Όταν ο δημόσιος λόγος γίνεται επικίνδυνος
Δυο δηλώσεις που μας γυρίζουν πίσω δεκαετίες στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Πέρασαν αιώνες και προσπάθειες χιλιάδων ανθρώπων, επιστημόνων ή συγγενών ανθρώπων με προβλήματα νοητικής στέρησης ώστε να αλλάξει ο στερεοτυπικός τρόπος αποκλεισμού των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.
Και είναι αλήθεια ότι στις μέρες μας, ο σαλός του χωριού, το τρομακτικό στερεότυπο με το οποίο μεγάλωσαν γενιές και γενιές έχει υποχωρήσει θεαματικά στο δημόσιο λόγο. Οι άνθρωποι εκπαιδεύτηκαν να σέβονται, να υπολογίζουν, να μην περιθωριοποιούν και να προσβάλουν όσους μειονεκτούν σε δυνατότητες ίσης μεταχείρισης στη ζωή.
Δυο απανωτά περιστατικά, με αφορμή τη δημόσια διατύπωση θέσεων από δημοσιογράφους, σε σχέση με όσα συνέβησαν στην καταιγίδα της Θεσσαλονίκης και τις ευθύνες πολιτείας και πολιτών απέναντι στην προετοιμασία που οφείλουμε να δείχνουμε μπροστά στην απειλή τέτοιων φαινομένων, μας γύρισαν πίσω δεκαετίες.
Σήμερα το πρωί ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ με αφορμή ένα άρθρο της parallaxi που γράφτηκε χθες:
«Έχουμε ενταχθεί σε ένα πρόγραμμα ανθεκτικών πόλεων το “Resilient Cities”, το οποίο κάποιοι διανοητικά καθυστερημένοι το κοροϊδεύουν, γιατί λέγεται έτσι στα αγγλικά. Οι δικοί μας εξυπνάκηδες το λένε “ρεζίλι- city”. Δεν είναι όμως έτσι. Αυτή τη δουλειά κάνει το πρόγραμμα. Προσπαθεί να προετοιμάσει τη Θεσσαλονίκη για μεγάλες φυσικές καταστροφές, όπως είναι πλημμύρες, πυρκαγιά, σεισμός, καταστροφές που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο. Πώς θα μπορέσουμε να τις προλάβουμε και να τις αντιμετωπίσουμε».
Παράλληλα παραδέχτηκε πως «η Θεσσαλονίκη δεν είναι ακόμη ανθεκτική πόλη», προσθέτοντας πως με το συγκεκριμένο πρόγραμμα Resilient Cities, που ολοκληρώνεται το καλοκαίρι «θα έχουμε κάποια συμπεράσματα, για να προτείνουμε μέτρα που πρέπει να ληφθούν.
Λίγες ώρες πριν ο γενικός διευθυντής της δημοτικής εταιρίας πληροφόρησης του δήμου Θεσσαλονίκης, Φίλιος Στάγκος έγραψε σε ανάρτηση του στα social media για όσους αναζητούν ευθύνες: ”Όποιος αναζητεί σήμερα υπεύθυνους για την πλημμυρισμένη εικόνα της Θεσσαλονίκης χρειάζεται ψυχίατρο. Μεσα σε 2 ωρες εβρεξε οσο βρεχει συνηθως σε 2 μηνες (Μαιο-Απριλιο). Σε 2 ωρες. Οσο κανονικα σε 1400 ωρες. Για να μην πλημμυρισει η πολη θα επρεπε να ειχαμε υπονομους με διαμετρο 4 μετρων…”
Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία γράφει: Αναγνωρίζοντας ότι διάκριση κατά οποιουδήποτε ατόμου με βάση την αναπηρία είναι παραβίαση της εγγενούς αξιοπρέπειας και της αξίας της προσωπικότητας του ατόμου.
Υποθέτω δηλώσεις όπως οι παραπάνω, από ανθρώπους που δυστυχώς έχουν δυσανεξία στην κριτική, που από την εποχή του Αριστοφάνη έως σήμερα το Ρεζίλιεντ Σιτι, θα χρησιμοποιούσε ως παράδειγμα για το πόσο μη ανθεκτική είναι η πόλη, μόνο στεναχώρια, οπισθοδρόμηση και πόνο προκαλούν, σε όλους τους ανθρώπους που δίνουν μάχη για τα τα δικαιώματα των ανθρώπων αυτών, για το μη αποκλεισμό τους από την κοινωνία.
Απόψε, Δευτέρα 17/9 μιλώντας από το βήμα του δημοτικού συμβουλίου απευθυνόμενος στο δημοτικό σύμβουλο Γιώργο Αβαρλή του είπε αρκετές φορές ”Εσύ χρειάζεσαι ψυχίατρο”. Μάλιστα λίγη ώρα αργότερα δευτερολόγησε και είπε ότι αν τον προσβάλει του ζητά συγνώμη επανέλαβε όμως ότι η συμπεριφορά του είναι για ψυχίατρο.
Δεν ξέρω αν θα πάρουν θέση οι ανάλογοι σύλλογοι, οργανώσεις και τα σωματεία, αν θα απαντήσει κάποιος ψυχίατρος εκ μέρους του κλάδου πάντως εμένα η χρήση αυτών των όρων μου προκαλεί βαθιά κατάπληξη και θλίψη. Δεν γίνεται να μιλάς έτσι για μια μερίδα ανθρώπων, δεν μπορεί το 2018 να ενθαρρύνεις τον κοινωνικό αποκλεισμό.
