Sex on the beach

Σάλος σε Ελλάδα και Αγγλία από εκπομπή του βρετανικού Channel 4 γύρω από τις σεξουαλικές περιπέτειες νεαρών Βρετανών στον Κάβο της Κέρκυρας. Καταρχάς, για να ξέρουμε για τι μιλάμε, δεν αποκαλούν τυχαία οι Άγγλοι το συγκεκριμένο κανάλι Channel Four-nication, από το fornication που σημαίνει συνουσία. Πρόκειται για κάτι σαν το δικό μας Star, αλλά πολύ πιο «μπροστά». Ανοίγει το δρόμο για την τηλεοπτική ισοπέδωση, που πιστά ακολουθούν οι εν Ελλάδι μιμητές του. Όπως ο κερκυραϊκός Κάβος ακολουθεί το ζακυνθινό Λαγανά και την κρητική Χερσόνησο σαν σεξοπροορισμός. Σαν ένας τουριστικός προορισμός για χιλιάδες διψασμένους για όργια Βρετανούς κυρίως τουρίστες, που καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες αλκοόλ προσπαθούν να ξεπεράσουν κάθε όριο στην πραγματοποίηση των σεξουαλικών τους φαντασιώσεων.

Το πρόβλημα έχει δυο πρόσωπα. Απ’ τη μία, στην Αγγλία , τη χώρα προέλευσης των σεξόπαιδων, υπάρχει η γνωστή booze culture. Η κουλτούρα δηλαδή να μεθάς μέχρι λιποθυμίας, προκειμένου να ξεπεράσεις κάθε αναστολή και να επιδοθείς εν συνεχεία σε σεξουαλικά ανδραγαθήματα. Μια κουλτούρα ενδεικτική μιας νεολαίας ισοπεδωμένης, αλλά και κοινωνικά καταπιεσμένης, που αναζητά διεξόδους από τα αδιέξοδά της στα άκρα. Τα κάθε είδους άκρα. Δοκιμάζοντας τις αντοχές της. Αντοχές σωματικές, ηθικές. Μια νέα γενιά που φαίνεται στριμωγμένη στα σκοινιά από μια κοινωνία που την πιέζει να καταφέρει όλο και πιο νωρίς όλο και πιο πολλά και που, από ένα σημείο και πέρα, τα χάνει. Και παραδίνεται στο τίποτα.

Απ’ την άλλη, η χώρα υποδοχής. Η Ελλάδα. Έλληνες γιατροί στον Κάβο περιποιούνται τους απρόσεχτους  και τραυματίες. Το μέρος προσφέρεται  σαν ένα τεράστιο κρεβάτι, στο  οποίο οι αφηνιασμένοι νεαροί και  νεαρές μπορούν να επιδοθούν σε πράγματα τα οποία δεν θα μπορούσαν να κάνουν στην πατρίδα τους. Στον Κάβο δεν υπάρχουν περιορισμοί στην κατανάλωση αλκοόλ ή το ωράριο κλεισίματος των μπαρ και κλαμπ, ούτε και στο πώς κυκλοφορείς ή τι κάνεις στο δρόμο, σε δημόσια θέα. Υποψιάζεται κανείς ότι οι ντόπιοι επαγγελματίες του τουρισμού θα τρίβουν τα χέρια τους από τα χρήματα που αφειδώς ρέουν στις ταμειακές μηχανές τους με τους ίδιους ιλιγγιώδεις ρυθμούς που ρέει το φτηνό αλκοόλ στα λαρύγγια των Βρετανών. Και θα κοιτάζουν αλλού όταν αρχίζουν οι συνέπειες των φτηνών ποτών.

Το ερώτημα που ανοίγεται, είναι αυτός ο τουρισμός που θέλουμε στη χώρα; Πεινασμένα για κραιπάλες βρετανόπουλα που βρήκαν στην Ελλάδα έναν ονειρεμένο σεξουαλικό παράδεισο χωρίς περιορισμούς, δίχως νόμους; Είναι αυτή η χώρα που θέλουμε; Ένας διεθνής προορισμός για νεαρούς και νεαρές απ’ όλη την υφήλιο που θα κάνουν στην Ελλάδα ό, τι δεν μπορούν – λόγω αυστηρότερης νομοθεσίας, στενότερης κοινωνικής επιτήρησης, ισχυρότερων τιμωρητικών μηχανισμών – στις χώρες καταγωγής τους; Eίναι τα οικονομικά της Ελλάδας τόσο τραγικά ώστε να βγαίνει κάθε καλοκαίρι στο κλαρί, εκπορνεύοντας τις φυσικές ομορφιές της; Θυσιάζοντας τα μαγευτικότερα νησιά της με τις παραλίες τους στο βωμό του φτηνού, μεθυσμένου σεξ;