Πριν τη σφαγή

Ηλίας Αλιπασαλής – Σφαγέας-Εκδορέας

Η σφαγή είναι σκληρή δουλειά. Όταν εξοικειωθείς είναι εύκολο. Από δω περνάνε 400 βόδια, 1500 χοιρινά και 1500 αµνοερίφια. Κυριακή-∆ευτέρα είναι οι πιο δύσκολες µέρες. Έχω συνηθίσει να δουλεύω Κυριακές. Το καλοκαίρι που φεύγει ο κόσµος πέφτει η δουλειά. ∆ουλεύω δεκάξι χρόνια. Τη δουλειά την έµαθα από τον πεθερό µου. Στην αρχή ήταν δύσκολα. ∆εν µπορούσα ούτε να βλέπω. Πολλοί µε ρωτάνε πώς το κάνω. Συνηθίζεις. Τώρα δουλεύουν και οι γαµπροί µου εδώ. Έχω δει πολλές φορές ζώα να δακρύζουν πριν τη σφαγή. Μυρίζουν το αίµα και καταλαβαίνουν. Η σφαγή είναι το πιο δύσκολο κοµµάτι. Με το πιστόλι στον κρόταφο ένα έµβολο τα νεκρώνει για να µπορείς να τα δουλέψεις. Τα χοιρινά τα αναισθητοποιούµε µε µια τσιµπίδα. ∆εν τη θεωρώ φόνο τη σφαγή. Λειτούργηµα είναι. Κινδυνεύεις όταν τα ζώα είναι µολυσµένα. Όταν βγω στη σύνταξη νοµίζω πως θα συνεχίσω να σφάζω. Συνήθως δεν έχουµε σοβαρά ατυχήµατα. Μικροπράµατα.

*Φωτογραφία: Γιώργος Τούλας