Σαν τα παλιά μπουλούκια!

Η ομάδα Hippo συστάθηκε στα τέλη του 2009 όταν μια παρέα αποφοίτων της Σχολής Θεάτρου του Α.Π.Θ. αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις της στο θέατρο για παιδιά. Είχαμε ήδη κάνει κάποια πρώτα καλλιτεχνικά βήματα στο θέατρο για ενηλίκες, στον κινηματογράφο, στη λογοτεχνία και στην μουσική και μπήκαμε με τις αγνότερες των προθέσεων σε αυτό το […]

Parallaxi
σαν-τα-παλιά-μπουλούκια-34878
Parallaxi
gvn.jpg

Η ομάδα Hippo συστάθηκε στα τέλη του 2009 όταν μια παρέα αποφοίτων της Σχολής Θεάτρου του Α.Π.Θ. αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις της στο θέατρο για παιδιά. Είχαμε ήδη κάνει κάποια πρώτα καλλιτεχνικά βήματα στο θέατρο για ενηλίκες, στον κινηματογράφο, στη λογοτεχνία και στην μουσική και μπήκαμε με τις αγνότερες των προθέσεων σε αυτό το νέο πεδίο που ανοιγόταν μπροστά μας. Φυσικά δεν είχαμε ιδέα τι μας περίμενε. Χωρίς να το καταλάβουμε καλά καλά, γίναμε ένας περιπλανώμενος θίασος που η καλλιτεχνική, αλλά και η οικονομική του βιωσιμότητα ερχόταν σε άμεση συνάρτηση με την κινητικότητά του. Άλλο που δεν θέλαμε. Από την εποχή του Μεσαίωνα μέχρι και τα πρώτα χρόνια μετά τον μεσοπόλεμο η θεατρική τέχνη ήταν συνυφασμένη με το ταξιδεύειν. Πρόκειται για μια μεγάλη θεατρική παράδοση, την οποία έως έναν βαθμό, φλεγόμασταν να συνεχίσουμε (τηρουμένων βέβαια των αναλογιών!).

Έτσι άρχισε ένα συναρπαστικό ταξίδι (που κρατάει ακόμα) γεμάτο σημαντικές εμπειρίες, μεγάλες συγκινήσεις, πολλά πολλά χιλιόμετρα, καινούργιους φίλους και – το σπουδαιότερο – χαρούμενα παιδικά πρόσωπα. Κάναμε περιοδείες από άκρη σε άκρη σε όλη την ελληνική επικράτεια, επισκεφτήκαμε επανειλημμένως χώρες όπως Αγγλία, Αμερική, Καναδά, Γερμανία, Κύπρο, χτίζοντας πολύ ισχυρές γέφυρες φιλίας όπου πήγαμε.

Παρόλα αυτά, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι το να ταξιδεύεις ανά τον κόσμο κάνοντας θέατρο για παιδιά, πόρρω απέχει από ειδυλλιακό ταξιδάκι αναψυχής. Οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα σκληρές και συχνά έχουμε έρθει αντιμέτωποι με τα όρια των σωματικών και ψυχικών μας αντοχών. Επιπροσθέτως, το απαιτητικό, όπως όλοι γνωρίζουν, ανήλικο ακροατήριο μπορεί να γίνει πολύ αυστηρό και επικριτικό απέναντι σε θεάματα που δεν χαρακτηρίζονται από ειλικρίνεια ή που μέσα τους λανθάνουν ζητήματα ιδιοτέλειας. Ένστικτο, αισθητικό κριτήριο και ατέλειωτες εργατοώρες μας απέτρεψαν, ευτυχώς, από το να κάνουμε την παραμικρή ποιοτική έκπτωση στις παραστάσεις μας. Θεωρούμε ότι η δουλειά μας ερεθίζει την σκέψη, την φαντασία και την έμφυτη δημιουγική διάθεση των παιδιών. Για την επίτευξη ενός τέτοιου αποτελέσματος βάζουμε σε υπηρεσία όλη μας την ενέργεια.

Τα τελευταία χρόνια ο κύκλος της ομάδας παγιοποιήθηκε με κάποιους μόνιμους και πολύτιμους συνεργάτες. Τον Νίκο Τσιώτσο που μας εμπιστεύτηκε τα εξέχοντα, εμπνευσμένα και πρωτότυπα κείμενά του, την Κατερίνα Χατζοπούλου που έντυσε τις παραστάσεις μας με τα αέρινα υλικά της, την Καλλιόπη Φύκαρη που ήταν πάντα προσεκτική σύμβουλος στο θεατροπαιδαγωγικό κομμάτι της δουλειάς και εσχάτως συνδράμει και στο συγγραφικό σκέλος και τέλος την ακατάβλητη Χριστιάνα Κανδυλιώτη, μια υπερταλαντούχο ηθοποιό – δρομέα μακρινών αποστάσεων.

Φωτογραφία: Νίκος Αρβανιτίδης

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα