Αμερικάνικες εκλογές: Σοκ χωρίς δέος!

Δεν είμαι βέβαιος οτι κανείς δεν το περίμενε, όμως πιστεύω οτι αρκετοί φοβόντουσαν οτι θα συμβεί. Η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές της Αμερικής. Το γεγονός και μόνο, δίχως τη διακυβέρνηση, αποτελεί μια τρομακτική εξέλιξη για τις ΗΠΑ και τον κόσμο. Ο New Yorker σήμερα μιλάει για μια Αμερικανική τραγωδία (An American tragedy).

Ο απόλυτος λαϊκιστής Τραμπ κατάφερε να πάρει με το μέρος του ένα τεράστιο ποσοστό του αμερικανικού λαού. Ανάμεσα τους ήταν και οι κατατρεγμένοι, αυτοί οι φτωχοί, αυτοί χωρίς δουλειά, χωρίς μόρφωση, χωρίς μέλλον, που είδαν τη λύση στα προβλήματα τους σε έναν “λαϊκό ηγέτη” που ταξιδεύει με ιδιόκτητο επίχρυσο αεροπλάνο.

Ο Τραμπ είναι ο λαϊκός ηγέτης που όταν θέλει να σκεφτεί τα προβλήματα των φτωχών απομονώνεται στον ιδιόκτητο ουρανοξύστη του κλείνοντας τις επίχρυσες πόρτες του σπιτιού του. Εκεί σκέφτεται βυθισμένος σε κάποια χρυσή πολυθρόνα πως θα σώσει τους φτωχούς… τω πνεύματι.

Τούτος θέλει να είναι πρόεδρος όλων των Αμερικανών και των Αμερικανίδων; Τούτος θα αγκαλιάσει και τους διαφορετικούς, έτσι όπως τον αγκάλιασε και η Κου Κλουξ Κλαν. Αυτός που κορόιδεψε άτομα με αναπηρίες, αυτός που κορόιδεψε και όλους τους Αμερικανούς. Αλλά το τελευταίο θα πάρει λίγο καιρό να το καταλάβουν.

Όμως πέρα από τη νίκη του Τραμπ υπάρχει και μια άλλη νίκη. Είναι η “νίκη” της “επανάστασης”. Ο αντιευρωπαϊστής, και αποδεδειγμένα πια ψεύτης, βρετανός Νάιτζελ Φαράζ έσπευσε να πανηγυρίσει για τη νίκη του Τραμπ και τη περιέγραψε ως κάτι πιο μεγάλο και από το Brexit. Έρχονται μαύρες μέρες λοιπόν.

Οι αγορές έχουν πάρει την κατιούσα. Η Κορέα έριξε χρήμα για να στηρίξει το νόμισμα της, το ίδιο εξετάζει και η Ιαπωνία, αν δεν το έκανε ήδη. Έχω την εντύπωση οτι και το δολάριο δεν τα πάει και τόσο λαμπρά, και είμαι βέβαιος οτι όσο περνά η ώρα το μέλλον του είναι αβέβαιο. Το αμερικανικό χρηματιστήριο ακόμα κοιμάται, όμως το τέρας του Τραμπ βρυχάται.

Ο λαϊκός ηγέτης στην πρώτη ομιλία του μετά τη νίκη μοίραζε ανάπτυξη, είπε οτι θα τη διπλασιάσει. Μοίρασε δουλειές σε όλους. Είπε οτι θα φτιάξει τους δρόμους και τις γέφυρες της χώρας του και εκεί θα εργαστεί πολύς κόσμος. Γέφυρες και δρόμους χρειάζεται η Συρία, να του το πει κάποιος. Εκτός βέβαια και αν γνωρίζει κάτι που δεν ξέρουν -ακόμα- οι ψηφοφόροι του. Σκοπεύει να κάνει τις ΗΠΑ Συρία;

Σχετικά με τα του οίκου μας, η νίκη του Τραμπ δε νομίζω να είναι και τόσο καλή εξέλιξη. Ο μηδενιστικός λόγος του για πολίτες της χώρας του, για τους γείτονες του, δεν αποκλείει και μια αντίστοιχα μηδενιστική αντιμετώπιση της χώρας μας και των προβλημάτων της. Και αυτό δεν σημάνει τον μηδενισμό του δημοσίου χρέους μας, όπως έσπευσε να ανακοινώσει κάποια φυλλάδα του χωριού μας. Η απάντηση του Τραμπ για τα προβλήματα μας μπορεί να είναι η απάντηση που έδινε σε όποιον δεν γούσταρε στις συγκεντρώσεις του… “get ’em out!” δηλαδή… “διώχτους!”.

Όπως όλος οι κόσμος είναι σοκαρισμένος και προβληματισμένος με αυτή τη νίκη, έτσι πρέπει να είμαστε κι εμείς. Η θέση μας διεθνώς βρίσκετε λίγο πριν το “get ‘em out” του Τραμπ. Πανηγυρισμοί και αναφορές σε “επαναστάσεις” δεν μπορούν να είναι πηγή αισιοδοξίας, αλλά μόνον πηγή ανησυχίας για το μέλλον μας. Ας μην ελπίζουμε για το καλύτερο, αλλά ας επαγρυπνούμε για το χειρότερο.