“Πενία τέχνας κατεργάζεται”

Λέξεις: Κώστας Παπαδόπουλος

Ήταν λοιπόν κάποτε μια κοπέλα η οποία σε μία συζήτηση, περίπου επαγγελματική, ανέφερε αρκετές φορές τις σπουδές της οι οποίες ήταν σε ένα πανεπιστήμιο στην Αγγλία.

Το έγραφε άλλωστε και με μεγάλα γράμματα στο βιογραφικό της. Μετά από πολύ καιρό είπα να ρίξω μια ματιά τι είναι τέλος πάντων αυτό το φοβερό και τρομερό πανεπιστήμιο που θα έπρεπε να μας ταπώνει και να μας κάνει να στεκόμαστε όλοι σούζα μπροστά του. Έτσι βρήκα τον κατάλογο με το international ranking όλων των πανεπιστημίων παγκοσμίως.

Και ουπς! Να ‘το, το εκπληκτικό (ιδιωτικό και με πανάκριβα δίδακτρα-να τα λέμε αυτά) πανεπιστήμιο. Θέση στην παγκόσμια κατάταξη; Νούμερο 1.297. Τη στιγμή που το Αριστοτέλειο και το Καποδιστριακό είναι στα καλύτερα 100 της Ευρώπης και στα 250 παγκοσμίως. Αυτό μου θύμισε μία άλλη κουβέντα με αφορμή κάποιον κοινό γνωστό που “Το ντοκιμαντέρ του απέσπασε 8 βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ!”.

Όντως πολύ εντυπωσιακό, για κάποιον που το διαβάζει ή το βλέπει στους τίτλους, πόσο μάλλον κι όταν έχει τα ονόματα των διεθνών φεστιβάλ στα οποία απέσπασε τα βραβεία. Άρα; Δε λέει ψέματα, αλήθεια λέει!

Λολ! Φυσικά και λέει αλήθεια, ειδικά για κάποιον που δεν γνωρίζει κι ούτε έχει την υποχρέωση να γνωρίζει τη μεγάλη μπίζνα πίσω από τη βιτρίνα.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πάνω από 20.000 “film festivals” σε όλο τον κόσμο, εκ των οποίων στα περισσότερα πληρώνεις για τη συμμετοχή σου. Πάρτε για παράδειγμα το filmfreeway.com.

Ένα site που “βοηθά” τους ανεξάρτητους παραγωγούς, σκηνοθέτες κτλ να βρούνε ένα δρόμο να δείξουν στο κοινό τη δουλειά τους, έχοντας ένα πολύ μικρό budget. Από μόνο του αυτό το site φιλοξενεί 6.000 φεστιβάλ. Μετά από ένα τρίλεπτο σερφάρισμα στις σελίδες του θα συνειδητοποιήσετε ότι τα free φεστιβάλ, δηλαδή αυτά στα οποία δεν χρειάζεται να πληρώσεις για τη συμμετοχή σου, είναι 250. Τα υπόλοιπα 5.750 απαιτούν ένα μίνιμουμ ποσό για κάθε συμμετοχή, το οποίο συνήθως ξεκινάει από τα 100 ευρώ και ανεβαίνει…

Αν αφιερώσετε όμως και ένα δεύτερο πολύτιμο τρίλεπτο από τον χρόνο σας θα διαπιστώσετε το εξής:

Στη συντριπτική πλειοψηφία των φεστιβάλ αυτών οι νικητές είναι όσοι και οι διαγωνιζόμενοι! Μόνο το δίλεπτο βίντεο που έχει τραβήξει ο ανιψιός σου με το κινητό για το πώς δένεις τα κορδόνια των παπουτσιών σου δεν θα πάρει βραβείο. Όλα τα άλλα θα πάρουν κι από ένα βραβειάκι, κανείς δεν θα μείνει παραπονεμένος.

Για αυτό άλλωστε και έχουν εφεύρει εκατοντάδες κατηγορίες και υποκατηγορίες βραβείων, “βραβείο γενικότερης καλής παρουσίας” “βραβείο εξαιρετικής έρευνας”, “βραβείο άριστης παραγωγής” και πάει λέγοντας…

Αν διαθέτεις λοιπόν, από την οικονομία που έκανες για τα πιτόγυρα του μήνα, 4-5 κατοστάρικα, γυρνάς στην (όμορφη) πατρίδα σου τουλάχιστον με μια ντουζίνα βραβεία παραμάσχαλα.

Και να σου οι συνεντεύξεις, και να σου οι εκδηλώσεις, και να σου το ψήλωμα κατά 8 πόντους εκεί που δεν το περίμενες κιόλας…

Και για να το ολοκληρώσουμε αυτό το όμορφο συναπάντημα κατόχων τίτλων και βραβείων ας πούμε και δυο κουβέντες και για τα βραβεία που δίνονται στη χώρα μας από διάφορες εταιρίες σε διάφορες εταιρίες (μεταξύ τους δηλαδή).

Είναι όλα αυτά που περιέχουν με οποιονδήποτε τρόπο τη λέξη “Awards” (γιατί βέβαια αγγλιστί αποκτούν μεγαλύτερο κύρος).

Έχει βουίξει πλέον ο τόπος από οποιουδήποτε τύπου “Awards”, ιδίως στα social media. Εκατοντάδες (ελληνικές) σελίδες με κάθε λογής “Awards”.

Απευθύνονται σε κάθε είδους επιχειρήσεις, πολλά δε εξ αυτών σε ότι έχει να κάνει με “business”, “management”, “promotion” όμορφες και γεμάτες νόημα λέξεις.

Με λίγα λόγια αριστεία, όπου και να γυρίσεις το κεφάλι σου αριστεία. Και εδώ μιλάμε για χοντρά λεφτά, όχι σαν τους τσίπιδες τους κινηματογραφιστές που πάνε να τη βγάλουν με ένα κατοσταράκι, εδώ η κάθε συμμετοχή θέλει από 3-4 κατοστάρικα και πάνω.

Έλα μου ντε όμως που δεν τους κόβει και πολύ το κεφάλι και κάθονται και ανεβάζουν στο διαδίκτυο τις απονομές των “Awards”.

Έτσι λοιπόν μπήκα σε μία σελίδα, αρκετά γνωστή για τα “Awards” της, και κατέβασα το pdf με τις συμμετοχές, 110 στον αριθμό (πολλαπλασίασε το αυτό επί 300 ευρώ τουλάχιστον κι αν ξαναπάς στη δουλειά σου να μου τρυπήσεις τη μύτη).

Και στην επόμενη σελίδα το βίντεο της απονομής και τα ονόματα των “βραβευμένων”. Τα βραβεία; 95!

Το μυαλό όλων μας σ’ αυτούς τους 15 καψερούς που χάσαν το τριακοσαράκι τους χωρίς να πάρουν βρε αδερφέ ούτε μια εύφημο μνεία, κάτι τις, οτιδήποτε… Τέλος πάντων τα ‘χει αυτά η ζωή…

Και έρχεται η στιγμή που τα συνειδητοποιείς όλα αυτά και λες “μα γιατί;” Γιατί; Γιατί… “πενία τέχνας κατεργάζεται” όπως έλεγε κι ο Ναουμίδης.

Καλή χρονιά να ‘χουμε και προσοχή στους τίτλους και στους υπότιτλους…