Όσκαρ 2025: Προβλέψεις των υποψηφιοτήτων σε θολή ατμόσφαιρα

Οι καταστροφικές πυρκαγιές στο Λος Άντζελες μπορεί να τρέναραν την διαδικασία των υποψηφιοτήτων των Όσκαρ δύο φορές αλλά η ώρα της αλήθειας για την φετινή κούρσα φαίνεται πως φτάνει στο τέλος της με την αυριανή ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων.

Να σημειώσουμε εδώ πως όλες τις προηγούμενες μέρες ακούγονταν φήμες για αναβολή ή ακύρωση της απονομής των βραβείων Όσκαρ με αφορμή και την αντίστοιχη διαχείριση που έγινε από την κινηματογραφική βιομηχανία για δεκάδες events και επίσημες εκδηλώσεις που είχαν αρχικά προγραμματιστεί αυτό το διάστημα στο ΛΑ. 

Ωστόσο κανένα γεγονός δεν είναι τόσο συναρπαστικό και δεν έχει την παράδοση των Όσκαρ, τα οποία ουδέποτε στο παρελθόν – ακόμα και στα χρόνια του Β Παγκοσμίου Πολέμου ή σε χρονιές με τεταμένο κοινωνικό κλίμα όπως όταν δολοφονήθηκε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ λίγες μέρες πριν την απονομή του 1967 – δεν ακυρώθηκε ποτέ.

Προάγγελος για αυτό είναι και η προγραμματισμένη απονομή των μουσικών βραβείων Γκράμι στις αρχές Φεβρουαρίου, τα οποία επηρεασμένα από τα γεγονότα που συνταράσουν το Λος Άντζελες, ανακοίνωσαν ότι θα μετατρέψουν την βραδιά της απονομής σε ένα γκαλά υποστήριξης για την πυρόπληκτη πόλη και τους κατοίκους της. Κάτι ανάλογο σχεδιάζεται μάλλον να συμβεί και στα Όσκαρ, τα οποία θα γίνουν ένα μήνα αργότερα, οπότε και η μεγάλη εικόνα της καταστροφής θα είναι πλέον πιο εμφανής και όλη η προσπάθεια των κατοίκων της Καλιφόρνια θα επικεντρωθεί στην αποκατάσταση της εικόνας της πόλης και των πληγέντων από τις φωτιές. 

Αφήνοντας πίσω την επικαιρότητα και ενώ η Αμερική παρακολουθεί παράλληλα και την τεράστια πολιτική αλλαγή που συντελείται με την ορκωμοσία Τραμπ ας δούμε τι θα βγάλει η κάλπη των Όσκαρ. Σίγουρα η φετινή κούρσα είναι αρκετά πιο ανοιχτή και πιο θολή όχι μόνο λόγω της στάχτης των πυρκαγιών στο Λος Άντζελες αλλά κυρίως σε σχέση με τις δύο προηγούμενες χρονιές όταν τα φαβορί (Οπενχαϊμερ και Τα Πάντα Όλα) καθάρισαν τα βραβεία αρκετά νωρίς, μην αφήνοντας αμφιβολίες για το τι θα γίνει και στα Όσκαρ. Οι Χρυσές Σφαίρες δεν μας βοήθησαν να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα με τις επιλογές τους, τα Critics Choice αναβλήθηκαν λόγω των πυρκαγιών, τα BAFTA έδειξαν μια αγωνίώδη προσπάθεια να προωθήσουν όσο γίνεται την ευρωπαϊκή πρόταση της χρονιάς. Εκείνο που μένει να δούμε είναι τα σωματειακά βραβεία των επαγγελματιών της κινηματογραφικής βιομηχανίας που σιγά σιγά ανακοινώνουν με τη σειρά τους τις επιμέρους υποψηφιότητες τους.

