Ποιος είναι τελικά ο πατριώτης;

Του Γιώργου Τούλα 

Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει με τη χορηγία της οικογένειας Βαρδινογιάννη σε βενζίνη, ώστε να πετάξουν τα μαχητικά στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου και να τονωθεί το τσαλακωμένο εθνικό συναίσθημα, που τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης τσαλακώθηκε, επειδή δεν βγήκαν τα τανκς στις παρελάσεις και για αυτό κυρίως το λόγο. Και έτσι θα βγουν φέτος. Με όποιο κόστος.  Πρωτοσέλιδα σε εφημερίδες πατριωτικές, δημοψηφίσματα σε πατριωτικά site, κουβέντα στα social media. Και βέβαια η σχετική διαφήμιση της οικογένειας από τα κανάλια της. Αν τυχόν κάποιος δεν είχε εμπεδώσει ότι η οικογένεια της Πρέσβειρας Καλής Θελήσεως αγαπά πολύ την πατρίδα, τώρα είναι η ευκαιρία να το κάνει. Είχε συχνά τις ευκαιρίες να το συνειδητοποιήσει. Και στους σεισμούς της Πελοποννήσου και στη περίπτωση του νοσοκομείου παίδων που πήρε το όνομα της. Παλαιότερα οι ευγενικοί ευεργέτες αυτού του τόπου υπήρξαν αρκετά διακριτικότεροι. Τουλάχιστον τα ιδρύματα που ευεργετούσαν, έπαιρναν το όνομα τους μετά θάνατον. Τώρα υπάρχει ένα διαρκές show off, μια βιασύνη του να δείξουν το έργο τους. Την ίδια στιγμή που τα 35 χιλιάδες ευρώ για τη βενζίνη των αεροπλάνων της παρέλασης βρέθηκαν, όσοι διαφωνούν με τη λογική αυτών των παρελάσεων στον καιρό μας θεωρείται ότι έχουν ένα έλλειμμα πατριωτισμού.  Επίσης το ποσό του κόστους της παρέλασης θα παραμείνει μυστήριο. Δεν αγαπούν την πατρίδα τους. Κατά μια έννοια πατριώτες είναι μόνο οι τουρκοφάγοι, αλβανοφάγοι και παντός είδους ξενοφάγοι, οι λάτρεις της στρατιωτικής επιβολής και των συμβόλων. Οι υπόλοιποι είναι απλά προδότες. Οι άνθρωποι ας πούμε που περνούν τις ζωές τους ως εθελοντές σε συσσίτια, που φροντίζουν χωρίς κανένα όφελος ανήμπορους, που καθαρίζουν ρέματα, φυλάνε τα καλοκαίρια δάση για να μην καούν, κάνουν δωρεάν μαθήματα σε αποφυλακισμένα παιδιά, μαζεύουν τρόφιμα για αστέγους, επεμβαίνουν στην καθημερινότητα των πόλεων είναι άνθρωποι που σύμφωνα με τον ορισμό του πατριωτισμού δεν είναι πατριώτες. Είναι προφανώς απλά μαλάκες. Αν ας πούμε κάποιος πει δημόσια σε αυτή τη φάση πως η οικογένεια των ευεργετών θα μπορούσε να διαθέσει το πετρέλαιο της για να ζεσταθούν τα παγωμένα σχολεία του χειμώνα ή μερικές άπορες λόγω της κρίσης οικογένειες, που δεν θα ανάψουν φέτος θέρμανση, μπορεί και να λιντσαριστεί. Διότι την άπορη οικογένεια που θα ζεσταίνεται δεν θα τη δείξει το Mega. Τα μαχητικά αεροσκάφη που θα τα χειροκροτούν φαύλοι πολιτικοί κάνουν πιο πολύ θόρυβο και προσφέρονται για τηλεοπτικό θέαμα..

Υ.Γ. Διευκρινίζω ότι το κείμενο δεν έχει πρόθεση μέτρησης του καλού και του κακού πατριωτισμού. Αλλά την αφορμή για σκέψη πάνω στο τι έχει πραγματικά ανάγκη η πατρίδα σήμερα. 

Υ.Γ.2 Η γελοία αντιπαράθεση που ξέσπασε με αφορμή την πρωτοφανή απόφαση του περιφερειάρχη να καλέσει τη Χρυσή Αυγή στην παρέλαση και η απάντηση του πως ο δήμαρχος προτιμά τα gay prides δείχνει το μέγεθος της ωριμότητας σε αυτή την πόλη!