους ερασιτέχνες λαϊκατζήδες, Ρομά, εκτός χώρου λαϊκής Πάρκου Κρήτης, οι περισσότεροι που απλώνουν σεντόνια στο πεζοδρόμιο μπροστά στο δημοτικό σχολείο της Δελφών. 

Να εξηγήσω. Οι συγκεκριμένοι δεν έχουν σχέση με τους “νόμιμους” λαϊκατζήδες που στήνουν πάγκους και πουλάνε καινούργια και μεταχειρισμένα, αλλά είναι οι περισσότεροι γυρολόγοι με αυτοσχέδια καρότσια που μαζεύουν απ’ τους δρόμους αυτά που κάποιοι πετούν η αφήνουν προσεκτικά έξω από κάδους για όποιον έχει ανάγκη. 

Η πραμάτεια τους λοιπόν είναι κυρίως μεταχειρισμένα ρούχα, παιδικά παιχνίδια, πιατικά, είδη νοικοκυριού κλπ. Εδώ καταλήγουν και αυτά που προφανώς μαζεύουν και οι παλιατζήδες από διάλυση νοικοκυριού, από σπίτια ηλικιωμένων που πεθαίνουν κλπ. 

Είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς αυτό. Έχω δει περιεχόμενο συρταριού γιαγιάς με σεμεδάκια πετσετούλες κλπ. Παλιές κολόνιες συσκευασίες καλλυντικών απ’ τα 70s και γενικά μεμοραμπίλια και αντικείμενα που έχουμε να δούμε απ’ τα παιδικά μας χρόνια.

Ελπίζω να μην σας κουράζω… Συνεχίζω και θα φτάσω στο θέμα

Λοιπόν, η κατάσταση έχει ως εξής: Κατά το τέλος του ωραρίου της λαϊκής, αυτοί οι άνθρωποι έρχονται σιγά σιγά απ’ τα στενά τριγύρω ,απλώνουν μεγάλα πανιά και στήνουν την πραμάτεια τους πουλώντας σε τιμές από 50 λεπτά έως 5 ευρώ. 

Σιγά σιγά ο κόσμος το μαθαίνει και έρχεται πριν απ’ αυτούς, στήνει παρεούλες μιλάει με τους φίλους και γνωστούς και ανάμεσα τους θα δει κανείς συλλέκτες, βιβλιοφάγους μετανάστες , γυναίκες με καροτσάκια και παιδάκια να σέρνονται, όλοι για να βρουν κάτι φτηνό να γεμίσουν μια τρύπα στο νοικοκυριό τους ή να βρουν εκείνο το κάτι το ξεχωριστό που θα έχει μνήμη απ’ τα παλιά η θα στολίσει το σπίτι τους η θα είναι κάτι που δεν είναι απ’ τα απαραίτητα αλλά κ δεν περισσεύει να δώσεις λεφτά για να το πάρεις. 

Μιλάμε δηλαδή για όλες τις χαρές του λεγόμενου thrifting . Η απόλυτη έννοια του ones trash, another ones treasure.

Όλα λοιπόν τα είδη είναι μεταχειρισμένα πεταμένα κλπ.

Από πέρσι που γίνεται αυτό λοιπόν κ το έχω πάρει χαμπάρι γινόταν συχνά ντου από την αστυνομία, τους φώναζαν τους απειλούσαν, τα μάζευαν πρόχειρα τα πανιά τους κ εξαφανιζόταν. Εδώ και κάποιες εβδομάδες λοιπόν τα πράγματα σφίξανε και το κυνήγι έγινε πιο σοβαρό. 

Και φτάνω στην Τετάρτη που ξέφυγαν τα πράγματα. Μέσα απ’ το πλήθος εμφανίστηκαν αστυνομικοί με ΠΟΛΙΤΙΚΑ επικράτησε πανικός, τα παράτησαν όπως ήταν στημένα πάνω στα πανιά και έτρεχαν να φύγουν ενώ πιάσανε κ κάποιους κ τους πήγαν αυτόφωρο. 

Το θέμα είναι ότι ένας από τους αστυνομικούς με υπερβάλλοντα ζήλο, πηγαινοερχόταν ανάμεσα μας και ουρλιάζοντας απαιτούσε να φύγουμε και μας απειλούσε με αυτόφωρο. Και όλα αυτά δίπλα από τα κάγκελα του σχολείου. 