Από τα δυνατά χαρτιά της φετινής κούρσας φαίνεται να είναι ένα γαλλικό ντραμεντί τελενοβέλα μιούζικαλ στα ισπανικά. Ακούγεται αρκετά μπερδευτικό όλο αυτό αλλά έτσι είναι η Εμίλια Πέρεζ, μια ταινία που εξέπληξε τις Κάννες. Κανείς δεν αντιλέγει ότι η ταινία του Ζακ Οντιάρ είναι πρωτότυπη, έχει ρυθμό, έχει καταπληκτική μουσική και τραγούδια, έχει υπέροχες ερμηνείες (ειδικά από τις Ζόε Σαλντάνα και Κάρλα Σοφία Γκασκόν, που είναι και τα δυνατά χαρτιά της ταινίας για τα ερμηνευτικά Όσκαρ) και για όλα αυτά έχει κερδίσει αρκετούς φανατικούς υποστηρικτές μέσα στην βιομηχανία (μεταξύ των οποίων ο μεξικανός Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο) αλλά μέχρι εκεί. Από εκεί και πέρα όμως μια πολύ έντονη συζήτηση έχει αναπτυχθεί για κάποια στοιχεία της ταινίας που έχουν να κάνουν με τις ίδιες τις ερμηνείες, με το σενάριο, με το γεγονός πόσο στερεοτυπικά και πρόχειρα αναφέρεται η ταινία σε χώρες όπως το Μεξικό ή πως χειρίζεται τη θέση των φύλων μέσα στο σενάριο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Εμίλια Πέρεζ  θα κερδίσει αρκετές υποψηφιότητες ανάμεσα στις οποίες της Διεθνούς Ταινίας (φαίνεται μάλιστα να είναι και το φετινό φαβορί), Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Μοντάζ, Μουσικής, Τραγουδιού, Ήχου, Μοντάζ – μπορεί μάλιστα να κάνει και ρεκόρ συγκεντρώνοντας τις περισσότερες από κάθε άλλη ταινία καθώς το Netflix έχει κάνει μια πολύ επιθετική καμπάνια μέχρι στιγμής – ωστόσο όλος αυτός ο προβληματισμός που ακούγεται βαραίνει τόσο το προφίλ της ταινίας ώστε υποχρέωσε τον Ζακ Οντιάρ τις προηγούμενες μέρες να αιτιολογήσει σε μια συνέντευξη του τις περισσότερες από τις επιλογές του. 

Αμφιβολίες υπάρχουν πλέον και για το δεύτερο δυνατό χαρτί της κούρσας, το Brutalist του Μπράντι Κόρμπετ. Η παρουσία του σε όλες τις μεγάλες κατηγορίες φαίνεται σίγουρη (Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου) ενώ ο Άντριεν Μπρόντι συγκεντρώνει αρκετές θερμές κριτικές για την ερμηνεία του. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που ο μοντέρ της ταινίας αποκάλυψε πως έκανε μια σοβαρή παρέμβαση με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης σε ένα κομμάτι των διαλόγων του Μπρόντι. Η παραδοχή αυτή αποτέλεσε μια βόμβα πρώτου μεγέθους καθώς το θέμα της χρήσης της Τεχνητής Νοημοσύνης – ειδικά σε θέματα που σχετίζονται με τις ερμηνείες – προκαλεί προβληματισμό. Μην ξεχνάμε πως το Σωματείο Ηθοποιών έκανε μια μεγάλη απεργία μόλις πέρυσι για αυτό το θέμα ενώ αξίζει να θυμηθούμε τις ανάλογες αντιδράσεις που είχε προκαλέσει πριν μερικά χρόνια ο Τζειμς Κάμερον με τις τεχνολογικές καινοτομίες που παρουσίασε στη σειρά ταινιών του Avatar. Αν όντως αυτό το δεδομένο μετρήσει σοβαρά θα το δούμε προσεχώς στα σωματειακά βραβεία – ειδικά των Ηθοποιών – καθώς η ψηφοφορία των Όσκαρ είχε ήδη κλείσει όταν έσκασε όλος αυτός ο κουρνιαχτός. 

