Πέντε σημεία σε έναν άδειο ορίζοντα

του Άκη Δήμου

Εικόνα: Ελένη Βράκα

Πέντε σημεία στον άδειο ορίζοντα μιας καθημερινότητας που ορίστηκε για μας χωρίς εμάς, όπως ορίζονται μέσα από τα επίκαιρα λόγια των “σοφών”: Μάνος Χατζιδάκις, Δημήτρης Μαρωνίτης, Βασίλης Παπαβασιλείου.

ΕΝΑ

Αντιγράφω από ένα κείμενο του Μάνου Χατζιδάκι, δημοσιευμένο το 1993, λίγο πριν το θάνατό του: «Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα ‘ναι αργά για ν’ αντιδράσουμε. Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να ‘μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.»

ΔΥΟ

Από παλιότερη επιφυλλίδα του Δ. Ν. Μαρωνίτη, στο «Βήμα»: «Μήπως, μιλώντας για την κεντροαριστερά στις μέρες μας, μιλάμε για ένα φάντασμα; ένα όνομα που δεν φαίνεται να έχει πια (αν είχε ποτέ) πραγματικό (πολιτικό, οικονομικό και πολιτισμικό) αντίκρισμα, μήτε κεντρώο, μήτε αριστερό; Για να το πω αλλιώς: Αν υπάρχει έλλειμμα πολιτικής γραμμής και ουσίας τόσο στον κεντρώο όσο και στον αριστερό χώρο, αν το κομματικό Κέντρο (παροπλισμένο προς το παρόν) επωνύμως μόνο σοσιαλίζει, αν η κομματική Αριστερά (τριχοτομημένη πια) αριστερίζει τριπλώς, είτε ξεφωνίζοντας είτε ψελλίζοντας, μήπως τότε, με τους όρους αυτούς, προτείνεται η κεντροαριστερή συνουσία στο κενό;»

ΤΡΙΑ

Αντιγράφω και πάλι, αυτή τη φορά από παλιότερη συνέντευξη του Βασίλη Παπαβασιλείου στην Έφη Μαρίνου: «Ο άνθρωπος πρέπει να διαμορφώνει έναν εσωτερικό τόπο, ένα “αλωνάκι” με το οποίο θα έχει αλισβερίσι. Δεν είμαστε η δουλειά μας με όποιο εισόδημα, αλλά αυτό που μας προσπορίζει λόγο ύπαρξης. Ο άνθρωπος είναι πάντα μεγαλύτερος από το έργο που παράγει. Να μην είμαστε φροντιστηριακής νοημοσύνης, να αγαπάμε τις ερωτήσεις, να προσερχόμαστε στην απορία χωρίς τρόμο, να μπορούμε να αξιολογούμε πιο σοβαρά τα ερωτήματα παρά τις έτοιμες απαντήσεις των πάσης φύσεως λυσσάρηδων. Αυτό μας κρατά μ’ έναν τρόπο».

ΤΕΣΣΕΡΑ

«Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος.» Ο Μάνος Χατζιδάκις τότε. Για τώρα.

ΠΕΝΤΕ

Ξανά ο Βασίλης Παπαβασιλείου: «Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, όσο αντέχεις, πρέπει να θυμίζεις ότι μια φορά δίνεται η ζωή. Κοιτάζω προς τα έξω, βλέπω όλα αυτά που στοιχειοθετούν λόγους άρνησης του κόσμου. Αλλά η ζωή είναι μία, πρέπει να τη ζήσω.(…) Κανείς δεν αναβάλλει τη ζωή του μέχρι ο κόσμος να γίνει δίκαιος. Αυτή την αντίφαση ζούμε: τη σκληρότητα του κόσμου και τη μοναδικότητα της ζωής». Κι αλλιώς, με τα λόγια του Χρήστου Βακαλόπουλου: «Το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να μας συμβεί είναι αυτό που μας συμβαίνει κάθε στιγμή, γιατί οτιδήποτε άλλο δεν υπάρχει καν».

Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.