Όταν ο Δήμος εξόφθαλμα παρανομεί
της Βάνας Χαραλαμπίδου Θα μου επιτρέψετε ελπίζω να απασχολήσω τις φιλόξενες σελίδες σας με ένα ζήτημα, που αφορά μεν πρωτίστως ιδιώτες, είναι όμως ενδεικτικό της νοοτροπίας των δημοτικών αρχόντων και λοιπών δημοσίων λειτουργών έναντι των πολιτών. Από το 1987, 27 και πλέον χρόνια πριν, – σχεδόν τρεις δεκαετίες -, το ελληνικό δημόσιο χαρακτήρισε ιδιωτικό οικόπεδο […]
της Βάνας Χαραλαμπίδου
Θα μου επιτρέψετε ελπίζω να απασχολήσω τις φιλόξενες σελίδες σας με ένα ζήτημα, που αφορά μεν πρωτίστως ιδιώτες, είναι όμως ενδεικτικό της νοοτροπίας των δημοτικών αρχόντων και λοιπών δημοσίων λειτουργών έναντι των πολιτών.
Από το 1987, 27 και πλέον χρόνια πριν, – σχεδόν τρεις δεκαετίες -, το ελληνικό δημόσιο χαρακτήρισε ιδιωτικό οικόπεδο 1800 τμ., που βρίσκεται στην περιοχή Παλαιού Σταθμού, ως χώρο ανέγερσης σχολείου μαζί με άλλα 8.000 τμ., εντάσσοντάς το στα «υπό απαλλοτρίωση» οικόπεδα.
Όλο αυτό το διάστημα, αναμένοντας τη σχετική αποζημίωσή, το ακίνητο δεν μπορεί με κανένα τρόπο να αξιοποιηθεί να πωληθεί, να ανοικοδομηθεί, ούτε να εκμισθωθεί, αφού η λογική υπαγορεύει να μην επενδύεις σε οικόπεδο «υπό απαλλοτρίωση». Επιπλέον, με την ισχύουσα φορολογική νομοθεσία η «ιδιοκτησία» αυτή επιβαρύνει τον οικογενειακό προϋπολογισμό με συντριπτικούς φόρους, ενώ στην πραγματικότητα οι νόμιμοι ιδιοκτήτες κανένα δικαίωμα δεν έχουν σ’ αυτήν.
Η υπόθεση εκδικάστηκε το 2008. Η απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, είναι καταπέλτης για το ελληνικό Δημόσιο, κρίνει αντισυνταγματική τη δέσμευση ιδιωτικού οικοπέδου για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να προχωρά η απαλλοτρίωση του, και ζητά την υποχρεωτική άρση του χαρακτηρισμού και την απόδοση του ακινήτου ή την άμεση αποζημίωση των δικαιούχων. Παρ’ όλα αυτά το προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης, (με Δήμαρχο τον γνωστό καταδικασμένο ισόβια για κατάχρηση δημοσίου χρήματος Β. Παπαγεωργόπουλο) και με την γελοία επίκληση της αντίδρασης «οικολόγων» και «αριστερών», αγνόησε επιδεικτικά την απόφαση και ψήφισε τον Οκτώβριο του 2009 τον επαναχαρακτηρισμό του οικοπέδου ως χώρο ανέγερσης σχολείου, αγνοώντας το αντισυνταγματικό αυτής της ενέργειας (άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος του 1975/1986/2001: «η Διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. Η παραβίαση της υποχρέωσης αυτής γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανο, όπως ο νόμος ορίζει»). Περιφρόνησαν μια κατηγορηματική δικαστική απόφαση, που δεν εφεσιβάλλεται, ούτε αναιρείται, αδικώντας κατάφωρα πολίτες, που περίμεναν υπομονετικά χρόνια ολόκληρα να αποζημιωθούν για να υλοποιηθεί ο λόγος που τους στερεί την περιουσία τους, και ενώ όλοι γνωρίζουν ότι το ελληνικό δημόσιο κυριολεκτικά αδυνατεί να πληρώσει στους δύσκολους καιρούς μας οποιαδήποτε απαλλοτρίωση.
Με σχετικά του έγγραφα ο Συνήγορος του Πολίτη, επίσης επισημαίνει το μέγεθος της παρανομίας του Δήμου εναντίον πολιτών, επικαλείται τις διατάξεις του αρ. 17 παρ. 2 του Συντάγματος και ζητά τη συμμόρφωση του Δήμου προς την ανέκκλητη απόφαση των δικαστηρίων. Παρ’ όλα αυτά η Διοίκηση του Δήμου, οι προηγούμενες, αλλά και η παρούσα του περί άλλα τυρβάζοντος Γ. Μπουτάρη, κωφεύουν. Ούτε η κοινοποίηση των δικαστικών αποφάσεων, ούτε τα αλλεπάλληλα έγγραφα του Συνηγόρου του Πολίτη, ούτε οι επιστολές προς τον Δήμαρχο και Δημοτικούς Συμβούλους, ούτε τα σχετικά δημοσιεύματα στον Τύπο, ούτε οι προσφυγές σε υπουργούς και γενικούς γραμματείς Παιδείας και Δημοσίων Έργων, ούτε οι προσωπικές επαφές με τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Π. Αβραμόπουλο, αντιδημάρχους κλπ. κλπ. της παρούσας δημοτικής αρχής, είναι ικανά να διαταράξουν την αδιαφορία και μακαριότητά τους.