Άλλη μια ταινία που κινήθηκε αθόρυβα, και όπως φαίνεται άρχισε να φανερώνει σιγά σιγά την δυναμική της με τα σωματειακά βραβεία, είναι το Complete Unknown του Τζεϊμς Μάνγκολντ. Η βιογραφία του Μπομπ Ντύλαν έχει κερδίσει τις ευλογίες και του ίδιου του σπουδαίου τραγουδοποιού – ο οποίος εκτίμησε ειδικότερα την ερμηνεία του Τιμοτέ Σαλαμέ, ένα από τα φαβορί του Α ανδρικού – ενώ κεντρίζει το ενδιαφέρον μέχρι στιγμής για ένα καλό πλασάρισμα που μπορεί να περιλαμβάνει υποψηφιότητες (εκτός του Σαλαμέ) και στους β ρόλους για τους Έντουαρντ Νόρτον και Μόνικα Μπαρμπάρο. Κρίσιμο σημείο τριβής για την ταινία (θεωρώντας σίγουρη την παρουσία της στην κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας) αποτελεί το αν ο σκηνοθέτης Τζεϊμς Μανγκολντ θα βρεθεί στην πεντάδα της σκηνοθεσίας, γεγονός που μπορεί να της δώσει παραπάνω ώθηση για το καλύτερο δυνατό. 

Εξίσου συζητήσιμη είναι και η Ανόρα του Σον Μπεϊκερ. Ο Χρυσός Φοίνικας του 2024 κεντρίζει το ενδιαφέρον κυρίως λόγω της ντραμεντί ρομαντικής ιστορίας της αλλά και χάρη στην πηγαία ερμηνεία της πρωταγωνίστριας της ταινίας Μίκι Μάντισον, η οποία είναι επίσης από τα σίγουρα ονόματα για τον Α γυναικείο ρόλο. Η ταινία θα βρεθεί σίγουρα στις κατηγορίες για την Ταινία, την Σκηνοθεσία, το Σενάριο και το Μοντάζ και φιλοδοξεί να κερδίσει ότι περισσότερο (β ανδρικός για τον Γιούρα Μπορίσοφ) για να βρεθεί στην καλύτερη δυνατή θέση της κούρσας για τα Όσκαρ.

Ανάλογη είναι η συζήτηση και για το Κονκλάβιο. Η ταινία του Έντουαρντ Μπέργκερ (που πριν τρία χρόνια είχε θριαμβεύσει στα Όσκαρ με το αντιπολεμικό δράμα Ουδέν Νεότερο από το Δυτικό Μέτωπο) είναι εξαιρετικά πρωτότυπη και ατμοσφαιρική αναπαριστώντας με υπέροχο τρόπο την διαδικασία εκλογής νέου ποντίφικα και τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς των εκπροσώπων της Καθολικής Εκκλησίας. Ο Ρεϊφ Φαϊνς είναι το δυνατό χαρτί της ταινίας στον Α ανδρικό ενώ σίγουρα το Κονκλάβιο θα βρει μια θέση επίσης για την Καλύτερη Ταινία και το Σενάριο και ανοιχτή μένει ως ερωτηματικό η θέση στην πεντάδα της σκηνοθεσίας. 

Τελευταία ταινία με ξεχωριστή αναφορά εδώ είναι το Wicked. Το μιούζικαλ του Τζον Τσόου είναι η εμπορικότερη ταινία της χρονιάς, διαθέτει ένα αστεράτο πρωταγωνιστικό ντουέτο (και η Σύνθια Ερίβο και η Αριάνα Γκράντε αξίζουν μια θέση για τον Α και Β γυναικείο ρόλο αντίστοιχα) και φυσικά εκτιμάται η όμορφη κινηματογραφική διασκευή πάνω σε ένα εμπορικά επιτυχημένο θεατρικό μιούζικαλ του Μπροντγουεϊ και έναν από τους μαγικούς μύθους της Χρυσής Εποχής του Χόλυγουντ (Ο Μάγος του Όζ). Πέρα από τα ερμηνευτικά το Wicked δεν αποκλείεται να κερδίσει ένα δυνατό πλασάρισμα καθώς οι αρετές του σε αρκετές τεχνικές κατηγορίες (Μοντάζ, Μακιγιάζ, Φωτογραφία, Κουστούμια, Καλλιτεχνική Διεύθυνση) είναι αδιαμφισβήτητη. Το μεγάλο ερωτηματικό της ταινίας παραμένει αν θα κερδίσει μια θέση για την σκηνοθεσία του Σινοαμερικανού σκηνοθέτη. Σε περίπτωση που η ταινία δεν προταθεί για την σκηνοθεσία (ή το σενάριο) θα περιοριστεί σε μια κούρσα κυρίως για τα τεχνικά κομμάτια της. 

