Πότε θα λαμπαδιάσει η Χαλκιδική;
Ερωτήματα που ζητούν απάντηση σε ένα κάμπινγκ στη Σιθωνία.
Λέξεις – Εικόνα: Νίκος Μπεκιάρης*
Εδώ και μια βδομάδα βρίσκομαι σε ένα από τα μεγάλα camping της Σιθωνίας. Σχεδόν κάθε καλοκαίρι περνώ λίγες μέρες σε camping, τα παιδιά πάντα το λάτρευαν και εμείς οι μεγάλοι ακόμα περισσότερο. Τα παιδιά πλέον είναι ενήλικες, αλλά συνεχίζουμε. Στο συγκεκριμένο camping είχα βρεθεί πάλι πριν από 15 περίπου χρόνια για 3 συνεχόμενα καλοκαίρια. Οι αναμνήσεις ήταν πολύ καλές και φέτος επέστρεψα για μια παραμονή 10 ημερών.
Όμως, όπως σε πολλά άλλα μέρη και εδώ οι αλλαγές είναι μεγάλες και όχι πάντα ευχάριστες. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι κατά την γνώμη μου είναι πολύ επικίνδυνη πλέον η παραμονή εδώ.
Πρώτα από όλα οι ευρύχωρες θέσεις για τοποθέτηση σκηνής που υπήρχαν χωρίστηκαν σε 2 ή 3 θέσεις μικρότερες, με αποτέλεσμα ο αριθμός των κατασκηνωτών να είναι τουλάχιστον διπλάσιος από ότι πριν.
Κάθε απόγευμα κάτω από τα ξερά πεύκα ανάβουν φωτιές για να ψήσουν οι κατασκηνωτές τα κρέατα του δείπνου τους. Αρκετοί πολύ προσεκτικά (πόσο προσεκτικά μπορεί να είναι μια φωτιά κάτω από ένα ξερό πεύκο, δεν ξέρω), αλλά είδα και τρομερές σκηνές, όπως την παρέα χθες, που για να επιταχύνει το άναμμα της φωτιάς χρησιμοποιούσε ένα πιστολάκι μαλλιών, με αποτέλεσμα οι σπίθες να διασκορπίζονται τουλάχιστον 3 μέτρα μακριά, πάνω στις ξερές πευκοβελόνες.
Είναι λοιπόν θέμα χρόνου και τύχης πότε κάποια τέτοια κατάσταση θα ξεκινήσει μια φωτιά.
Και εδώ αρχίζουν άλλα προβλήματα.
Σε μια τέτοια περίπτωση οι δρόμοι μέσα στο camping θα φρακάρουν από τα αυτοκίνητα που οι οδηγοί θα προσπαθήσουν να τα απομακρύνουν. Είναι βέβαια σίγουρο ότι ελάχιστοι θα τα καταφέρουν. Υπάρχει η εμπειρία από το Μάτι.
Αλλά και οι πεζοί είναι δύσκολο να απομακρυνθούν προς την θάλασσα επειδή οι εσωτερικοί διάδρομοι έχουν κλείσει από την πάνω μεριά για να προστεθούν μερικές θέσεις σκηνών επιπλέον. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Το ζήσαμε πέρυσι.
Αντί λοιπόν να θρηνούμε αθώα θύματα (κάτι που το έχουμε κάνει πολλές φορές) μήπως είναι καλύτερα να προλαβαίνουμε;
Μερικά απλά ερωτήματα.
-Η Πυροσβεστική γιατί δεν κάνει κάποια αυτοψία και επέμβαση για να σταματήσουν οι φωτιές; Τουλάχιστον τις μέρες με πολύ αέρα. Ο καπνός φαίνεται από χιλιόμετρα, δεν μπορεί να μην τον έχει εντοπίσει.
-Υπάρχει έλεγχος ασφαλείας στην λειτουργία του camping; Αν ναι, πώς επέτρεψε να κλείσουν οι διάδρομοι με επιπλέον σκηνές ή αυτοκίνητα;
-Η άδεια λειτουργίας για πόσα άτομα είναι; Γιατί μάλλον φαίνεται να υπάρχει μεγάλη υπέρβαση.
-Σχέδιο εκκένωσης υπάρχει; Και αν ναι, γιατί δεν μοιράζεται κάποιο ενημερωτικό στους κατασκηνωτές;
Νομίζω θέματα που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια πρέπει να είναι σε προτεραιότητα ειδικά σε τομείς που έχουν να κάνουν με τον τουρισμό.
Ο καπνός γύρω μου έχει πυκνώσει και είμαι αναγκασμένος να τελειώσω το κείμενο ευχόμενος να είμαι τυχερός για τις επόμενες τρεις μέρες που θα περάσω εδώ…
*Καταγγελία αναγνώστη της parallaxi.