Σκουπιδομαχίες σε ένα Πανεπιστήμιο που βουλιάζει…

Εσύ φταις που είναι το πανεπιστήμιο σε αυτά τα χάλια. Εσύ που ζεις εκεί μέσα και δεν κάνεις κάτι. Κάτι απλό. Κάτι .. Δικό σου «σπίτι» είναι. Ναι εσύ φταις. Μην στραβώνεις. Μην ξενίζεις. Κάτσε και σκέψου πρώτα…  Εσύ που σπουδάζεις, που εργάζεσαι, που ζεις και που αναπνέεις εκεί μέσα. Πού είναι οι εκπρόσωποι σου; Ποια θέση έχουν πάρει και ποια στάση κρατούν; Ποιες κινήσεις έχουν κάνει για σένα και για το πανεπιστήμιο σου; Και στο φινάλε που είσαι εσύ σε όλα αυτά; Ποια η δικιά σου αντίδραση και στάση;

Αδιαφορία. Και μόνο αδιαφορία. Έχεις μπουχτίσει και ξέρεις ότι κάτι δεν αλλάζει όποτε αδιαφορείς. Το ξέρω, το κατανοώ. Το έκανα και εγώ στο παρελθόν. Άλλωστε αυτό μας μάθαιναν τόσα χρόνια. Αυτό που μας έφερε ως εδώ.

Στις αρχές της προηγούμενης βδομάδας κάποιοι πήγαν να ενεργήσουν. Πήγαν να καθαρίσουν. Μάλλον αυτοί που δεν άντεξαν αυτό το σκουπιδαριό. Φυσικά άλλοι ενοχλήθηκαν. Η λύση βρέθηκε κάπου εκεί ανάμεσα στην βία και στην παράνοια. Φτάσαμε στο 2012 για να βρούμε την βία ως τρόπο επίλυσης του γόρδιου δεσμού. Όχι μόνο στο πανεπιστήμιο. Παντού. Δεν χρειάζονται επιχειρήματα, προτάσεις, λύσεις, συνελεύσεις. «Ραντεβού έξω ρε» για Μπουνιές, τσαμπουκάδες και κλεφτομαγκιές. Σφαγή μεταξύ κομμάτων, συμφερόντων, Πανεπιστημιακών, δημοσίων υπαλλήλων, εργολαβικών, ιδιωτικών υπαλλήλων και Εσύ που είσαι σε όλα αυτά; Εσύ τι περιμένεις ακριβώς;

Στο ραδιόφωνο μάλωναν για το αν είναι σωστό που μια ομάδα 30 ατόμων προσπάθησε να καθαρίσει το χώρο της. Το χώρο στον οποίο ζει και εργάζεται. Όχι έλεγαν δεν έχουν δίκιο. Σπάνε τον αγώνα τους; Ηλίθια ψευτοδιλήμματα για να μπερδεύεται ο κόσμος. Απεργοσπάστες, υποκινητές και άλλα κουραφέξαλα. Το Ελληνικό δαιμόνιο πάντα κρύβεται πίσω από τέτοια σενάρια.. Μα ποιος εξέτασε το πρακτικό κομμάτι. Κανείς. Απλά δεν άντεχαν την μπόχα και την βρωμιά.. Δεν είπαν ότι είναι άδικος ο αγώνας τους. Τι δεν καταλαβαίνεις; Ζητείται λογική σε μια χώρα ποτισμένη στην παράνοια. Ζητείται ελπίς για την παιδεία που αργοπεθαίνει σε έναν νέο ΧΥΤΑ στο κέντρο της πόλης. Εσύ όμως τι περιμένεις;

Αν εσύ δεν αντιδράσεις ή μάλλον αν εσύ δεν δράσεις τότε ποιος;

ΥΓ. 1. Ο αγώνας κάθε ανθρώπου είναι σεβαστός και φυσικά έχει μια αιτία. Όμως ποιος καθορίζει τα όρια. Ποιος είναι αυτός που θα πει μέχρι εδώ αντέχει το σύστημα;

2.Γιατί δεν βρίσκονται σε αυτήν την χώρα τρόποι διαμαρτυρίας που να μην αναγκάζουν τον άλλον να είναι από την αντίπερα όχθη; Η λύση είναι μια. Μόνο ενωμένοι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα και σίγουρα αυτοί οι τρόποι διαμαρτυρίας δεν βοηθούν σε αυτήν την κατάσταση.

3.Σήμερα γίνεται εθελοντικός καθαρισμός στο ΑΠΘ. Έπρεπε να περάσουν περίπου δύο μήνες για να ενεργοποιηθούν κάποιοι, ακόμα, λίγοι. Εσύ τι περιμένεις;

4.Το παραπάνω κείμενο δεν έχει κανένα σκοπό να επιρρίψει ευθύνες και να κρεμάσει τους ενόχους. Σκοπός του είναι να αφυπνίσει και ίσως λίγο να ταρακουνήσει.

5.Και κάτι τελευταίο. Ο αγώνας τον εργολαβικών για καταβολή των δεδουλευμένων είναι όσο δίκαιος είναι ο εθελοντικός αγώνας των φοιτητών και των καθηγητών για τουλάχιστον βασικούς κανόνες υγιεινής.

6.Αυτό το Πανεπιστήμιο δεν αξίζει σε κανέναν