Η πρώτη μεγάλη συναυλία της πόλης, μετά την πανδημία μόλις ξεκίνησε
Μετά από 6 μήνες παύσης, διψάσαμε για ζωή
Λέξεις: Νίκος Γκάγιας, Μυρτώ Τούλα
Μετά από 6 μήνες παύσης, διψάσαμε για ζωή. Περιμέναμε την ημέρα, μετρούσαμε αντίστροφα για να βρεθούμε σε ένα ανοιχτό θέατρο με όποια μέτρα προστασίας και να απολαύσουμε την πρώτη συναυλία που θα σήμανε την αρχή της σχεδόν επιστροφής στην παλιά μας κανονικότητα, εκείνη που γεμίζαμε ασφυκτικά τα θέατρα και δίναμε το παρόν σε όποια συναυλία γινόταν.
Έτσι μόλις μάθαμε ποιος θα επισκεφτεί πρώτος το Θέατρο Γης, κλείσαμε τα εισιτήρια μας. Χαρούλης ρε φίλε, το κοπέλι που ξεκινά όλα τα μεγάλα γιορτινά γλέντια στην πόλη.
Η συναυλία ακυρώθηκε εχθές λόγω της βροχής. Σήμερα όμως είναι η μεγάλη μέρα. Περπατήσαμε από το κέντρο και φτάσαμε στο Θέατρο Γης, στις 20:15, ήδη ήταν γεμάτο, όσο επιτρέπουν τα πρωτόκολλα, οι άνθρωποι της πόλης γέμισαν τις κερκίδες του και εμείς γίναμε κομμάτι αυτών που περιμένουν να φωνάξουν «τα Μαλαματένια λόγια».
Μπορείς να διακρίνεις από τα μάτια τους ότι χαμογελάνε. Κρύβουν μια μικρή επιθυμία στο να ενωθούν. Άλλοι χαιρετιούνται με αποστάσεις και κανονίζουν ήδη για την επόμενη συναυλία. Άλλοι πιο διατακτικοί, προσπαθούν να ζήσουν το σήμερα, αφήνοντας πίσω τους φόβους που μας άφησε η πανδημία τόσο καιρό. Όλοι μας με μάσκες.
Περάσαμε σχετικά εύκολα και χωρίς καθυστέρηση τον έλεγχο της πόρτας ενώ στις κερκίδες υπήρχε ειδική σήμανση με κόκκινη ταινία για να ορίζονται οι αποστάσεις.
Η ώρα σιγά σιγά Φτάνει και τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την μεγάλη πολιτιστική γιορτή. Η νύχτα αυτή «βάζει φωτιά» σε ο,τι μας καίει τόσους μήνες. Το θέατρο γέμισε, η Θεσσαλονίκη είναι εδώ και αφήνεται στον σπουδαίο Γιάννη Χαρούλη για να την ταξιδέψει.
Οι προβολείς άναψαν στη σκηνή, ο ήλιος βούτηξε στον Θερμαϊκό και ο αγαπημένος τραγουδοποιός μόλις μας καλωσόρισε: «Πω ρε παιδιά απίστευτο δυο χρόνια μετά…πολλή συγκίνηση, την αγάπη ψάχνουμε και θα έρθει μέσα από τα τραγούδια».
Η πρώτη μεγάλη συναυλία της χρονιάς μόλις ξεκίνησε με το «Βάστα καρδιά μου τα γερά» κι εμείς τραγουδάμε σήμερα στην υγειά του Χαρούλη που μας ξύπνησε μετά από τόσους μήνες.
