Πού ‘ναι ο ίσκιος σου, Θεέ;

του Άκη Δήμου

   Εγώ θα στο πω κι άμα θες το κρατάς μεταξύ μας, άμα θες το διαδίδεις. Αυτές δεν ήταν εκλογές. Εκλογές ήταν όταν ο Πήτερ Φλόρικ πήγαινε για Κυβερνήτης του Ιλινόις και η Αλίσια του συμπαραστεκόταν παλεύοντας με την επιθυμία της για τον Γουίλ Γκάρντνερ. Μέχρι που πείστηκε να φωτογραφηθεί στο πλάι του συζύγου της, πλην η απόφασή της αποδείχτηκε μοιραία. Γιατί, τρέχοντας να προλάβει τα φλας, έδωσε βιαστικά το κινητό της στον Ιλάϊ αλλά – γαμώ το! – την ώρα της φωτογράφισης το κινητό κουδούνισε και ναι, ήταν ο Γουίλ! Ο Γουίλ που της άφησε μήνυμα ότι την αγαπάει αλλά εκείνη δεν το άκουσε ποτέ γιατί – δεν με παρακολουθείς όμως και μου στοιχίζει. Να συζητήσουμε, δηλαδή, για την κατάσταση να πούμε τι; Δεν ήταν εύκολο αυτό που ζήσαμε, θέλει το χρόνο του να καταλαγιάσει. Απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, ό,τι ξέραμε πλίνθοι κέραμοι, και κει που συνηθίσαμε τον Παντελίδη τώρα θ’ ακούμε νυχθημερόν τη «Διεθνή», το πολύ πολύ και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, μέχρι εκεί θα μας επιτρέπεται.

   Σαν φίλος πάντως έχω υποχρέωση να σε προειδοποιήσω κι ας μου κόψεις την καλημέρα. Τον είδες τον άλλο; Σαράντα χρονών, οικογενειάρχης και Πρωθυπουργός! Και συ, στα σαράντα φεύγα σου, γυρίζεις ακόμη μαγκούφης μ’ ένα τσιγάρο στο στόμα, πάφα πούφα όλη την ώρα, και το νου σου συνέχεια στην αρπαχτή, καμαρώνοντας τις επόμενες τέσσερις ώρες ότι έχεις σχέση. Και δε με νοιάζει αν την έχει παντρευτεί τη γυναίκα του, δεν είναι αυτό το θέμα μου, εξάλλου είναι γνωστό τοις πάσι ότι οι αριστεροί δεν το θέλουν το στεφάνι, πού να βρεθεί παπάς στην κολεκτίβα; Το θέμα μου είναι ότι αυτός είχε κάποια να σταθεί δίπλα του ως πρώτη κυρία αυτή τη δύσκολη ώρα της πρωθυπουργίας ενώ εσύ δεν θα ‘χεις καμία, ολομόναχος θ’ ανέβεις τα σκαλιά του Μαξίμου και δίπλα σου ψυχή, εκτός αν πληρώσεις καμία να παραστήσει τη σύζυγο, που και πού να τα βρεις που στα ‘χουνε φάει όλα τα Marlboro; Και θα ‘χεις και τον Σαμαρά να σου ‘χει αδειάσει τα ράφια και να σου συμπεριφέρεται όπως η Βίβιαν Δελαπόρτα στη Μοσχούλα. Το ‘χεις εύκολο; Απ’ τη μια η μοναξιά της κορυφής κι απ’ την άλλη τόσα μπάνια χωρίς σαπούνι που ποιος ξέρει τι έπιανες πάλι όλη τη νύχτα;… Μην κοιτάς ο Αλέξης, ο Αλέξης έχει τον τρόπο του και τον πολεμάει το λεκέ, έχει και τον Βαρουφάκη δίπλα του έχει τον Τέρενς Κουίκ, κάπως βοηθιέται. Κι άμα στριμοκωλιαστεί και πολύ, υπάρχει πάντα η Γιάννα Αγγελοπούλου. Την είδες το βράδυ των εκλογών στον Alpha πόσο κοντά στους νέους και στη φτωχολογιά ήταν; Από τα ύψη του θρόνου της και με το αιωνίως άκαμπτο πρόσωπό της (μόνο το χείλη αργοσάλευαν ηδονικά γλείφοντας τις λέξεις πριν τις προφέρουν) μας ενημέρωσε για τις ιαχές της νίκης που την ξεκούφαιναν εκεί ψηλά στο Ψυχικό και για το γιο της που αναγκάστηκε να ξενιτευτεί στις φάμπρικες της Γερμανίας και στου Βελγίου τις στοές, κι ότι αυτή ενδιαφέρεται για τους πολλούς και όχι, δεν στηρίζει την πλουτοκρατία και γιατί δεν πάνε, επιτέλους, οι απολυμένες καθαρίστριες στη βίλα της να τους δώσει τα περσινά της Manolo; Τόσες φορές τις έχει καλέσει και τη σνομπάρουνε, ολόκληρο ροφό ξεπάγωσε το βράδυ των εκλογών και της έμεινε να σαπίζει στον πάγκο της κουζίνας, τον μοίρασε τη Δευτέρα στις δούλες, εκείνη, εξάλλου, δειπνεί πάντα με αγριοράδικα και λίγο σεβρ. Όσο και να χτυπιέσαι, η γυναίκα την έχει την κοινωνική αλληλεγγύη στο αίμα της, φως φανάρι! Απ’ αυτήν πρέπει να πάρουν μαθήματα οι Σκουρλέτηδες, αν είναι έξυπνοι.

