Περάστε κόσμε!
Μιας κι έχουν αρχίσει τα παζάρια, ας ξεπουληθούμε, αλλά ας το κάνουμε με το δικό μας απαράμιλλο ελληνικό μεγαλείο. Όλοι οι διαφημιστές του κόσμου, σκαρφίζονται αυτή τη στιγμή σενάρια για την βέλτιστη προώθηση του αξεπέραστου ελληνικού φαινομένου. Βάζω τα δυνατά μου για να τους συναγωνιστώ. Σενάριο πρώτο Απόγευμα καλοκαιριού. Just before the sunset. Ντυμένος αρχαίος […]
Μιας κι έχουν αρχίσει τα παζάρια, ας ξεπουληθούμε, αλλά ας το κάνουμε με το δικό μας απαράμιλλο ελληνικό μεγαλείο. Όλοι οι διαφημιστές του κόσμου, σκαρφίζονται αυτή τη στιγμή σενάρια για την βέλτιστη προώθηση του αξεπέραστου ελληνικού φαινομένου. Βάζω τα δυνατά μου για να τους συναγωνιστώ.
Σενάριο πρώτο
Απόγευμα καλοκαιριού. Just before the sunset. Ντυμένος αρχαίος Έλληνας, στο στυλ του Περικλή, μ’ έναν χιτώνα Ζαν Πολ Γκοτιέ, ο Τζορτζ Κλούνεϊ περιφέρεται στην Ακρόπολη, μασώντας φύλλα ευκαλύπτου, τοποθετώντας ευλαβικά αμέτρητα αναμμένα κεράκια περιμετρικά του Παρθενώνα, μονολογώντας «en oida oti ouden eida», «pantwn xrimatwn metron o anthropos», «midena pro tou telous makarize» κι άλλα σοφά. Καθώς νυχτώνει το φωταγωγημένο από τα ρεσό μνημείο, μοιάζει με καρτ ποστάλ. Και ο ήρωας μας, πίνοντας μέλανα ζωμό σε τενεκεδένιο κουτάκι, απλώνει τα χέρια του στον αττικό ουρανό, σαν ικεσία, μουρμουρίζοντας το «who pays the ferryman» του Γιάννη Μαρκόπουλου. Η εικόνα παγώνει. Πάνω της πέφτει μια σφραγίδα, σαν επιτύμβια στήλη: «Πωλείται μνημείο σε εξαιρετικό σημείο. Χρειάζονται εργασίες. Καλέστε Γιώργο Παπανδρέου στο 001929282822».
Σενάριο Δεύτερο
Μέσα από τα αφρισμένα κύματα, στην Βουρβούλου της Σαντορίνης, ξεπροβάλλει μια μυστηριώδης γυναίκα, ντυμένη βατραχάνθρωπος του Πολεμικού Ναυτικού. Κρατώντας κάτι κτερίσματα από κάποιο ναυάγιο, ρίχνει ένα νοσταλγικό βλέμμα στην κάμερα και λέει: «Live your myth in Greece». Απομακρύνεται ξεκουμπώνοντας την στολή, η γυμνή της πλάτη στραφταλίζει στο καυτό κυκλαδίτικο φως και η Αντζελίνα Τζολί χάνεται στο βάθος του κάδρου, ενώ παράλληλα ακούμε την κοιλιά της να γουργουρίζει. Επόμενο πλάνο: Σ’ ένα παραδοσιακό ταβερνάκι στην Οία, η Αντζελίνα, αναστατωμένη που η δίχρονη Βιβιάν (το ένα από τα δίδυμα) έχει αϋπνίες, λέει στου Μπραντ να βάλει το τηλέφωνο στο προσκέφαλο της μικρής. Της σιγοτραγουδάει το αμερικανοδημώδες «koimisou aggeloudi mou», το μωρό ξεραίνεται στον ύπνο. Την ίδια στιγμή ένα πιάτο γιγαντιαίου μουσακά προσγειώνεται στο τραπέζι της. Αρπάζει, πεινασμένη καθώς είναι, το πιρούνι και τον απολαμβάνει, κλαίγοντας σχεδόν, από τη νοστιμιά. Σηκώνεται απότομα. Με ύφος Λάρα Κροφτ, εισβάλει στην κουζίνα και ζητάει δαιμονισμένα τη συνταγή. Πανικοβλημένη, η κυρία-Ζωή , η μαγείρισσα, αρχίζει να ομολογεί. Την διακόπτει. Γυρίζει στην κάμερα, με τα χείλια βαμμένα από τη μπεσαμέλ, και λέει: «Χέι εσύ καλοφαγά, αν πραγματικά θέλεις αυτή τη συνταγή, πρέπει να πληρώσεις ακριβά». Ξαφνικά, ακούγεται ένας εκκωφαντικός θόρυβος. Η Αντζελίνα αρπάζει το όπλο της, βουτάει σε μια βάρκα γεμάτη ναυτάκια αλά Τσαρούχης και φεύγει καρφί για το Ηφαίστειο, που έχει αρχίζει να ξερνάει λάβα. Ακούμε σε voice over την φωνή της: «Δεν αγοράζεις απλώς ένα πιάτο μουσακά, αγοράζεις την εμπειρία του vivere pericolosamente στην Ελλάδα. Η Λάρα Κροφτ ξέρει». Την κυρία- Ζωή ενσαρκώνει η Βέφα Αλεξιάδου, σ’ ένα αφιονισμένο comeback.
