Όταν ο Καλιγούλας έκανε το άλογό του Ύπατο της Ρώμης
Πίσω από τους δράστες εγκλημάτων, όπως ο βιασμός ανηλίκων, προβάλει το πρόσωπο του φασισμού
Η υπόθεση με τον 53χρονο που βίαζε και εξέδιδε ένα 12χρονο κορίτσι και το ανατριχιαστικά μεγάλο πελατολόγιο με τους λεβέντες που έπαιρναν σειρά για να βιάσουν ένα παιδί, είναι η τελευταία επονείδιστη πράξη σε έναν εξωφρενικά μακρύ κατάλογο που διαρκώς διευρύνεται.
Εκφάνσεις βίας σε καθημερινή ημερήσια διάταξη: Γυναικοκτονίες, βιασμοί, απόπειρες βιασμών, παιδεραστές, λιντσάρισμα ανυπεράσπιστων ζώων. Αλλά και ιστορίες εργασιακής ζούγκλας και ανεργίας, αστυνομικής βίας εκτός ορίων, καθημερινής αγριότητας “χαμηλής έντασης” σε σχολεία και σε στενό οικογενειακό κύκλο.
Ένα κρεσέντο βίας που διαχέεται στο διαλυμένο συναισθηματικά, πνευματικά και οικονομικά κοινωνικό σώμα και για την πυροδότησή του οι καραντίνες των τελευταίων δύο χρόνων ήταν μόνο η αφορμή.
Αυτό που δείχνει το πρόσωπό του είναι ο φασισμός που επελαύνει και εισχωρεί σε κάθε σφαίρα της ζωής, δημόσιας και ιδιωτικής.
Και στον πυρήνα του φασισμού βρίσκεται η απαίτηση ολοκληρωτικής ταπείνωσης και υποταγής του “αδύναμου άλλου”. Είτε αυτός είναι παιδί, είτε γυναίκα, είτε ξένος, είτε φτωχός είτε στιγματισμένος ως διαφορετικός.
Η οργανωτική διάλυση του κόμματος των χρυσαυγιτών δεν οδήγησε στην εξαφάνιση του φασισμού, οι αντιλήψεις, οι στάσεις και οι συμπεριφορές τους μπόλιασαν το κοινωνικό σώμα, καταρχάς τους συγγενικούς πολιτικούς χώρους. Δράστες εγκλημάτων με ιδιαίτερη κοινωνική απαξία, όπως ο βιασμός ανηλίκων, εμφανίζονται με υψηλές διασυνδέσεις και προνομιακές προσβάσεις.
Ο αυτοκράτορας Καλιγούλας, γνωστός κυρίως για τον σαδισμό του, έφτασε να ανακηρύξει το άλογό του Ύπατο της Ρώμης σε μια γκροτέσκα επίδειξη εξουσίας. Για να χλευάσει τους συγκλητικούς και τα υπολείμματα Δημοκρατίας στη Ρώμη. Στο πρόσωπο του Καλιγούλα ο νέος φασισμός βρίσκει το παλιό πρόσωπό του. Και υπενθυμίζει σε όλους, ότι το σπιράλ της βίας δεν έχει όρια.