Οι τσιρίδες του ήταν του τρελού και το σκηνικό ήταν σαν να μπήκε σε παρασκευαστήριο ΜΕΘ.

 Δηλαδή τέτοια υπερβολή δεν την καταλαβαίνω. Υπήρχαν παιδάκια, ηλικιωμένοι κλπ. Μας ούρλιαζε σαν να ήμασταν ληστές επί τω έργω. Τέλος πάντων, εγώ εκτός από αυτό το περιστατικό, σκέφτομαι γενικά.

Κατά πόσο είναι απαραίτητο να σταματήσουν αυτά τα αυτοσχέδια παζάρια, όταν παντού στον κόσμο γίνονται και παντού υπερθεματίζεται η ιδέα της ανακύκλωσης

Ότι πουλιέται εκεί θα κατέληγε στη σκουπιδιάρα.

Και αυτό έγινε τελικά. Φέρανε οι αστυνομικοί σκουπιδιάρα και τα κατέστρεψαν επί τόπου όλα.

Απ’ την άλλη, αν είναι παράνομο αυτό, γιατί μπορώ κι εγώ κι εσύ να μπούμε στο Marketplace στο facebook και να βάλουμε αγγελία κ να πουλήσουμε ό,τι θέλουμε νόμιμα κι ωραία; 

Εκατοντάδες σελίδες έχει, πουλάω αγοράζω, χωρίς να τρέχει τίποτα. Σε όλη την Ευρώπη παζάρια έχει. Και να σας πω και κάτι, με τη φτώχεια την ανέχεια και το κλείσιμο μέσα που φάγαμε, έχω ακούσει με τα αυτιά μου ανθρώπους να λένε ότι οι λαϊκές κ τα παζάρια είναι απ’ τις μόνες τους απολαύσεις.

Και πιστέψτε με έχω δει αξιοπρεπέστατο κύριο να ενισχύει την πραμάτεια των γυρολόγων με παντελόνια καθαρά και σιδερωμένα που έφερε από το σπίτι του, γιατί κάποιος μπορεί να τα χρειαστεί… Γιατί εδώ έχεις την επιλογή να διαλέξεις και να εκτιμήσεις!

Ναι φυσικά δεν έχουν άδεια αλλά δε βγάζουν και μισθό απ’ αυτό. Οι τιμές είναι ξεφτίλα κ νομίζω ότι όλη η ιδέα του να βρεις κι εσύ κάτι που σου λείπει και το γεγονός ότι θα κατέληγαν στα σκουπίδια όλα αυτά, είναι ο ορισμός της ανακύκλωσης. Το ένα ευρώ που πληρώνεις δεν τον ζει αυτόν κ το γινόμενο είναι ότι όλοι χαίρονται, και ο όγκος των σκουπιδιών μειώνεται. Πιο πολύ ηθικά με ενοχλεί αυτό.

Επενέβη λοιπόν η αστυνομία με στελέχη τους που φορούσαν πολιτικά κι έστειλαν στο αυτόφωρο τους γυρολόγους ενώ 500 μέτρα παραπάνω μέσα στην ίδια τη λαϊκή κάθε Τετάρτη ή Σάββατο πωλούνται ωραιότατες μαϊμούδες με τη νόμιμη άδεια του κράτους κι εξυπηρετείται ένας κολοσσός παρεμπορίου από τον οποίο κερδίζονται εκατομμύρια.

Καταλήγουμε λοιπόν στο όπου φτωχός και η μοίρα του και το “φτωχός” περιλαμβάνει δυστυχώς και τους γυρολόγους και τους νεόπτωχους που αναγκάστηκαν να γονατίζουν πάνω από τα απλωμένα πανιά στο πεζοδρόμιο για να φτιάξουν το νοικοκυριό τους .

Ναι οι γυρολόγοι δεν έχουν άδειες, δεν είναι νόμιμοι, αλλά χωρίς να το ξέρουν εξυπηρετούν την κουλτούρα της ανταλλακτικής κοινωνίας που είναι δώρο και κατάρα των καιρών που ζούμε.