«Ποιητική και πολιτική ηθική»: Ο ενεργός πολίτης Αργύρης Μαλτσίδης
Η Ελένη Χοντολίδου θυμάται τον μεγάλο αγωνιστή κατά της δικτατορίας που "έφυγε" την Πέμπτη και ξεφυλλίζει το άλμπουμ των αναμνήσεων της
Γνώρισα τον Άκη σε μεγάλη ηλικία, εννοώ δική μου, γιατί ο Άκης δεν είχε σταματημό. Mε το ίδιο αυτονόητο πάθος που ανακατεύτηκε με τις «κακές παρέες» ήταν παρών και ενεργός πολίτης της πόλης σε όλη του τη ζωή.
Λίγο αργότερα συναντήθηκα με το κορίτσι της ζωής του, την Ασπούλα του, εγγονή Μυστακίδη (του λόγιου ιστορικού) και κόρη του παιδιάτρου Μυστακίδη και γίναμε ισόβιες φίλες. Ο Άκης διεκδίκησε την Άσπα που ήταν όμορφη, ευαίσθητη και άξια σύντροφος, όπως αποδείχτηκε μεγάλης ανθεκτικότητας. Τι δουλειά είχε ένας βαρύς θαλασσινός με μία αιθέρια στεργιανή; Όπως φαίνεται τα ετερώνυμα…
Η άλλη σταθερά στη ζωή του Μαλτσίδη υπήρξε ο Στέλιος Νέστωρ. Συμμαθητές, φίλοι και συναγωνιστές. Σπάνια αφοσίωση και σχέση ουσίας.
Ο Μαλτσίδης εξαιτίας της αντιδικτατορικής του δράσης, άφησε τη γυναίκα και τον γιο του, η γυναίκα του έκλεισε το σπίτι τους και πήγε στους γονείς της. Αυτό φυσικά έπραξαν και οι άλλες γυναίκες της «άτακτης» παρέας. Η Λούλα Δέδε μου έχει διηγηθεί απίστευτες ιστορίες. Μου αρνήθηκαν και οι δύο μία σωστή συνέντευξη. Άκουσα όμως ιστορίες από τις ίδιες για το τραίνο που πήγαινε τους κρατουμένους στην Αθήνα και την καλωσύνη ενός αστυνομικού να τις επιτρέψει να τους πλησιάσουν, για τις πλάκες μέσα στη φυλακή με τα πολυτελή φαγητά, για τις επισκέψεις στην εξορία, για τις πλάτες των Θεσσαλονικιών που γύρισαν σ’ αυτές επιδεικτικά. Να θυμίσω κάτι που συνήθως ξεχνάμε: αυτοί που φεύγουν και αυτοί που αφήνουν πίσω δεν ξέρουν πότε θα τελειώσει η απουσία.
Επιστρέφοντας από την εξορία εργάστηκε ως γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης γιατί ήθελε να μπουν σε τάξη τα πράγματα που ήξερε πολύ καλά.
Μετά εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος με τον Μιχάλη Παπαδόπουλο τότε που ο πάγκος ήταν γεμάτος με εξαιρετικά ονόματα. Η προσφορά του ήταν πολυσχιδής και ανεκτίμητη. Η πόλη ωστόσο όταν ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα δεν ενέκρινε την πρότασή του για μία μεγάλη έκθεση για το λιμάνι που είχε προτείνει.
Μετά το αστροπελέκι που έπεσε στο σπίτι του με τον θάνατο του γιού τους, ο Άκης ο θαλασσινός έδωσε το καράβι του.
Με τον ίδιο αυτονόητο τρόπο προσέφερε τις πολύτιμες υπηρεσίες του στο τ. Μακεδονικό Μουσείο στο οποίο υπήρξε εθελόντρια και η Άσπα για πολλά χρόνια. Και η ζωή της προσφοράς του τελείωσε με τη θητεία του στο ΔΣ του ΚΕΘΕΑ.
Άκη, θα μας λείψεις, θα μου λείψει το ήθος σου, η πολιτική σου ανεξαρτησία, οι διαφωνίες και οι καυγάδες μας, τα τραγούδια μας, το ανεπανάληπτο χιούμορ σου.
Παρακάτω φωτογραφίες:
Φωτογραφίες από τη δίκη της Δημοκρατικής Άμυνας
Εκδηλωση στη Φιλοσοφική
Στο Ναυτικό Μουσείο Λιτοχωρίου
Από την εκδήλωση του Δήμου για τον Μανόλη Αναγνωστάκη