Αν υπάρχει ένα σημείο στο οποίο οι Χρυσές Σφαίρες ανακάτωσαν την τράπουλα με επιδέξιο τρόπο αυτός είναι στην κατηγορία του Α γυναικείου ρόλου. Η Ντέμι Μουρ με την ερμηνεία της στο σαρκαστικό θρίλερ Substance χρίστηκε με μαγικό τρόπο μετά την βράβευση της με Σφαίρα ως ένα από τα φαβορί της κατηγορίας εκτοπίζοντας ερμηνείες όπως της Νικόλ Κιντμαν στο Babygirl. Το Σωματείο Ηθοποιών επιβεβαιώνει την φόρα που έχει πάρει η Μουρ ενώ η παρουσία της στην πεντάδα των Όσκαρ απλά θα δώσει ακόμη περισσότερους πόντους στην δυναμική της. Όσο για το Substance σίγουρα αποτελεί επίσης μια ταινία που θα συζητηθεί πολλαπλώς και για το σαρκαστικό σχολιασμό της σε σχέση με την βιομηχανία του θεάματος. Η σκηνοθέτις της ταινίας Κοραλί Φαρζά πλασάρεται δυνατά στην σκηνοθετική πεντάδα ενώ έχει μια σίγουρη θέση και στο πρωτότυπο σενάριο. 

Αναφερθήκαμε στις σίγουρες υποψηφιότητες, ας δούμε και κάποιες από τις εκπλήξεις των Όσκαρ: Το πρώτο μέρος του Dune είχε κερδίσει έξι Όσκαρ. Θα έχει το δεύτερο μέρος του saga του Ντενί Βιλνέβ την ίδια ανταπόκριση από τα μέλη της Ακαδημίας; Η θέση του ίδιου του σκηνοθέτη στην σκηνοθετική πεντάδα παραμένει μέχρι τώρα αμφίβολη και αυτό κόβει πόντους από την προώθηση της ταινίας. Ερμηνευτικά δεν υπάρχει κάτι να συζητήσουμε, οπότε το Dune θα παίξει κυρίως για ένα καλό πλασάρισμα στις τεχνικές κατηγορίες. 

Στα μεγάλα ερωτηματικά των υποψηφιοτήτων βρίσκονται επίσης δύο αφροαμερικάνικες ταινίες. Το Nickel Boys και το Sing Sing σίγουρα αποτελούν ενδιαφέρουσες προτάσεις αλλά είναι άγνωστη η έκβαση που θα έχει η προσπάθεια τους να βρεθούν στα Όσκαρ. Ειδικότερα για το Sing Sing το δυνατό χαρτί της ταινίας είναι ο πρωταγωνιστής της Κόλμαν Ντομίνγκο. Aν πλασαριστεί θα επιβεβαιώσει ένα καλό σερί συνεχόμενων παρουσιών στην πεντάδα του Α ανδρικού καθώς ήταν υποψήφιος και πέρυσι με το Rustin. Αντίστοιχα το Nickel Boys παίζει ανοιχτά για μια θέση στις κατηγορίες στις κατηγορίες σκηνοθεσίας και σεναρίου. Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. 

Στα ερωτηματικά των υποψηφιοτήτων επίσης και το September 5. Η ενδιαφέρουσα προσέγγιση της ταινίας πάνω σε ένα δραματικό ιστορικό γεγονός – την τρομοκρατική επίθεση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, το 1972 – σίγουρα μπορεί να κεντρίσει το ενδιαφέρον της Ακαδημίας ώστε να την αναδείξει στις ταινίες της χρονιάς. Ένα ενδιαφέρον στοίχημα επίσης αποτελεί το Όλα Όσα Φανταζόμαστε ως Φως. Το ινδικό κοινωνικό δράμα της Παϊάλ Καπάντια γοήτευσε τις Κάννες τον περασμένο Μάιο κερδίζοντας το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής. Η δυναμική της είναι αθόρυβη αλλά αρκετή για να κάνει την έκπληξη στα Όσκαρ. Θεωρείται ως το κρυφό χαρτί της Ακαδημίας για πλασάρισμα – έκπληξη τόσο στην δεκάδα (;) των ταινιών της χρονιάς και κυρίως για την σκηνοθεσία και το σενάριο. Η παρουσία της Καπάντια σε συνδυασμό με την Φερζά του Substance στην σκηνοθεσία (δηλαδή η παρουσία δύο γυναικών στην κατηγορία) θα αποτελέσει σίγουρα ένα από τα πλέον συζητήσιμα γεγονότα των Όσκαρ αν συμβεί. 

