Σάμπως τι είναι ο Πολιτισμός; Ένα σακί πατάτες…
Ναι ρε να δουλεύουν τσάμπα οι καλλιτέχνες, τι τα θέλουν τα λεφτά;
Το δημοτικό συμβούλιο είναι ο τόπος που μπορεί να αντιληφθεί κανείς σε μικροκλίμακα τι κουβαλάει μέσα στο κεφάλι του ο κάθε ένας εκλεγμένος. Σε μικροκλίμακα. Γιατί το αντίστοιχο συμβαίνει στη βουλή για τους εθνικούς αντιπροσώπους.
Το τι σημαίνει ο πολιτισμός για τους πολιτικούς φαντάζομαι το καταλαβαίνουμε όλοι. Ο πολιτισμός είναι ένα προϊόν τρίτης ή τέταρτης κατηγορίας ενδιαφέροντος. Ένα προϊόν που οφείλει να παρέχεται δωρεάν, οι άνθρωποι του να μην αμοίβονται για αυτό που κάνουν, ένα εθελοντικό πάρεργο που συμπληρώνει την καθημερινότητα ίσα ίσα για να μη μας πει κανείς ότι είμαστε και απολίτιστοι.
Δευτέρα βράδυ, περασμένες δυο τη νύχτα. Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης, που έχει 120 θέματα στην ημερήσια διάταξη συζητιέται το θέμα της αμοιβής της καλλιτεχνικής επιτροπής των επόμενων, 52ων Δημητρίων. Πρόκειται για 4 ανθρώπους καταξιωμένους που θα αναλάβουν να αξιολογήσουν τις 1200 προτάσεις που κατατέθηκαν από δημιουργούν και να καταρτίσουν τους επόμενους μήνες το καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Από τους 4 ειδικούς, η μία είναι υπάλληλος του Δήμου και διευθύνει το τμήμα Χορού άρα δεν πρόκειται να πληρωθεί έξτρα για αυτό ενώ οι άλλοι τρεις θα πληρωθούν με το ποσό των 13500 ευρώ συνολικά για τη δουλειά έξι μηνών. Μέχρι το τέλος του Οκτώβρη που θα τελειώσουν με το καλό τα Δημήτρια. Συνολικά δηλαδή μείον τις κρατήσεις και τα σούπα μούπες θα πάρουν στο χέρι ο καθένας από τρία χιλιάρικα για δουλειά έξι μηνών. Δηλαδή ένα πεντακοσάρικο το μήνα. Για τα οποία θα φορολογηθούν μετά και θα πληρώσουν και φόρο το ένα τρίτο.
Για το θέμα έχει αντιρρήσεις ο ‘’υπεύθυνος’’ επί των πολιτιστικών της αντιπολίτευσης. Ο δημοτικός σύμβουλος Δημήτρης Κούβελας, γιος του πρώην δημάρχου. Με μηδενική ενασχόληση με τον πολιτισμό στο παρελθόν. Είναι λέει απαράδεκτο σε αυτές τις εποχές να δαπανώνται αυτά τα λεφτά, να βάλουμε υπαλλήλους του δήμου να κάνουν το καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Ακούω εμβρόντητος να λέει αυτά ένας άνθρωπος που επί των ημερών των προηγούμενων δημάρχων της παράταξης από την οποία προέρχεται η δουλειά γινόταν από επιτήδειους του πολιτιστικού χώρου, παραγωγούς που πουλούσαν στο Δήμο πακέτα εκδηλώσεων σε απίστευτες τιμές.
Η αντιδήμαρχος του απαντά ότι ο Δήμος δεν διαθέτει τέτοιους υπαλλήλους με κύρος και γνώσεις να παριστάνουν τον καλλιτεχνικό διευθυντή ενός από τα μεγαλύτερα Φεστιβάλ της πόλης. Εκείνος συνεχίζει με μεγαλύτερο θράσος λέγοντας τότε να ζητήσουμε να μας κάνουν χορηγία την καλλιτεχνική διεύθυνση ειδικοί από το ΚΘΒΕ, το Μέγαρο κοκ. Να κάνουν δηλαδή τη δουλειά που παντού στον κόσμο αμείβεται και μάλιστα πολύ καλά δωρεάν ειδικοί του πολιτισμού, γιατί έλα μωρέ τι είναι ο Πολιτισμός; Σακιά με πατάτες. Κοιτάς το ένα, κοιτάς το διπλανό και ότι σου κάθεται καλύτερα στο μάτι το παίρνεις. Ποιος θα καταλάβει τις διαφορές;
Αν δεν ήταν περασμένες δυο τη νύχτα θα έσπαγα την τηλεόραση. Το να πεις κανείς τα αυτονόητα είναι χαμένος χρόνος. Το τι σημαίνει επενδύω στον πολιτισμό ακόμα και τις πιο δύσκολες στιγμές μπας και ανοίξει το μυαλό και η καρδιά και πάμε παρακάτω. Το να εξηγήσει κανείς στον κ. Κούβελα ότι με τούτα και με κείνα και με τα ταρζανιλίκια που έγιναν δεκαετίες η πολιτιστική παραγωγή σήμερα στην Ελλάδα έχει απαξιωθεί εντελώς και μαζί και οι καλλιτέχνες και οι μόνοι που έφτασαν να παράγουν σοβαρό πολιτισμό είναι τα ιδιωτικά ιδρύματα, μάλλον χαμένο θα πάει. Η γνώμη του θα είναι πάντα η ίδια. Ότι μπορείς να πάρεις τσάμπα πάρτο τσάμπα και ας είναι και πιο δεύτερο. Που καιρός για καλλιτεχνικούς διευθυντές σήμερα;
ΥΓ. Για την Ιστορία την αμοιβή των καλλιτεχνικών συμβούλων καταψήφισαν τελικά όλοι οι σύμβουλοι της παράταξης του. Γιατί ξέρουν αυτοί…