   Δε με νοιάζει τι λες, εγώ θα επιμείνω: με τη βοήθεια του Θεού, βγάλαμε κυβέρνηση, το είπε και ο φρεσκοορκισμένος Υπουργός Εθνικής Άμυνας, πρώτος πρώτος το ανακοίνωσε, ως αρχηγός του έκτου κόμματος. Είδες πρωτοτυπία; Σηκώθηκε ήδη αέρας αλλαγής, και μας συμπαρασύρει, από δω και πέρα όλοι θα πολεμάνε για την έκτη θέση, μέσα κι έξω απ’ τη φυλακή. Λογικό. Αφού στο έξι κάθονται τα Υπουργεία, μην κοιτάς που κοροϊδεύει ο Θεοδωράκης, από την κακία του κοροϊδεύει που δεν βγήκε έκτος για να συγκυβερνήσει και γιατί δεν έχει εμπεδώσει τα προτάγματα του σουρεαλισμού κι ας παριστάνει τον καλλιεργημένο. Εμείς οι υπόλοιποι όμως, που ξημερωνόμαστε με τα ποιήματα του Εμπειρίκου στο κομοδίνο, αμέσως το πιάσαμε τι παίζει και το πήραμε ανέμελα, ακόμη κι οι ψηφοφόροι του Σύριζα που βρέθηκαν με το Χαϊκάλη σύντροφο. Αν και μένα ο Χαϊκάλης δεν με πειράζει, τον είχα δει μια δυο φορές στην «Πολυκατοικία» και μετά στο άλλο, με τα λεφτά που του δώσανε για να βγάλει Πρόεδρο και τον είχα θαυμάσει, κωμικός στόφας.

   Με ειρωνεύεσαι; Εδώ ξαναγράφεται η ιστορία και συ μου φυσάς τον καπνό στα μούτρα; Μάτια δεν έχεις να δεις το όραμα να γίνεται πράξη; Πόσα επιχειρήματα πια να σου παραθέσω; Μέχρι ο Κώστας Ζουράρης μπήκε στη Βουλή, δεν προσδίδει αυτό μια νότα πνευματικότητας στο όλο κλίμα; Μπορεί να χάσαμε τη φρεσκάδα του Παναγιωτόπουλου και τον αυθορμητισμό του Χρυσοχοίδη, μπορεί ο Αντρέας Λοβέρδος να μη συμμετέχει στην κυβέρνηση για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, γεγονός που – θα το δεχτώ – αποδυναμώνει κάπως το Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά δεν μπορούμε να τους έχουμε όλους. Κι ελπίζω η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ως Πρόεδρος του Fight Club της καινούργιας Βουλής, να εκφράσει τα συλλυπητήριά της στους ίδιους και στους ψηφοφόρους τους. Είναι ευγενικό κορίτσι η Ζωή, μην κοιτάς που είναι λίγο θαμπή, αυτό λύνεται: θα μιλάει αυτή, θα ζουμάρει στη Ραχήλ η κάμερα και θα ξεμουδιάζουμε. Κι είναι κρίμα που αποσύραμε την Άντζελα Γκερέκου με τέτοια κορμοστασιά, αν δεν είναι αυτή για βουλευτής τότε ποια είναι; Αλλά το ‘χουμε αυτό το χούι ως λαός: μη δούμε σύζυγο λαϊκού τραγουδιστή να υπουργεύει, αμέσως να την καταψηφίσουμε. Το φθονεί το σουξέ ο Έλληνας, πλήθος τα παραδείγματα. Καθόλου δεν αστειεύομαι, μ’ έχει πικράνει βαθιά η απουσία της Άντζελας. Αλλά δεν ήταν κι αυτή έξυπνη να κάνει τη σωστή σχέση. Πας με τη Νέα Δημοκρατία τέτοιες ώρες; Με τους Ανεξάρτητους πας, δεν μπορούσες να ρωτήσεις την Άση Μπίλιου να σε κατευθύνει; Φάε τώρα την Έλενα Κουντουρά να αλωνίζει στο Τουρισμού. Το οποίο φαίνεται ότι όλες οι κυβερνήσεις –δεξιές, αριστερές και ανάμικτες γαλοπούλα γκούντα – εκτιμούν ότι για να πάει μπροστά ως Υπουργείο δεν χρειάζεται και πολλά: το σωστό ταγέρ μόνο κι ένα κραγιόν που να δένει με τη μαρμαροκολόνα στο φόντο. Όπως, εξάλλου, και το Υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης το θέλει το ωραίο του μανικιούρ. Και την Ανεξάρτητη Ελληνίδα του βεβαίως, μη χαθεί εδώ πάνω η ιστορική συνέχεια.

