Στη σωστή μεριά

Λέξεις: Χρήστος Ωραιόπουλος

Έχουν βγει όλοι οι υπερασπιστές της ‘’κανονικότητας’’ και της επιβολής της τάξεως και γράφουν είτε με μένος εναντίον των φοιτητών που διαδηλώνουν και διεκδικούν αυτά που τείνουν ως και αμφισβητούνται, είτε με εξωφρενική τέρψη που τα ΜΑΤ πετυχαίνουν πάνω σε φοιτητές χτυπήματα. Γκλοπιές και άλλα που μερικοί δεν πιστεύουν ότι η αστυνομία εκτοξεύει. Κι εγώ αναρωτιέμαι τι είναι πιο τρομακτικό, πιο επικίνδυνο σε μια χώρα που επιθυμεί την κανονικότητα. Ένας μεγάλος αριθμός εικοσάρηδων φοιτητών να είναι στο δρόμο και να φωνάζει για κάτι ή ένας ματατζής να μπλοκάρει είσοδο στο πανεπιστήμιο, να εμποδίζεται γενική συνέλευση, να ανοίγουν κεφάλια, να ασκείται βία σε φοιτήτριες και να γίνονται αδικαιολόγητες συλλήψεις; Και μέσα σε όλα αυτά έχουμε και το ντροπιαστικό σκίτσο του Δ. Χατζόπουλου, που παρουσιάζει τους καημένους τους ματατζήδες μέσα στη σχολή και ένα τανκ με “αναρχικούς” να μπαίνει να τους ισοπεδώσει. Ιστορική ντροπή!

Είναι δε και μερικοί που τρόμαξαν, απειλήθηκαν, όταν είπαμε ότι όχι δεν μπορείς να πας και να ψήσεις χοιρινό δίπλα σε κέντρο φιλοξενίας προσφύγων, γιατί θεώρησαν ότι αμφισβητήθηκε δικαίωμά τους. Τους καταπατήθηκε η ελευθερία. Αλλά τα δικαιώματα των φοιτητών που περιορίζονται με την παρουσία της αστυνομίας, τα μέσα διεκδίκησης αποδυναμώνονται, για να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους και αέρα στα πανιά τους κυβερνήσεις, λογικά δεν είναι σημαντικά. Ασήμαντα είναι αυτά και μάλλον αν τους ρωτήσεις, θα σου πουν ότι δεν είναι απλά αδιάφορα, αλλά και ενοχλητικά.

Το ν+2, οι πλέον ανενόχλητες επεμβάσεις της αστυνομίας, τα δίδακτρα σε μεταπτυχιακά, ακόμη και σε ξενόφωνα προπτυχιακά προγράμματα που αποκλείουν φοιτητές χαμηλών τάξεων, δεν πρέπει κάποιος να τα θίξει, να αντισταθεί σε αυτά. Και ακριβώς εδώ φαίνεται ότι το φοιτητικό κίνημα πολεμάται από το Κράτος. Του ασκείται κυριολεκτικά βία, για να μην ακουστεί. Σε όλα αυτά τα σύνδρομα απαντάνε τα παιδιά που είναι, βγαίνουν και θα βγουν στο δρόμο.

Αυτό που με ενοχλεί και με τρομάζει είναι εικοσάρηδες που θεωρούν ότι η αστυνομία και οι ματατζήδες πάντα δρουν σωστά, φέρουν το φωτοστέφανο της κρατικής εξουσίας, σαν μια άλλη λεγεώνα των υπερηρώων. Έρχονται να σώσουν τον καλό και συνεπή φοιτητή από τον κακό μπαχαλάκη. Τους πειράζει πολύ η κατάληψη, αλλά όχι το κλείσιμο των σχολών από τις πρυτανείες, το λεγόμενο λοκ-άουτ. Αυτό μάλλον δεν τους πάει πίσω το εξάμηνο όπως ακούμε τελευταία από ορισμένους.

Οι φοιτητές δεν είναι μόνο αναρχικοί, μόνο μπάχαλοι και τεμπέληδες όπως λένε. Είμαστε πολλοί που θεωρούμε κανονικότητα να είμαστε στο δρόμο με χιλιάδες συνομηλίκους μας και όχι τον αυταρχισμό του κράτους. Πάντα με τους εικοσάρηδες, πάντα με τους φοιτητές!