Σταμάτησα να βλέπω σειρές και κέρδισα πίσω τη ζωή μου
Αξίζει να κάνεις ένα διάλειμμα για την πραγματική ζωή εκεί έξω.
Ακόμα και στους μεγαλύτερους έρωτες, έρχεται μια στιγμή που η απόσταση κρίνεται αναγκαία. Στην περίπτωση του binge watching (φευ, ωραία λέξη για να περιγράψεις το κάψιμο των εγκεφαλικών σου κυττάρων μπροστά σε κάθε νέα σειρά που κάνει πρεμιέρα), αυτό το διάλειμμα είναι επιβεβλημένο από το εσωτερικό σύστημα αυτοάμυνάς σου, είναι απαραίτητο για να επιβιώσεις σαν άνθρωπος και σαν προσωπικότητα.
Υπερβολικό; Σκέψου πόσες φορές έχει τύχει να μετράς το πέρασμα μιας εβδομάδας ανάλογα με τα επεισόδια που έχεις «καταναλώσει» (Δευτέρα δύο, Τρίτη τρία, Τετάρτη και Πέμπτη ένα, Παρασκευή τέσσερα, και τέλειωσε ο κύκλος/η σεζόν/η διευρυμένη ταινία). Σκέψου πόσες φορές δεν μπόρεσες να πεις «όχι» στην προβολή του «επόμενου» που μετρούσε αντίστροφα στην οθόνη. Πόσες φορές είδες το ρολόι, είπες «δε βαριέσαι, ο χρόνος είναι υποκειμενικός» και την επόμενη μέρα μετά βίας σηκωνόσουν το πρωί από το κρεβάτι. Σκέψου πόσες εξόδους, πόσα ανταμώματα με φίλους, πόσα βιβλία, πόσες χαλαρές βραδιές με μουσική στο σπίτι έχεις χάσει. Κι ύστερα, κάνε την ίδια ερώτηση στον εαυτό σου: Όντως υπερβολικό ή μήπως όχι;
Θέλει αρετή και τόλμη να πατάς το κουμπί off στο τηλεχειριστήριό σου και είμαι ο τελευταίος άνθρωπος πάνω στη γη που θα σου πει ότι δεν υπάρχουν αξιόλογες σειρές. Υπάρχουν και είναι αμέτρητες και δεν θα σου φτάσει μια ζωή για να κάνεις βουτιά στο σύμπαν τους, να χαθείς μέσα στα σεναριακά μονοπάτια τους, να αγαπήσεις τους ήρωές τους, να ταυτιστείς μαζί τους και συχνά – γιατί όχι – να βρεις απαντήσεις στα ερωτήματα που σε βασανίζουν. Όμως, αξίζει να χάνεις το εδώ και τώρα σου για το εκεί και το τότε μερικών fiction χαρακτήρων; Για ζωές ούτε στο ελάχιστο πραγματικές όπως η δικιά σου;
Δεν σου λέω να σταματήσεις τη συνδρομή σου στο Netflix. Ούτε να απαρνηθείς τους κύκλους και τις πρεμιέρες της Cosmote TV. Σου λέω να κάνεις ένα διάλειμμα. Να βγάλεις για λίγο, έστω και για μία εβδομάδα, τα παραμορφωτικά series-γυαλιά σου και να ζήσεις αντί να παρακολουθείς. Είναι αναζωογονητικό, είναι καθ’ όλα ευχάριστο και θα σε κάνει λιγότερο άπληστο, θα σε κάνει να αναζητάς την ποιότητα στα θεάματα και όχι την ποσότητα.
Προσωπικά, δυο εβδομάδες «καθαρή» και συνεχίζω να μετράω. Και στα δικά σου!
