Παραγιός στην Παρακόρη Θεσσαλονίκη

Λέξεις: Γιάννης Κυφωνίδης

Εν τέλει υπήρξα κι εγώ Παραγιός στην Παρακόρη Θεσσαλονίκη… Και βέβαια δεν ήμουν κι ο μόνος. Τώρα το διαπιστώνω πιο καθαρά από ποτέ. Ότι είχα κι έχω τις ευθύνες μου το ξέρω καλά. Ήμουν κατά καιρούς και ίσως παραμένω θύτης του εαυτού μου!

Και πώς να μην είσαι Παραγιός και η Θεσσαλονίκη Παρακόρη όταν ανέχεσαι να προσλαμβάνεσαι από ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης με υψηλά νούμερα και ας πούμε κύρος και να κόβεται η εκπομπή σου με δικαιολογίες που δε στέκουν μετά από δύο εβδομάδες, αλλά και να είναι ήδη έτοιμος ο αντικαταστάτης, δηλαδή οι αντικαταστάτες, καθώς κι εγώ δίδυμο ήμουν.

Δηλαδή προσχεδιασμένο το έγκλημα κι εσύ λαγός χωρίς την ανάλογη αποζημίωση. Ξέρετε, οι λαγοί δρομείς που αξιοποιούνται εν γνώσει τους για να δώσουν γρήγορο ρυθμό και να συμβάλουν στα ρεκόρ και τις επιδόσεις των δημοφιλών δρομέων, αποζημιώνονται αδρά.

Εμείς πάλι όχι.

Κι ας παρέπεμπε ο ραδιοφωνικός σταθμός που συνεργαστήκαμε σε ρυθμό express Ουράνιο Τόξο.

Αλλά να σου λένε ότι κόβεσαι γιατί ουσιαστικά το αποφάσισε άλλος πιο πάνω από αυτούς που δε ζει καν στην Ελλάδα, καθώς ένα focus group έδειχνε ότι θα ρίξεις τα νούμερα στα μισά, που μετρήσεις δεν είχαν γίνει και τα focus group δε δείχνουν ποτέ κάτι τέτοιο ως προς τα νούμερα κι εσύ να πρέπει να το καταπιείς αμάσητο πάει πολύ.

Διότι αυτά τα group συνήθως εάν το πας επαγγελματικά κι όπως στο εξωτερικό αξιοποιούνται προτού υπογράψεις, προτού ανακοινωθείς δημόσια και προτού εκπέμψεις.

Δηλαδή υπάρχουν για να φανεί εάν θα υπογράψεις, ανακοινωθείς κι εκπέμψεις ή όχι. Στην εντελώς δοκιμαστική περίοδο, στην περίοδο που κάνεις δοκιμές χωρίς να έχει αποφασιστεί εάν θα την πάρεις κιόλας την εκπομπή.

Από την άλλη, μετρήσεις δεν είχαν γίνει επίσημες μέχρι τότε. Και από την πιο άλλη, ήδη είχε προαποφασιστεί και προετοιμαστεί το νέο δίδυμο.

Και αναρωτιέμαι αφού το νέο δίδυμο που μας διαδέχτηκε απαρτιζόταν από μία παραγωγό που ήδη πέρυσι ήταν σε αυτή τη ζώνη κι από έναν παραγωγό με εμπειρία, γιατί δεν τους το έδιναν από την αρχή και ξεσήκωσαν και ταλαιπώρησαν εμάς;

Και μας είπαν και ψέματα ότι θα εκπέμψουν σκέτη μουσική μέχρι να βρεθεί λύση.

Μήπως λοιπόν αφού μέχρι τότε δεν είχε βρεθεί ο νέος της παρτενέρ καθώς ο προηγούμενος είχε “μετατεθεί” στο Ελληνικό αδελφάκι του ομίλου, έψαχναν για λαγούς , χωρίς πετραχείλια;

Και τους κάναμε τη δουλίτσα τους;

Μάλλον ναι.

Ωστόσο, δε μπορώ να δεχτώ ότι αυτός είναι επαγγελματισμός.

Όχι, αυτός είναι ερασιτεχνισμός ιντριγκοεπαρχιωτισμός του χειρίστου είδους κι ας ακούγομαι παραπονούμενος και γκρίνιας και γραφικός.

Ποτέ ξανά τέτοια συμπεριφορά από κανέναν σε κανέναν μας. Ε

Eάν δε θέλουμε να είμαστε και να αισθανόμαστε παραγιοί και παρακόρες σε μία πόλη Παρακόρη και Δούλα είτε ως πολίτες δημότες είτε ως επαγγελματίες, πρέπει και να μιλάμε και να μη δεχόμαστε τέτοιες συμπεριφορές.

Τάδε έφη Ιωάννης Κυφωνίδης!!!

Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι από το τελευταίο πρότζεκτ του φωτογράφου-δημιουργού Λάμπρου Καζάν.