H Σαλονίκη του Ρασούλη

Του Μανώλη Ρασούλη 

Η Θεσσαλονίκη πάσχει από ένα έλλειμμα πολιτισμού και μαύρη τρύπα ιστορική και κοινωνική, αν και είναι μια μεγάλη και εν γένει ωραία πόλη. Δύσκολο να πω ποιος δήμαρχος θα ήταν ιδανικός γι΄αυτήν, δύσκολο να πω τον οποιοδήποτε, γιατί δε θα ‘ναι σε θέση να ισορροπήσει τη Θεσσαλονίκη, ώστε να καταστεί αυθεντικά δεύτερη πόλη στην Ελλάδα, πράγμα που το ‘χει τόση μεγάλη ανάγκη η χώρα μας. Πάντως το νέο δημαρχείο είναι λίγο τερατούργημα, αλλά μ’ αρέσει, οπότε και απ’ αυτήν την άποψη εντάξει. Όμως όλο το μάγμα ανήκει ακόμα και θα είναι για πολύ καιρό ακόμη στην επιστημονική φαντασία, που όμως κι αυτή, κάποτε-κάποτε, χρειάζεται.

Το πιο ωραίο μέρος της πόλης για να ζει κανείς είναι το ρετιρέ μιας φίλης μου  σε κτίριο επί της Νίκης. Από τη βεράντα απολαμβάνω το Θερμαϊκό και τα υπέροχα καράβια του. Όμως από κάτω μαζεύει πολύ καυσαέριο κι αυτό είναι κάπως αρνητικό. Στην Πάνω Πόλη, μ΄αρέσει επίσης, που είναι γραφική στα ανθρώπινα μέτρα κι έχει θέα σπεκτάκιουλαρ, όμως είναι μακριά από το κέντρο κι από τη θάλασσα. Τώρα που το σκέφτομαι στο Πανόραμα είναι ιδανικά, που είναι χάι κι έχει και πράσινο και τρίγωνα κι έχει πιο καθαρό αέρα. Μάλλον στο Πανόραμα θα ‘μενα αν μου ‘διναν μια βίλα.

Για να θυμηθώ μια εικόνα/στιγμή της πόλης τα τελευταία 20 χρόνια. Ήταν μια μέρα του χειμώνα που είχε χιονίσει με λύσσα και καθώς ερχόμουνα από την Κρήτη μ’ ένα από τα αεροπλάνα της τότε Air Greece, και φθάνοντας πάνω από τη Θεσσαλονίκη, με έκπληξη έβλεπα από ψηλά την πόλη, όχι μόνο κάτω από ένα ολόασπρο σεντόνι, αλλά κάτω από δυο μέτρα χιονιού και τη θυμάμαι πάλλευκη κι ανύπαρκτη. Ουάου!!!

Μεγάλη ευκαιρία που έχασε η πόλη ήταν φυσικά η χρονιά που υπήρξε Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης κι  ακόμη απ’ την πρώτη μέρα όπου μοίραζαν σουβλάκια τζάμπα κι έτρεχε το πλήθος να πάρει (sic). Απ την πρώτη ώρα είχε χάσει το παιχνίδι. Όμως, παρόλα αυτά, η Θεσσαλονίκη κατόρθωσε να με κρατήσει κι αυτό ήταν όπου η εν λόγω πόλη κέρδισε το τζακ ποτ.

Η εικόνα της Θεσσαλονίκης στην υπόλοιπη Ελλάδα είναι  ότι είναι ερωτική πόλη και ότι οι κάτοικοί της είναι Βούλγαροι. Και τα δύο είναι ζητήματα προς ανάλυση και μετάφραση. Η εικόνα αυτή, δεν ξέρω γιατί, μου διαβεβαιώνει ότι ερωτιάρηδες κάτοικοι της υπόλοιπης Ελλάδας συνεχίζουν απτόητοι την ιδεολογική αυτοπεολειχία που νομίζω ότι ήρθε καιρός να κάνουν μια παύση και μια ανακωχή με τον οχτρό που πάντα είναι οι άλλοι.

Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.