Ποιός διοικεί αυτό το Πανεπιστήμιο;

Το ΑΠΘ έχει τις πιο πιστές στην κυβέρνηση, πρυτανικές αρχές, συνεπώς είναι κατάλληλο για πιλοτική εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης αντίληψης για την Παιδεία

Parallaxi
ποιός-διοικεί-αυτό-το-πανεπιστήμιο-901079
Parallaxi

Λέξεις Ρία Καλαφακάκου*

Εδώ κι καιρό το ΑΠΘ έχει επιλεγεί από την κυβέρνηση ως το πανεπιστήμιο όπου θα εφαρμόσει τις πολιτικές της,για απαξίωση των πανεπιστημίων ως χώρων ανομίας, για εφαρμογή του δόγματος Νόμος και Τάξη, για εγκατάσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας και επιπλέον κατάργηση των ελεύθερων εκλογών στα όργανα διοίκησης και του συνδικαλισμού στους φοιτητές.

Το ΑΠΘ είναι μεγάλο πανεπιστήμιο, είναι στο κέντρο της πόλης, και έχει τις πιο πιστές στην κυβέρνηση, πρυτανικές αρχές, συνεπώς είναι κατάλληλο για πιλοτική εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης αντίληψης για την Παιδεία.

Η εγκατάσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας αποφασίστηκε, και μετά αναβλήθηκε, ως αποτέλεσμα των εντονων αντιδράσεων από θεσμικά όργανα,όπως σύγκλητοι και συνελεύσεις τμημάτων. συλλόγους των διδάσκόντων και συλλόγους εργαζομένων,καθώς και έντονες φοιτητικές αντιδράσεις. Έγιναν ειρηνικές διαδηλώσεις με 10 χιλ συμμετέχοντες από όλη την εκπαιδευτική κοινότητα.

Όμως το σχέδιο δεν εγκαταλείφθηκε, απλώς κυβέρνηση και πρυτανεία, σε αγαστή συνεργασία ,ήθελαν να βρουν την κατάλληλη στιγμή ώστε να φανεί η ανάγκη ύπαρξης της ΟΠΠΙ, και να την δεχτεί ως αναγκαίο κακό, ή ακόμα καλύτερα με ανακούφιση, η ακαδημαϊκή κοινότητα.

Η απόφαση για την κατασκευή βιβλιοθήκης στη ΣΘΕ, μια απόφαση που εξυπηρετούσε πραγματικές ανάγκες της σχολής, έγινε η αφορμή να ξεκινήσουν μια σειρά από αντδράσεις. Ένας μικρός χώρος που περιλαμβανόταν χωροταξικά στην περιοχή των εργασιών,το γνωστό πλέον στέκι του Βιολογικού, ήταν κατειλλημμένος επί 34 χρόνια, από ελευθεριακές φοιτητικές ομάδες που ανέδρασαν στην έξωσή τους,

epeisodia-apth3.jpg

Οι πρυτανικές αρχές χωρίς να προσπαθήσουν με ειρηνικούς τρόπους και με διάλογο με όλα τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, να λύσει το πρόβλημα.κάτι που είχε γίνει σε ανάλογη περίπτωση στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας πριν λίγα χρόνια, έστειλαν την αστυνομία και έδειξαν κάποια αστεία ευρήματα, καδρόνια που στηρίζουν τα πανώ και μπουκάλια μπύρας, (!!!), ως επικίνδυνα όπλα.

Σταμάτησε η κατασκευή της βιβλιοθήκης, καμμία πρόθεση δεν υπήρξε για αναζήτηση μιας συμβιβαστικής λύσης, και η πρυτανεία περίμενε τη Μ.Βδομάδα, που θα λείπανε οι φοιτητές, να φέρει την αστυνομία στο πανεπιστήμιο για να προστατεύει τις κατασκευαστικές εργασίες. Πάλι φοιτητικές αντιδράσεις, και επιτέλους, έγινε το κακό που δικαίωνε ηθικά την πρυτανεία.

Ομάδες αγνώστου προελεύσεως και ταυτότητας, μαζί με πολλούς αποδεδειγμένα προβοκάτορες, πήραν τις βαριοπούλες και γκρέμισαν ότι είχε χτιστεί.Οι λεγόμενοι κουκουλοφόροι δεν συνελήφθησαν.

Οι βανδαλισμοί καταδικάστηκαν ξεκάθαρα χωρίς αλλά, από όλους τους φορείς .

Όμως η αστυνομία και τα ΜΑΤ απέκτησαν μόνιμη παρουσία στο χώρο, με αποτέλεσμα, φοιτητικοί σύλλογοι και παρατάξεις να συγκεντρωθούν στη σχολή φωνάζοντας εναντόν της παρουσίας της αστυνομίας στο χώρο του ασύλου. Και μετά είχαμε την αστυνομική βία με συλλήψεις και χρήση χημικών και κρότου λάμψης που έστειλαν ένα φοιτητή στο νοσοκομείο, με σοβαρά τραύματα. Αυτά στους φοιτητές που ήταν χωρίς κουκούλες , έδειχναν το πρόσωπό τους και εξασκούσαν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του συναθροίζεσθαι.

Πολλοί καθηγητές βρέθηκαν δίπλα στους φοιτητές και αντέδρασαν στην ωμή αστυνομική βία.

Απτόητη η κυβέρνηση, μετά και τη συντριπτική ήττα της ΔΑΠ, και την άνοδο των αριστερών δυνάμεων στις φοιτητικές εκλογές, έφερε τον απαράδεκτο νόμο Κεραμέως που στην ουσία καταργεί τη δημοκρατική εκλογή των οργάνων, με τα συμβούλια ιδρύματος, και τον ελεύθερο φοιτητικό συνδικαλισμό με το ενιαίο ψηφοδέλτιο.

Η απολιτικοποίηση πάντα ευνοεί τους κρατούντες.

Χωρίς παρατάξεις λοιπόν τα πανεπιστημια, λες και δεν θα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, απλώς η συγκυριακή πλειοψηφία θα πνίγει κάθε αντίθετη φωνή.

Φτάσαμε σε μια εποχή που ο καπιταλισμός απεχθάνεται τη δημοκρατία, που επιτρέπει στις «μετριότητες», και στο πόπολο να υψώνουν φωνή απέναντι στη γνώμη Των Αρίστων.

Όμως τα συνθήματα της πρώτης αστικής επανάστασης, για Ελευθερία, Ισότητα, Αδερφοσύνη, ακόμα εμπνέουν, και μας δείχνουν το δρόμο για να υπερασπίσουμε την Δημοκρατία.

* H Ρία Καλφακάκου είναι καθηγήτρια Πολυτεχνικής Σχολής ΑΠΘ, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, δημοτική σύμβουλος της παράταξης “Θεσσαλονίκη ΜΑΖΙ”.

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα