Ορισμένα Χριστούγεννα που δε θα ξεχάσω

Του Ιορδάνη Κουμασίδη

Εναλλακτικός τίτλος: Η περιώνυμη μελαγχολία των γιορτών…

Πρέπει να πλησιάζουν τα 33α ή τα 34α Χριστούγεννα της ζωής μου -πάντα μπερδεύομαι. Μερικά από αυτά δεν ξεχνιούνται εύκολα. Δεκαπέντε σημαδιακές γιορτές. Όλων των ειδών.

1) Μοναχικός, σε δωμάτιο φοιτητικής Εστίας, με αυτοσχέδια λαμπάκια, τον Perry Blake και την Genevieve του. Όταν άνοιξα τα μάτια μου δε μπορούσα να καταλάβω αν στραφτάλιζε το ξημέρωμα ή το ξαφνικό χιόνι.

2) Καθόλου μοναχικός, αγκαλιά με τον γάτο Remi. Κοιτιόμαστε όλη νύχτα. Ήταν το μοναδικό βράδυ που δε μου μίλησε καθόλου.

3) Στα Χανιά, σε σπίτι φίλου, για να ξεφύγω. Πρέπει να είμαι ο μοναδικός Έλληνας που έχει πάει στην Κρήτη μόνο χειμώνα. Δεν το μετάνιωσα.

4) Εξουθενωμένος από δωδεκάωρη δουλειά σε δισκοπωλείο. Έπεσα ξερός για ύπνο. Τουλάχιστον γλίτωσα για 8 ώρες από το Hung Up της Madonna που εκείνη τη χρονιά κόντεψαν να το παίξουν μέχρι και στις εκκλησίες.

5) Με σπασμένο χέρι από αντί-αθλητική σύγκρουση με συμμαθητή. Δε μου ζήτησε συγγνώμη ποτέ.

6) Βλέποντας 4-5 ταινίες σερί. Τελευταία, ”Η Οδύσσεια του Κυρίου Λαζαρέσκου”. Το λες και μαζοχισμό.

7) Γράφοντας, γράφοντας, γράφοντας, γράφοντας, γράφοντας, γράφοντας, γράφοντας, γράφοντας, γράφοντας, γράφοντας, γράφοντας…

8)  Κλειδωμένος πιτσιρικάς έξω από το σπίτι. Μη ρωτήσετε γιατί.

9) Με πυρετό και τα μάτια στο καντράν του κινητού. Ήταν η πρώτη χρονιά που την αναμονή ανταπόκρισης του πάθους την έπαιρνες μαζί σου όπου κι αν πήγαινες.

10)  Με τον Δύσκολο Θάνατο του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου. Επειδή ”Καμία σκαπάνη μουσικού δε θα σε βρει τόσο βαθιά στο αίμα”.  Πρέπει να ξεκόλλησα κοντά στα Φώτα.

11) Με χιόνι ένα μέτρο στη Δυτική Μακεδονία. Εκεί να δεις χαρά. (Δεν είχα δει ακόμα τους ”Επιζήσαντες” ούτε τη ”Λάμψη” και το ”Misery”). Το επόμενο πρωί βρήκα στο σαλόνι ένα μεγάλο συναρμολογούμενο καράβι το οποίο με έκανε να χοροπηδήσω απ τη χαρά μου -παρότι μπέρδεψε κάπως τα πράγματα γλωσσικώς σε σχέση με τη διαφορά των λέξεων φέρυμποτ και φερ’ ειπείν.

12) Σε λέσχη αξιωματικών, φαντάρος, εκτελώντας χρέη μουσικάντη. Κορυφαίες στιγμές, όταν τραγουδιστής-wannabe αστήρ του σκυλάδικου απήθυνε ηδυπαθώς στις γυναίκες των αξιωματικών τα πιο παθιασμένα και κλισέ λόγια των ρεφρέν.

13) Σε εποχιακό μαγαζί με στολίδια όπου δούλευε η ξαδέρφη μου. Υπέροχο. (Μετράνε πολύ αυτά όταν είσαι μικρός).

14) Μαγειρεύοντας για μένα και την κοπέλα που δουλεύαμε μαζί κι είχαμε ξεμείνει στην πόλη. Έβαλα όλη μου την τέχνη. Το ότι έχω να τη δω τρία-τέσσερα χρόνια το θεωρώ συμπτωματικό.

15) Με ανθρώπους που άργησα να καταλάβω πως με αγαπούν. Βρείτε τους κι εσείς. Πριν είναι αργά.