Σενάριο τρίτο
Το πειρατικό του Captain Jimmy, που μ’ αυτό θα φύγετε κι εσείς, αράζει στον κόλπο της Μονεμβασιάς. Νύχτα καλοκαιριού γλυκιά, κι ο περίφημος βράχος, καθρεφτίζεται φωτισμένος στα ήρεμα νερά. Ένα επικό θέμα του Βαγγέλη Παπαθανασίου ενισχύει το υπερθέαμα, αφήνοντας υπονοούμενα για το τι πρόκειται να συμβεί. Αποκαμωμένος από τις ναυμαχίες και τις θαλασσοταραχές ο Captain Jimmy προσπαθεί να εντοπίσει πάνω στον χάρτη του, πού στον κόρακα, τους έχουν βγάλει τα κύματα. Κάποιος απ’ το πλήρωμα, που όλοι τον φωνάζουν Ρίτσο, τους μιλάει για ένα «Πέτρινο Καράβι», για το «Γιβραλτάρ της Ανατολής». «Πουλάω και τη μάνα μου γι’ αυτό το οικόπεδο» σκέφτεται ο Captain Jimmy. Στην κορυφή του βράχου, μια γυναίκα-τραγωδός, απαγγέλει: «Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις/ να τη, να τη πετιέται/ Να τη πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει/ και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου». «Δεν αγοράζεις μόνο γη, αγοράζεις πολιτισμό» μονολογεί ο Captain Jimmy, καθώς φτάνει κολυμπώντας στη στεριά. Παίρνει αγκαζέ τη γυναίκα-τραγωδό και μπαίνουν μαζί στην εκκλησία του Ελκόμενου Χριστού, όπου ο Μητροπολίτης Άνθιμος εκ Θεσσαλονίκης, σε ζωντανή σύνδεση με την εκπομπή του Γιώργου Αυτιά, ψέλνει αναστάσιμους ύμνους για να σωθούμε από τον ζόφο και το οικονομικό έρεβος. Μετά το τέλος της λειτουργίας πηγαίνουν όλοι μαζί στο ταβερνάκι της Μαριάνθης για ένα ποτηράκι «Μονεμβάσιο οίνο», την θρυλική «Μαλβαζία». Πάνω στο μεθύσι ο Captain Jimmy υπογράφει μια επιταγή και την παραδίδει στην γυναίκα, που από τραγωδός έχει μεταλλαχτεί, πίνοντας, σε «Μια κυρία στα μπουζούκια». Ένα τσούρμο κορίτσια τρέχουν ξυπόλητα μέσα στο κάστρο, χορεύοντας και τραγουδώντας, «Το πειρατικό του Captain Jimmy/ που μ’ αυτό θα φύγετε και σεις/ είναι φορτωμένο με χασίς/ κι έχει τα φανάρια του στην πρύμη». Ο Captain Jimmy, τον οποίο υποδύεται σπαρακτικά θαρρείς, ο Ράσελ Κρόου ζητάει να του κάνουν δώρο τα άπαντα του Ρίτσου και του Καββαδία.