Η παραλία της Θεσσαλονίκης, το «κακό παράδειγμα» και οι «απείθαρχοι» πολίτες

Η παραλία της Θεσσαλονίκης, το «κακό παράδειγμα» και οι «απείθαρχοι» πολίτες.

Λέξεις: Άννα Ομηρίδου

Η εικόνα μιας παραλίας «γεμάτης» από κόσμο εν μέσω καραντίνας εξαιτίας μάλιστα μιας παγκόσμιας πανδημίας σαφώς και δεν είναι θετική.

Το αν η παραλία ήταν πολύ «γεμάτη» ή λίγο «γεμάτη» είναι ένα βεβαίως ένα θέμα. Ίσως εξαρτάται και από το αν μιλάμε για μια εικόνα που ήταν ενδεικτική όλης της ημέρας ή αν ήταν εικόνα μιας «δημοφιλούς» ώρας.

Εξαρτάται και από το πως αντιλαμβάνεται ο καθένας τον «συνωστισμό» που είδαν αρκετοί.

Τα 500 ή 1000 άτομα πχ σε έναν ανοιχτό χώρο των 50.000 στρεμμάτων είναι πολλά ή λίγα;

Δεν θα κάτσουμε τώρα να υπολογίσουμε και πόσοι άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι ανά πόσα τετραγωνικά μέτρα αν μιλούσαμε πχ για ένα σούπερ μάρκετ που είναι και κλειστός χώρος.

Το αν οι αρχές μπορούσαν να επιτηρούν την κίνηση και την τήρηση των μέτρων της Πολιτείας (που ορθως θεωρώ έχουν ληφθεί) ώστε να μην μιλάνε κάποιοι από χθες για «επικίνδυνο συνωστισμό» ώστε να μην οδηγηθούμε σε κλείσιμο της παραλίας είναι επίσης ένα θέμα.

Το που θα πάνε όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ασκούνται για λόγους υγείας και αν τελικά θα συνωστιστούν πραγματικά σε πολύ πιο στενούς χώρους είναι ένα 3ο θέμα. Θα μου πείτε ναι, μα Μένουμε Σπίτι άρα τι συζητάμε;

Έχω μια απορία όμως. Βάσει ποιας επιστημονικής τεκμηρίωσης έκλεισε η Νέα Παραλία; Πως κρίθηκε τελικά ότι πρέπει να μπει λουκέτο με βάση το «κακό παράδειγμα της Θεσσαλονίκης» όπως άκουσα να λέει χθες δημοσιογράφος από Αθήνα σε τηλεοπτικό κανάλι;

Στα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας όπου υπάρχει αντίστοιχα παραλία και οι άνθρωποι ασκούνται ή περπατούν τι ακριβώς συμβαίνει;

Εκεί είναι λιγότερο «κακό» το παράδειγμα;

Τηρώ ΠΙΣΤΑ και με συνέπεια το ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ και το αποδεικνύω στην καθημερινότητά μου. Μετράω 20 μέρες μέσα στο σπίτι με μοναδική εξαίρεση δυο βόλτες στο τετράγωνο και αντικρίζω καθημερινά το χλωμό πρόσωπο των παιδιών μου από την «κλεισούρα».

Αδυνατώ όμως να καταλάβω πως φτάσαμε στο λουκέτο της παραλίας που για ορισμένους αποτελεί πηγή ζωής πριν εξαντλήσουμε άλλες ιδέες και κυρίως αδυνατώ να καταλάβω τι διαφορετικό έχει από άλλες παραλίες, η παραλία της Θεσσαλονίκης. Και μην μου πείτε το συνωστισμό και ανεύθυνους πολίτες.

Μπορεί ο καθένας να αρχίσει να επιτίθεται στον διπλανό του περί ατομικής υπευθυνότητας ή ανευθυνότητας… δεν θα είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά.

Εξάλλου, όσοι Μένουμε σπίτι, η πλειοψηφία θεωρώ, το κάνουμε από ενσυναίσθηση και κατανόηση ότι αυτό είναι το καλύτερο μέσο προφύλαξης της δημόσιας Υγείας.

Οπότε ίσως και να μην έχει και τοσο μεγάλη σημασία αν έκλεισε η όχι η Νέα Παραλία για τον κορονοϊό. Το θέμα είναι περισσότερο ψυχολογικό και κυρίως είναι θέμα ….. «άλλης, διαφορετικής» ουσίας.

Υ.Γ: η φωτογραφία όπως μου υπενθυμίζει το ΦΒ είναι τραβηγμένη τον Μάρτιο 2019. Όσα λουκέτα κι αν έχει η Νέα Παραλία δεν της πάει το λουκέτο

Υ.Γ: Ναι Μένουμε Σπίτι αλλά εκτός της ατομικής μας ευθύνης να βλέπαμε να αναλαμβάνεται και καμιά συλλογική;