   Άλλο τώρα. Ότι είχαμε Ένωση Αθέων εσύ το ήξερες; Εγώ πρώτη φορά το άκουσα, όταν στείλανε συγχαρητήρια στον Πρωθυπουργό που δεν ορκίστηκε και τρέχαμε τη θεία Ντόρις στα επείγοντα, σαν τον Μητσοτάκη, να ουρλιάζει «κόψτε μου το χέρι απ’ τη ρίζα που σας άκουσα και τον ψήφισα τον αντίχριστο». Αλλά, ευτυχώς, συνήλθε γρήγορα γιατί της σφυρίξαμε ότι πήγε ο Καμμένος στον Ιερώνυμο και του ζήτησε να βάλει πλάτη η εκκλησία για να απαλύνουν από κοινού τον πόνο του λαού μας, από μόνη της μια κυβέρνηση δεν αρκεί κι αφού οι πιο πολλοί εκεί μέσα δε φοράνε γραβάτα να υπάρχει τουλάχιστον ένα πετραχήλι να συμβολίζει τον αγώνα τους. Και ήρθε η καρδιά της θείας Ντόρις στη θέση της και αποσαφηνίστηκε και του Καμμένου η θέση. Διότι, σου λέει, αυτό θα γίνεται από δω και πέρα: με το που θα παθαίνει ο Πρωθυπουργός αυτό το «βροντάει ο Όλυμπος, αστράφτει η Γκιώνα» και θα τσιτώνουν οι αναχρονιστές που τον ψήφισαν από πίκα για τους άλλους, θα πηγαίνει ο της Εθνικής Άμυνας και θα ξαναβάζει το τρενάκι στη σωστή κατεύθυνση. Και, πού ξέρεις, μπορεί στο τέλος, με το λέγε λέγε, να του βαφτίσει και τα παιδιά κανονικά, σε κολυμπήθρα και με μπομπονιέρες Ντόρα η μικρή εξερευνήτρια. Διότι θέλει κι ο αριστερός τον παιδονόμο του, αν τον αφήσεις μόνο του θα τα κάνει μπάχαλο, πλήθος τα παραδείγματα της κομμουνιστικής λαίλαπας, ψάξε τον Βορίδη να σε διαφωτίσει. 

   Επανέρχομαι, κι ας μ’ έχεις γραμμένο. Καλός καλός ο Τσίπρας και μακάρι να βάλει σε μια τάξη τ’ ασυμμάζευτα αλλά εγώ ταυτίζομαι με τον Γκλέτσο που τον συμβούλεψε «Να σκέφτεται πολύ πριν πάρει μια απόφαση, να τη ζυγίζει πάρα πολύ και ο σκοπός να μην αγιάζει τα μέσα. Αυτό πρέπει να το καταλάβει πολύ βαθιά, γιατί στα 40 του χρόνια ενδεχομένως να μην το ξέρει» – και μετά του ‘στειλε ως δώρο ένα κιβώτιο κρεμοσάπουνα για να καλυφθούν οι ελλείψεις του Μαξίμου, ασχέτως που στο Μαξίμου αποδείχτηκαν λίγο γαϊδούρια – αριστεροί, τι περιμένεις; Κανένα σαβουάρ φερ – και του τα γυρίσανε πίσω πρώτον, γιατί δεν έβλεπαν τους «Ψίθυρους καρδιάς» και δεύτερον, γιατί στα εν λόγω κρεμοσάπουνα δεν σημειωνόταν πουθενά η ένδειξη «ουδέτερο ph» και καλά θα κάνεις αυτό το τελευταίο να το προσέχεις και συ όταν ρεμβάζεις στους διαδρόμους του Μασούτη, κρίμα να πας στο τέλος από κρεμοσάπουνο νέος άνθρωπος, αν και το κόβω πιθανότερο να πας από Marlboro.

   Άλλα νέα, προς το παρόν, δεν έχω. Κάτι που είπε ο Κουράκης ότι θα ξαναγυρίσουν οι αιώνιοι φοιτητές μήπως το πήρε τ’ αυτί σου; Και μήπως υπάρχει περίπτωση να πάμε και λίγο πιο πίσω; Γιατί θέλω να αναθεωρήσω το βαθμό μου στα Θρησκευτικά της Τρίτης Λυκείου, δεκαεννιά είχα πάρει, δεν συνάδει το άριστα στα Θρησκευτικά με τις παρούσες συνθήκες, είναι κάρφωμα.

Κάτι τελευταίο, τώρα που το θυμήθηκα: Η Νόνη Δούνια βγήκε τελικά; Δεν έχω νέα της.-