Περί «προφητειών» του Μισέλ Ουελμπέκ

Ο Μισέλ Ουελμπέκ έχει περιγραφεί, μεταξύ άλλων, και ως “προφητικός”, ιδιαίτερα ως “προφήτης κακών”. Γενικά δεν πιστεύω τέτοιους προσδιορισμούς αλλά μπήκα στον πειρασμό διαβάζοντας αυτές τις μέρες -με μεγάλη καθυστέρηση- την “Εκμηδένιση”.

Διάβαζα, λοιπόν, το ακόλουθο απόσπασμα στο βιβλίο του 2022: “Ένας πόλεμος ήταν παλαιόθεν ο πιο σίγουρος τρόπος για να ενωθεί μια χώρα και για να ανέβει η δημοτικότητα του αρχηγού του κράτους. Ελλείψει στρατιωτικών συγκρούσεων, που είχαν γίνει υπερβολικά δαπανηρές για μια χώρα μεσαίου μεγέθους, ένας οικονομικός πόλεμος μπορούσε μια χαρά να κάνει τη δουλειά”.

Σίγουρα δεν χαίρει δημοτικότητας ο Τραμπ αυτήν την περίοδο, και οι ΗΠΑ δεν είναι χώρα μεσαίου μεγέθους αλλά το εναλλακτικό σενάριο είχε εντοπιστεί σωστά. Μένει να δούμε αν ο Υπουργός Οικονομικών στην ιστορία του Ουελμπέκ θα έχει δίκιο και στην επόμενη εκτίμησή του: “Κατά τον Μπρυνό, δεν έπρεπε να φοβάσαι να εμπλακείς σ’ έναν οικονομικό πόλεμο, οι μόνοι οικονομικοί πόλεμοι που χάνονται σίγουρα, του είχε πει μια φορά, είναι αυτοί που δεν έχουμε το θάρρος να κάνουμε”.

Η αδυναμία πάντως της Ευρώπης περιγράφεται, από τον σαφώς ευρωσκεπτικιστή Ουελμπέκ, με έναν σκληρό τρόπο: “Η Ευρώπη εν συνόλω είχε γίνει μια απομακρυσμένη, γηράσκουσα, καταθλιπτική κι ελαφρώς γελοία επαρχία των ΗΠΑ”. Δεν πιστεύω ότι ο Ουελμπέκ είναι προφητικός. Θεωρώ, όμως, ότι είναι οξυδερκής, ότι πιστεύει βαθιά κι επίμονα στις πεποιθήσεις του, διαβάζει τις συγκυρίες και συντονίζεται με ένα συγκεκριμένο πολιτικό ρεύμα και ένα κοινωνικό κλίμα. Και για αυτό αξίζει να διαβάζεται.