Οριστικό τέλος για το ιστορικό ”Παρασκήνιο”.

σημαντικότερη και μακροβιότερη εκπομπή για τον πολιτισμό στην Ελληνική Τηλεόραση σταμάτησε για πάντα. Σε λίγο καιρό συμπλήρωνε σαράντα χρόνια ζωής και αφήνει πίσω της 1000 εκπομπές με ανθρώπους από το χώρο της Τέχνης και του πνεύματος:

Μανώλης Αναγνωστάκης, Μίλτος  Σαχτούρης,  Κορνήλιος Καστοριάδης, Άρης Αλεξάνδρου, Άρης Κωνσταντινίδης, Ιορδανίδου, Κώστας Ταχτσής,  Γιώργος Ιωάννου, Νίκος Βολωνάκης, Ιωάννου, Καββαδίας, Κώστας Αξελός, Θανάσης Βέγγος, Κάρολος Κουν, Κατίνα Παξινού,  Δημήτρης Χορν, Γιάννης Τσαρούχης, Βασίλης Τσιτσάνης, Μάρκος, Βαμβακάρης, Μάνος Κατράκης,  Δημήτρης Δημητριάδης, Λεωνίδας Κύρκος, Νίκος Ξυλούρης,  Ζιλ, Ντασέν.

Ιδρυτικά του μέλη και δημιουργοί οι Λάκης Παπαστάθης και Τάκης Χατζόπουλος, αναγκάστηκαν λόγω της σφοδρής κρίσης να κλείσουν την εταιρία παραγωγής της εκπομπής Cinetic και μαζί να σταματήσουν κάθε σκέψη για νέα επεισόδια.

Πριν σαράντα χρόνια, ο Ροβήρος Μάνθουλης, ως διευθυντής στην ΕΡΤ σκέφτηκε και βάφτισε την πιο διαφορετική εκπομπή τέχνης. Μια εκπομπή φτιαγμένη με τη λογική και τη μαστοριά του σινεμά και όχι της τηλεόρασης. Κόντρα στη λογική, τους κανόνες και την ευτέλεια της τηλεόρασης και πολλές φορές θύμα της λογοκρισίας της. Ένα πραγματικό σχολείο για όσους έψαχναν και ψάχνουν υλικό για εποχές, πρόσωπα και τάσεις της ελληνικής τέχνης. Ένα αποθετήριο μνήμης.

Στην παραγωγή εργάστηκε για δεκαετίες η αφρόκρεμα του νέου ελληνικού κινηματογράφου σκηνοθέτες, σεναριογράφοι και τεχνικοί όπως  η Τώνια Μαρκετάκη,  ο Σταύρος Τορνές, η Φρίντα Λιάππα, ο Λάμπρος Λιαρόπουλος,  ο Χρήστος Βακαλόπουλος, ενώ από τα μυθικά πρόσωπα που πέρασαν από τα μικρόφωνα του η θρυλική δημοσιογράφος της Αριστεράς, Σούλα Αλεξανδροπούλου στην έρευνα, που την έμαθαν οι νεώτεροι από το τραγούδι του Σαββόπουλου ”Είδα τη Σούλα και το Δεσποτίδη”.

Πριν λίγα χρόνια μιλώντας στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης ο Λάκης Παπαστάθης είχε πει: «Κάναμε επιλογές στα πρόσωπα που παρουσιάζαμε στην εκπομπή και γι’ αυτό δικαιωθήκαμε. Δεν έχουν περάσει όλοι από το «Παρασκήνιο», αποκλείαμε και κάποιους», ήταν η φράση του Λάκη Παπαστάθη, ενός εκ των δύο συντελεστών της εκπομπής «Παρασκήνιο», μιας από τις μακροβιότερες εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης. Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε σήμερα στο πλαίσιο του 8ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, ο κ. Παπαστάθης μίλησε ακόμη για περιστατικά και επιλογές που χαρακτήρισαν την εκπομπή στα 30 χρόνια συνεχούς παρουσίας της στη δημόσια τηλεόραση.

Εξομολογήθηκε ότι «η ποιότητα, το πάθος αλλά και η ματιά στη πραγματικότητα των συντελεστών της εκπομπής συνέβαλλαν καθοριστικά στην επιτυχή πορεία της». Ο ίδιος επεσήμανε πως η εκπομπή δεν παρουσίαζε πρόσωπα που είχαν «εξαντληθεί» τηλεοπτικά αλλά κι όταν συνέβαινε αυτό φρόντιζαν να τα «ανατρέπουν». Θυμήθηκε χαρακτηριστικά μια παλιά εκπομπή που παρουσίαζε, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, αλλά «με ένα άλλο βλέμμα από αυτό που κυριαρχούσε τότε». Την εκπομπή μάλιστα είχε επιμεληθεί ο Κώστας Γεωργουσόπουλος. Η εκπομπή αυτή με την Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν και το πρώτο θύμα της λογοκρισίας της ΕΡΤ το 1976, όπως αποκάλυψε στη συνέχεια ο κ. Παπαστάθης ενώ σημείωσε: «Ήταν η εποχή με τα χρυσά ψαλίδια. Η δεύτερη εκπομπή μας αφορούσε μια παράσταση του Μπρεχτ σε ένα εργοστάσιο, η οποία κόπηκε και παίχτηκε πολλά χρόνια αργότερα». Τα γεγονότα αυτά έκαναν τους συντελεστές να νιώθουν «ακτιβιστές» με αποτέλεσμα στη συνέχεια η εκπομπή να δημιουργήσει μια πιο στενή σχέση με το πνεύμα, όπως είπε ο ίδιος. Μιλώντας για το σήμερα, ο κ. Παπαστάθης δήλωσε ότι στενεύει ο κύκλος επιλογής προσώπων που μπορεί να παρουσιάσει το «Παρασκήνιο». Ανέφερε μάλιστα ότι μια καλή επιλογή θα ήταν ο δημοσιογράφος Νίκος Χατζηνικολάου για να μιλήσει για τα ΜΜΕ «αρκεί να φύγει η μπριγιαντίνη από το μαλλί του», είπε. Σήμερα με δημοσίευμα στις Τυπολογίες μαθαίνουμε πως: Η μακροβιότερη τηλεοπτική εκπομπή πολιτισμού, το «Παρασκήνιο», κατεβάζει ρολά λόγω της πολιτικής συνεχούς μείωσης των κοστολογίων τηλεοπτικής παραγωγής. Η εταιρεία παραγωγής Cinetic, των Λάκη Παπαστάθη και Τάκη Χατζόπουλου, που παρήγαγε το «Παρασκήνιο» της ΕΡΤ, έβαλε λουκέτο γιατί δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στις οικονομικές απαιτήσεις.