Οσμή έκρηξης και κοινωνικών εντάσεων

Πέρυσι τέτοια εποχή συζητούσαμε για τον διαχωρισμό της κοινωνίας σε εμβολιασμένους και μη και την πόλωση, η οποία προήλθε από “κορώνες” υστερίας από την μία ή την άλλη πλευρά. 

Έναν χρόνο μετά οι περισσότεροι είτε εμβολιάστηκαν, είτε νόσησαν. Τα προβλήματα όμως είναι πολύ μεγαλύτερα. Αύξηση του πληθωρισμού, ακρίβεια, ενεργειακή κρίση, πόλεμος στην Ευρώπη. 

Η αμφιβολία και ο φόβος κάνουν τους ανθρώπους ευάλωτους. Αρκετοί έχουν παραιτηθεί και μοιρολατρικά υπομένουν, άλλοι αυτοκτονούν (αν δει κάποιος το ρεπορτάζ κάθε ημέρα υπάρχει και μία αυτοκτονία – κι ας μη “διαφημίζεται” από τα ΜΜΕ), άλλοι παραμένουν σκεπτόμενοι και αναζητούν λύσεις με πείσμα.

Το φετινό καλοκαίρι υπάρχει μία διάθεση ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ, που εκδηλώνεται κυρίως στις υπαίθριες συναυλίες (Θανάσης Παπακωνστανίνου, ΛΕΞ, Μαζωνάκης, Χαρούλης, Αγγελάκας Μάλαμας κ.α). 

Το ζήτημα είναι όμως τι μπορεί να προμηνύει όλο αυτό; Την ίδια στιγμή, ειδικά στην Αθήνα, οι νέοι έχουν βγει ήδη στους δρόμους με αφορμή το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο. Χθες και πάλι είχαμε σκηνές ακραίας καταστολής στη συγκέντρωση υπέρ της ζωής του Μιχαηλίδη. Αυτό είναι το διακύβευμα όταν μιλάμε για έναν απεργό πείνας. Η επίδειξη δύναμη και επιβολή εξουσίας όταν φτάνουμε σε τόσο οριακές καταστάσεις δοκιμάζει το “κοινό περί δικαίου αίσθημα“.

Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ έχει αποφανθεί και εκτός φυλακής βρίσκονται ο ένοχος σε πρώτο βαθμό για βιασμό ανηλίκων Δημήτρης Λιγνάδης, ο αστυνομικός Επαμεινώνδας Κορκονέας που δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, ο μεσίτης Χορταριάς που καταδικάστηκε για τη δολοφονία του Ζακ, τότε αντιλαμβανόμαστε πως υπάρχει μία προκλητική διαχείριση που πυροδοτεί τα αντανακλαστικά ενεργών πολιτών. Τη δεδομένη χρονική δεν εξετάζεται αν ο Μιχαηλίδης είναι ένοχος ή αθώος για κάποιο ποινικό αδίκημα, αλλά αν θα ζήσει ή όχι.

Το ζήτημα είναι όμως βαθύτερο για την ελληνική κοινωνία. Οι άνθρωποι παρ΄ότι βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού δεν μπορούν να χαλαρώσουν. Τα δελτία ειδήσεων καλλιεργούν από την μία ένα “πολεμικό” κλίμα κι από την άλλη διαμορφώνουν μία άλλη πραγματικότητα απ΄αυτή που βιώνει η πλειοψηφία. 

Οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος θα είναι θηλιά στον λαιμό αρκετών τον Σεπτέμβρη και οι “εκλογές” πήραν αναβολή επ΄αόριστον, με τον τοξικό πολιτικό διάλογο να συνεχίζεται. Για την πλειοψηφία δεν φαίνεται ελπίδα στον ορίζοντα κι αυτό είναι απειλή για εύρυθμη λειτουργία του συνόλου.

Θα περάσει ο Αύγουστος και μαζί του θα φύγει η θερινή ραστώνη κι εκεί θα αρχίσουν τα πραγματικά δύσκολα. Οι κοινωνικές εντάσεις αναμένεται να οξυνθούν, καθώς τίποτα δεν μοιάζει ικανό να σταματήσει το κύμα που ήρθε για να παραμείνει. 

Ένα ένα τα μαγαζιά στα μεγάλα αστικά κέντρα αδειάζουν και μένουν οι ταμπέλες “ενοικιάζεται”. Γίνεται λόγος για διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος και παροχής αερίου. Αν επιβεβαιωθούν τα παραπάνω γυρνάμε αρκετά χρόνια πίσω κι ίσως οι ζωές μας τίθενται σε μεγαλύτερη επισφάλεια από την κρίση των 2010-2015.

Όλα αυτά καλό είναι να σημειώσουμε τώρα που είναι νωρίς. Η πρόληψη είναι πάντα καλύτερη από τη θεραπεία κι η επανάληψη μητέρα της μαθήσεως. Ο χρόνος κυλάει ήδη αντίστροφα και κάθε μέρα που περνάει η κλεψύδρα αδειάζει. Με την ευχή να μην αποδειχθώ “μάντης κακών” κι ένα θαύμα να ανατρέψει τους υπάρχοντες συσχετισμούς. 

Ως τότε αποδράστε όπως μπορείτε, καθαρίστε το μυαλό και τη ψυχή σας και προσπαθήστε να κάνετε διάλογο, να ακούτε και στη συνέχεια να μιλάτε, καθώς σήμερα οι μονόλογοι έχουν την τιμητική τους.