Ούτε μία φορά δεν μπήκαν στον κόπο να απευθυνθούν στους εγκαλούντες πολίτες. Εικοσιπέντε οικόπεδα είναι χαρακτηρισμένα από το Δήμο για αντίστοιχα έργα κι αν ακόμη υποτεθεί ότι βρίσκουμε λεφτά για να κάνουμε τρία ή τέσσερα σχολεία, το δικό σας δεν θα περιλαμβάνεται, αφού στην περιοχή δεν υπάρχει πυκνή κατοίκηση, διευκρίνισε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Α. Κουράκης προ διετίας, υποσχόμενος να «δει» το θέμα, και να εισηγηθεί αποδέσμευση του ακινήτου, κάτι που πολύ απλά δεν έκανε. Όλοι μοιάζει να εντυπωσιάζονται από την υπόθεση, διαβεβαιώνουν ότι οι δικαιούχοι δημότες έχουν απόλυτο δίκιο και αμέσως μετά καταχωνιάζουν την υπόθεση στα βάθη των συρταριών. Απολύτως ασυνείδητοι, ανεύθυνοι και ανίκανοι να διαχειριστούν ένα ζήτημα ζωής για αυτούς τους οποίους κατάφωρα αδικούν, κλέβουν στην ουσία πολίτες, από τους οποίους αφαιρούν το δικαίωμα στην ιδιοκτησία τους. Αν οι προηγούμενοι εκτός των άλλων αθλιοτήτων που διέπραξαν, καταχράστηκαν και δημόσιο χρήμα, οι παρόντες, – τάχα μου δήθεν διαφορετικοί, κύμβαλα αλαλάζοντα στην πραγματικότητα -, ασκώντας ακριβώς την ίδια πολιτική, καταχρώνται εκτός από την εξουσία που τους δόθηκε, με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο και ιδιωτικό χρήμα.
Ήδη, στις 18.6.2013 κατατέθηκε στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης μηνυτήρια αναφορά κατά του νυν Δημάρχου Θεσσαλονίκης και παντός υπευθύνου, για κατάχρηση εξουσίας και παράβαση καθήκοντος, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί και με τον ρυθμό που λειτουργούν οι δικαστικές αρχές φαίνεται πως θα εκκρεμεί για καιρό ακόμη…
Δυστυχώς για τους πολίτες στην Ελλάδα οι υπηρεσίες του ελληνικού Δημοσίου έχουν εθιστεί όχι μόνο να μην σέβονται αλλά και να αγνοούν τις αποφάσεις των δικαστηρίων, όταν δικαιώνουν τον πολίτη. Άλλωστε, αυτό επικαλέστηκε προ τριετίας το γραφείο του τέως υπουργού Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδη, όταν ζητήθηκε η παρέμβασή του για τη μη συμμόρφωση του Δήμου προς τη δικαστική απόφαση. Οι δημόσιοι λειτουργοί προσβλέποντας στην ατιμωρησία, δεν διστάζουν να διαπράττουν ακόμη και μια τέτοια εξόφθαλμη παρανομία.
Όσο για την επίκληση του «δημοσίου συμφέροντος», στις σχετικές αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, κραυγαλέο εμπαιγμό αποτελούν, αφού κανένα δημόσιο συμφέρον δεν εξυπηρετείται, ούτε θα εξυπηρετηθεί για πολλές ακόμη δεκαετίες από ένα παραπαίον και πτωχευμένο κράτος.
Να σημειωθεί επιπλέον ότι το υπόλοιπο οικόπεδο των 8.000 τμ., που κατά το μεγαλύτερο μέρος του ανήκει στο Δημόσιο, είναι υπέρ αρκετό για να στεγάσει όσα σχολεία, γυμνάσια και νηπιαγωγεία απαιτούνται, όταν και αν ποτέ καταστεί εφικτό να κτιστούν.
Κι επειδή πολύ σύντομα θ’ αρχίσουν και στη Θεσσαλονίκη οι τηλεοπτικές εμφανίσεις και οι κούφιοι προεκλογικοί λόγοι των Δημοτικών Εκλογών ενώπιον αφελών χειροκροτητών και λοιπών παρατρεχάμενων, ίσως είναι καιρός κάποιοι δημότες που εντυπωσιάζονται από γελοίες γραφικότητες, – το life style, τα τατουάζ, τα σκουλαρίκια, τους «ενεργούς σεξουαλικά» δημάρχους και την παρέα τους που κατέλαβε όλα τα δημόσια αξιώματα, (τους οποίους έσπευσαν να «στηρίξουν» γνωστοί αρχομανείς και λαμόγια όλων των αποχρώσεων της κεντρικής πολιτικής σκηνής) -, οι πολίτες που ανέχονται την απίστευτη έλλειψη καθαριότητας στην πόλη, τη διαιωνιζόμενη ακαλαισθησία στους δημόσιους χώρους, την πολιτική του «πανσέ» στους υποτιθέμενους «χώρους πρασίνου», τις επιλεκτικές πεζοδρομήσεις προς όφελος ημετέρων, την ανελέητη κατάληψη πεζοδρομίων από προσοδοφόρα για τα ταμεία του Δήμου τραπεζοκαθίσματα, και το αθάνατο πολιτιστικό κιτς, να δουν τα κάλπικα νομίσματα και από τις δύο όψεις τους και να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να ψηφίζουν δια της εις άτοπον απαγωγής.
Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.