Ανάλογο ενδιαφέρον θα έχει και η παρουσία της Φερνάντα Τόρες στον Α γυναικείο για την ερμηνεία της στο I’m Still Here του Βάλτερ Σάλες. Η Τόρες έγινε πριν μερικές εβδομάδες η πρώτη Βραζιλιάνα ηθοποιός με Χρυσή Σφαίρα ερμηνείας. Το Σωματείο Ηθοποιών δεν επιβεβαίωσε την δυναμική της, τα Όσκαρ όμως ενδιαφέρονται αρκετά τα τελευταία χρόνια στο να ψάχνουν ξεχωριστές ξενόγλωσσες ερμηνείες. Μιλώντας για ερωτηματικά στον Α γυναικείο, μια κατηγορία με πολύ ενδιαφέρον και φέτος, έχει σημασία να δούμε αν η Ακαδημία θα εκτιμήσει ερμηνείες όπως της Μαριάν Ζαν Μπαπτίστ στο Hard Truths του Μαϊκ Λι ή την Μαρία Κάλλας της Αντζελίνα Τζολί. Στην αρχή της σεζόν η Τζολί φάνταζε ως ένα σίγουρο φαβορί για μια θέση στην πεντάδα. Η απώλεια όμως της Σφαίρας θάμπωσε αρκετά τις πιθανότητες της, κάτι που επιβεβαιώνει και η απουσία της από την πεντάδα των SAG Awards. 

Αντίστοιχα στον Α ανδρικό ενδιαφέρον θα έχει η παρουσία του Σεμπάστιαν Σταν για τον Ντόναλντ Τραμπ του στο Apprentice. Η επιλογή του θα είναι και ένα πρώτο statement για το προοδευτικό φιλελεύθερο Χόλυγουντ, που στην πρώτη θητεία Τραμπ είχε πρωτοστατήσει στο κίνημα διαμαρτυρίας και ακτιβισμού ενάντια στον πρόεδρο των ΗΠΑ και των σκοταδιστικών και μισαλλόδοξων αντιλήψεων του. Πέρα από τα πολιτικά ενδιαφέρον σίγουρα θα έχει και η παρουσία του Ντάνιελ Γκρεγκ για την πραγματικά υπέροχη και σύνθετη ερμηνεία του για το Queer του Λούκα Γκουαντανίνο. Ο Ιταλός σκηνοθέτης αποτελεί ένα από τα πιο δημιουργικά πρόσωπα του 2024 κάνοντας δύο υπέροχες ταινίες, οι οποίες σίγουρα θα έχουν μια θέση στα Όσκαρ, αν και θα τους άξιζε κάτι καλύτερο από μια απλή παρουσία σε κάποιες κατηγορίες. Το Challengers ας πούμε είναι από τα φαβορί για την πρωτότυπη μουσική ενώ ο Τζεϊσον Κουρίτζκες σίγουρα αξίζει μια θέση τόσο για το πρωτότυπο όσο και για το διασκευασμένο σενάριο. 

Τελευταίο και ίσως το μεγαλύτερο ερωτηματικό παραμένει αν το Διπλανό Δωμάτιο του Πέδρο Αλμοδόβαρ, η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Ισπανού δημιουργού, έχει πιθανότητες έστω και για ένα μικρό τιμητικό πλασάρισμα σε κάποια οσκαρική κατηγορία μεταξύ σκηνοθεσίας, σεναρίου ή Α γυναικείου ρόλου για την Τίλντα Σουίντον. Παρά την αρχική δυναμική του λόγω του Χρυσού Λιονταριού στη Βενετία η ταινία δεν φαίνεται να κερδίζει το ενδιαφέρον των μελών της Ακαδημίας. 

Info: Η ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων θα γίνει την Πέμπτη 23 Ιανουαρίου.  

Πηγή Εικόνας: pexels-mirkofabian